Στοχευμένες Αντιμαχίες και Κατηγορίες για τις …. Εντυπώσεις

Για να συνεχίσει να υπάρχει κράτος
http://www.yannaras.gr/gia-na-sunexisei-na-uparxei-kratos/

Christos Yiannaras | 22 Apr 2019  

Περίοδος προεκλογική. Και όσοι αλληλομαχούν για τη νομή της εξουσίας, δεν ενδιαφέρονται να εμφανίσουν έστω και ίχνη πολιτικού προγράμματος, πρόθεση μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, κάποια, προσχηματική έστω, ανησυχία για κοινωνικά προβλήματα. Μοιάζει αυτονόητο ότι οι εκλογές γίνονται μόνο για να κερδηθεί η εξουσία και η εξουσία κερδίζεται μόνο αν κερδηθούν οι εντυπώσεις.

Γι’ αυτό και μανιασμένη η ανταλλαγή απαξιωτικών χαρακτηρισμών, η προσπάθεια να σπιλωθούν οπωσδήποτε οι αντίπαλοι, έστω με αοριστολογίες και υπονοούμενα εγκλήματα καταλήστευσης του κοινωνικού χρήματος. Αδίστακτος πόλεμος εντυπώσεων.

Το πιο ποταπό και αηδές είναι ότι η αντιμαχία έχει δεδομένη, θεσμικά-νομικά εξασφαλισμένη, την ατιμωρησία κάθε εγκλήματος των αντιμαχομένων – οπωσδήποτε κάθε πολιτικού (κοινωνικού) κακουργήματος, αλλά και κάθε ποινικού (αν υπερβαθούν κάποιες κωμικές προθεσμίες). Έτσι, οι κατηγορίες που αμοιβαία εκτοξεύονται προεκλογικά ουδέποτε αφορούν κομματικές ασυδοσίες: διορισμούς στο Δημόσιο, εξωφρενικούς δανεισμούς του κράτους, υπονόμευση των θεσμών της Δικαιοσύνης, σκόπιμη ανυπαρξία Δημόσιας Τάξης, δραματική υποβάθμιση της Παιδείας, πρωτογονισμό των ΜΜΕ, εγκατάλειψη των πανεπιστημίων στις κομματικές νεολαίες και στον τραμπουκισμό.

Η προεκλογική, μανιασμένη αντιμαχία αφορά μόνο λωποδυσίες κομμάτων και κομματανθρώπων, χρηματισμό τους από τον διεθνή ή εγχώριο υπόκοσμο, κρατικές προμήθειες από το παρεμπόριο – η αμοιβαία κατασπίλωση παραμένει, πάντοτε και εκ του ασφαλούς, στο πεδίο της πρόκλησης εντυπώσεων. Καθηλώνεται έντεχνα το ενδιαφέρον των πολιτών στο πόσους και ποιους πολιτικούς εξαγόρασε η Novartis ή η Siemens, πόσους και ποιους κροίσους δημιούργησε το κλείσιμο κρατικών βιομηχανιών, με ποιας ιδιοκτησίας θαλαμηγούς ή αεροπλάνα ταξιδεύουν οι «ριζοσπάστες» της Αριστεράς, ποια μυθώδη δάνεια έδωσαν οι Τράπεζες σε αρειμάνιους Συριζαίους με δεδομένη την πτώχευση της χώρας.

Στον πόλεμο των εντυπώσεων αυτά τα θέματα ενδιαφέρουν. Κανένας δεν μιλάει για τη δημογραφική κατάρρευση του Ελληνισμού, τη χρονολογικά προβλεπόμενη πληθυσμική του εξαφάνιση. Κανένας για την επίσημα κατεστημένη στον δημόσιο βίο αγλωσσία. Κανένας για τη θεσμικά επιβεβλημένη επικυριαρχία των Ευρωπαίων «εταίρων» μας στα χώματα που, με πολύ αίμα, απελευθέρωσαν κάποτε οι πρόγονοί μας. Κανένας δεν διανοείται να θέσει, ως πολιτικό πρόβλημα, τη συντελεσμένη απώλεια της «ψυχής» μας: γλώσσας, ιστορικής συνείδησης, τρόπου αυτοδιοίκησης ή πολιτισμού μας. «Μοιάζουμε να μην ξέρουμε πια γιατί υπάρχουμε, παρά τους αιώνες και τις χιλιετίες πολιτισμού που έχουμε πίσω μας» έγραψε πρόσφατα ο Λαοκράτης Βάσσης, εμβληματική μορφή της τίμιας Αριστεράς.

Η υποταγή της πολιτικής στην ολοκληρωτική λογική του μάρκετινγκ αποκλείει ερωτήματα που βασανίζουν τους πολίτες αλλά ξεγυμνώνουν την ιδιοτέλεια των εξουσιαστών.

Στοιχειώδες για κάθε νουνεχή πολίτη το ερώτημα: Πώς να ανακάμψει η οικονομία, να χαλιναγωγηθεί η ανεργία, να ανασχεθεί η μετανάστευση, να ανασάνει η φτωχολογιά, όσο το κράτος παραμένει πελατειακό; Για να υπάρξει οργανωμένος δημόσιος τομέας στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, άτεγκτη προϋπόθεση είναι να απολυθούν εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλων, που διορίστηκαν στο Δημόσιο με κομματικό ρουσφέτι και ουδέποτε αξιολογήθηκε η ποιότητά τους. Να σταματήσει, εδώ και τώρα, η συνταξιοδότηση, εκατοντάδων και πάλι χιλιάδων, που συνταξιοδοτήθηκαν σε ηλικία κάτω των πενήντα ετών. Όχι για να «τιμωρηθεί» όλος αυτός ο παρασιτικός πληθυσμός, αλλά για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει κράτος, ικανό να εγγυηθεί την επιβίωση όσων (δικαιότατα) θα απολυθούν και όσων (αξιοκρατικά) θα παραμείνουν.

Ο μόνος πολιτικός που τόλμησε να αναμετρηθεί με τέτοια προβλήματα, είναι ο Στέφανος Μάνος. Κανένα κόμμα δεν αξιοποίησε την πρόκλησή του, δεν θεώρησε ανάγκη να την επεξεργαστεί επιτελικά. Τρομάζει κανείς από την ασυνειδησία του πολιτικού προσωπικού στην Ελλάδα, την παχυδερμική ανεμελιά του. Η τόλμη μεταρρυθμιστικών τομών, με στόχο (ούτε λίγο ούτε πολύ) την «επανίδρυση του κράτους», θα μπορούσε (απολύτως ορθολογικά) να υποστηριχθεί και από την Ε.Ε. – κάποτε με επιφάσεις χαλιναγωγείται και η δολιότητα.

Όμως τα κόμματα στην Ελλάδα έχουν νεκρωμένα πολιτικά αντανακλαστικά, είναι οργανισμοί πεθαμένοι, αδύνατο να νεκραναστηθούν επιθετικές πρωτοβουλίες.

Κανένας απαξιωτικός χαρακτηρισμός δεν επαρκεί για την αποτίμηση της ευτέλειας κομμάτων και κομματανθρώπων στο ελλαδικό κρατίδιο. Συντηρούν τη διαφθορά, την ψυχοπαθολογική εξουσιολαγνεία, με πείσμα και τυφλότητα αυτοκαταστροφική. Χρόνια τώρα, έρχεται και επανέρχεται, με ποικίλες αφορμές, το πάγκοινο και λογικότατο αίτημα για περιορισμό της αναιδέστατης σπατάλης: Να περιορισθούν σε 150 οι βουλευτές, να περικοπούν δραστικά οι απολαβές τους και οι εξωφρενικές «διευκολύνσεις» που τους παρέχονται. Συνιστά αναιδέστατη πρόκληση η χρηματική επιχορήγηση των κομμάτων από τον χρεοκοπημένο κρατικό κορβανά και αφόρητη «ύβρι» η διαγραφή των τραπεζικών οφειλών τους.

Σίγουρα, με καταγγελίες και ξόρκια δεν αλλάζει τίποτα. Αν κρίνει κανείς από τα ευρωψηφοδέλτια των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, στον βωμό της προτεραιότητας των εντυπώσεων θυσιάζονται πια ακόμα και οι στοιχειώδεις απαιτήσεις σοβαρότητας, συνέπειας και ευπρέπειας. Το πολιτικό προσωπικό της αυτοκαταστροφής μας αυτοαναπαράγεται επί τα χείρω.

Άσκοπες, ανέλπιδες εκλογές

Η α-νοησία και ευτέλεια του φαινομένου είναι ανερμήνευτο αίνιγμα. Οχι θεωρητικό, είναι αίνιγμα που το βιώνει ο λαός των Ελλήνων κατάσαρκα. Υπήρξαν και άλλες περίοδοι στην Ιστορία με καθολικευμένη τη βαρβαρότητα, σήμερα όμως η ελληνική δεν είναι μαζί με τις κοινωνίες που αντιστέκονται. Το επιμέρους σύμπτωμα χυδαίας εμπορευματοποίησης των ραδιοτηλεοπτικών «συχνοτήτων» το υφίσταται η ελλαδική κοινωνία σαν αυτονόητο «εκσυγχρονισμό».

Χρήστος Γιανναράς

Τα Πρώτα Βήματα προς την Διάλυση

Αποσπάσματα από το άρθρο με τίτλο: Αλήθεια, θέλουμε χαρισματικούς ηγέτες;

.............

...............

«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου». (Αβραάμ Λίνκολν, 1809-1865, Αμερικανός πρόεδρος)

Με συνθήματα όπως «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες», «Εδώ και τώρα Αλλαγή», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και «Εξω οι βάσεις του θανάτου», το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 1981 με ένα τεράστιο ποσοστό 48,07% και διαφορά από τη Ν.Δ. 12,2 μονάδων και από τότε άρχισε η καταστροφή της χώρας. 

Η πρώτη μεγάλη και καταστροφική αλλαγή ήλθε από το υπουργείο Εσωτερικών με υπουργό τον Μένιο Κουτσόγιωργα. Καταργήθηκαν οι Γενικοί Διευθυντές καριέρας και αντικαταστάθηκαν από διορισμένους Γενικούς Γραμματείς, συνεπικουρούμενους από τους πρασινοφρουρούς που βρίσκονταν σε παρακείμενα δωμάτια. Οποιαδήποτε απόφαση έπρεπε να έχει την έγκριση των πρασινοφρουρών. Ετσι άρχισε το γκρέμισμα της ιεραρχίας στο Δημόσιο και η απόλυτη κομματικοποίησή του.

Ακολούθησε η θεοποίηση των συνδικάτων και η απόλυτη κυριαρχία των, με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις. Ξαναθυμίζω την Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ) των μισθών, ανεξάρτητα από την παραγωγικότητα. Ευτυχώς, έπειτα από μερικά χρόνια ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο Κώστας Σημίτης και σταμάτησε τον κατήφορο. Τα αποτελέσματά του όμως ήταν ήδη φανερά στην ελληνική οικονομία. Η δραχμή έχανε την αξία της και έτσι ουσιαστικά φτωχαίναμε, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Η ισοτιμία δολαρίου - δραχμής το 1981 ήταν 55,4 δραχμές και έφτασε το 1985 στις 138,1 δραχμές, δηλαδή υποτιμήθηκε κατά 149%! Αυτά ήταν τα αποτελέσματα της αλόγιστης οικονομικής πολιτικής.

Κάπως μετριάστηκε η κατρακύλα το 1990 όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο «μη χαρισματικός» Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος με την ισχνή πλειοψηφία του ενός δανεικού βουλευτή, δεν πρόλαβε να κάνει πολλά πράγματα. Σας θυμίζω ότι προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας (μεταξύ άλλων), αλλά οι συνδικαλιστές Σταμουλοκoλλάδες ξεβράκωσαν τους οδηγούς που ήθελαν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Αυτή ήταν η δύναμη των συντεχνιών τότε, που συνεχίστηκε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Τον μη χαρισματικό Μητσοτάκη διαδέχθηκε ο χαρισματικός αλλά άρρωστος Παπανδρέου και η χώρα μπήκε στον αυτόματο πιλότο με μαντζούνια και άλλες δοξασίες. Ακολούθησε το 1996 ο μη χαρισματικός Κώστας Σημίτης, ο οποίος με το «μπλοκάκι» του έβαλε τάξη στη χώρα στην πρώτη περίοδο που κυβέρνησε. Στη δεύτερη περίοδο (2000-2004) τα πράγματα χαλάρωσαν λιγάκι.

Ακολούθησε η περίοδος του (χαρισματικού;) Καραμανλή, ο οποίος μάλλον άφησε τη χώρα στον αυτόματο πιλότο που οδήγησε στα εξωφρενικά ελλείμματα. Τα υπόλοιπα είναι πολύ γνωστά. Από το 2009 παιδευόμαστε γιατί ποτέ δεν πιστέψαμε τους πραγματιστές ότι «εμείς φταίμε για τη χρεοκοπία μας», αλλά πιστέψαμε τους κατά καιρούς χαρισματικούς και τους λαοπλάνους που μας χάιδευαν τα αυτιά με ουτοπικές υποσχέσεις.

Μέχρι που πάρα πολλοί πίστεψαν τον «χαρισματικό» Τσίπρα, ο οποίος υποσχέθηκε ότι «θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο», ότι «ο ΕΝΦΙΑ δεν διορθώνεται αλλά καταργείται», ότι «εμείς θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν», 

Σύμφωνα με τους αρχαίους προγόνους μας: Εξυπνάδα που δεν συνοδεύεται από σοφία, είναι πανουργία. 

Κοροϊδεύει ασύστολα τους πάντες. Με ψέματα κατέλαβε την κυβέρνηση, με ψέματα συνεχίζει να κυβερνά και με ψέματα προσπαθεί να παραμείνει στην εξουσία. Είναι πραγματικά αδιανόητο ότι ύστερα από τέσσερα και πλέον χρόνια που ο Σύριζα κυβερνά και έχουμε διαπιστώσει ότι διακατέχεται από μια ξεπερασμένη κομμουνιστική ιδεοληψία, υπάρχουν συμπολίτες μας που εξακολουθούν να τον υποστηρίζουν.

Μας έχει ταράξει στους φόρους και στις εισφορές προκειμένου να δημιουργεί πλεονάσματα για να μοιράζει επιδόματα σε ορισμένες κατηγορίες που πιστεύει ότι είναι οι ψηφοφόροι του. Εχει αλώσει με κάθε δυνατό τρόπο το Δημόσιο και συνεχίζει τις καταστροφικές προσλήψεις ναρκοθετώντας το μέλλον της χώρας. Τίποτα όμως δεν τον νοιάζει, ούτε τον σταματά. Γνωρίζει ότι τις επόμενες εκλογές (όποτε γίνουν) θα τις χάσει με μεγάλη διαφορά και προσπαθεί να παρατείνει την παραμονή του μέχρι τη συνταγματικά επιτρεπόμενη ημερομηνία.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ

Αλήθεια, θέλουμε χαρισματικούς ηγέτες;

http://www.kathimerini.gr/1019386/opinion/epikairothta/politikh/alh8eia-8eloyme-xarismatikoys-hgetes

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 14.04.2019 :

http://www.kathimerini.gr/1019386/opinion/epikairothta/politikh/alh8eia-8eloyme-xarismatikoys-hgetes

Σκάνδαλα, οι χρήσιμοι ηλίθιοι του Συστήματος

Τελικά τι είναι η πολιτική;

Το να παρακολουθείς τις ενέργειες του αντιπάλου να τις καταγράφεις, να βρίσκεις τα αδύναμα σημεία και να τελικά να εξαπολύεις επίθεση.

Επιθέσεις μεμονωμένες όπως οι αντίπαλοι σε ένα πόλεμο όπου κάνουν πόλεμο φθοράς και επιθέσεις γενικευμένες όπως στα κύρια πεδία των μαχών όπως και τώρα που πάμε σε εκλογές.

Οι μεν προσπαθούν να βάλουν φυλακή μερικούς πολίτικους αντίπαλους και να μειώσουν έτσι την δύναμη των αντιπάλων μέσω φθοράς της εικόνας που προκαλούν.

Οι δε προσπαθούν να αμυνθούν και μιλάνε για συκοφαντία και στημένα παιχνίδια.

Όλοι επικαλούνται την ανεξάρτητη δικαιοσύνη και ότι θα λάμψει.

Για τους ΘΕΣΜΟΥΣ, για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ, για την ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, μιλάει κανείς; Έχει θύσει σε δημόσια εμφάνιση και κυκλοφορία κάποιο σχέδιο, συγκριμένο σχέδιο; Με μεθοδολογία και υλικά που να καταδεικνύουν ξεκάθαρα τον στόχο και τις πιθανότητες επιτυχίας του;

Σκάνδαλα οι χρήσιμοι ηλίθιοι του Συστήματος. Ο χρήσιμος σανός για τους ιθαγενείς.

Πολίτευμα & Δημοκρατία

Το Φασιστικό και το Κομμουνιστικό καθεστώς είναι ιδεοληψίες παρωχημένες.

Η Αριστερά και η Δεξιά σκουριασμένα σκαριά φαγωμένα από την αλμύρα του χρόνου.

Γνήσια συστατικά τους και ζωντανά απολιθώματα ο κομματισμός και οι πελατειακές σχέσεις. Η άγκυρα κάθε έθνους που όμως δεν εξασφαλίζει μπουνάτσα αλλά το αργό τράβηγμα στο βυθό.

Ο Κομμουνισμός έχει ένα θετικό: οι άνθρωποι έχουν τροφή και στέγη έστω και περιορισμένα.

Ο Καπιταλισμός έχει ένα θετικό: επιτρέπει και δημιουργεί το πλαίσιο της έκφρασης και εκδήλωσης των δημιουργικών δυνατοτήτων έστω και σε υπερβολικό βαθμό.

Ήρθε η ώρα αυτά τα δυο να πεθαίνουν και στην θέση τους να προκύψει το Νέο, το Καινούργιο. Το καινούργιο που θα συνδυάζει τα θετικά και των δύο, Κράτος Κοινωνικό και Δικαίου και ταυτόχρονα ενθαρρυντής των δημιουργικών δυνάμεων.

Με μια προϋπόθεση: προστασία των ΘΕΣΜΩΝ.

Το Δίκαιο είναι η Ουσία της Δημοκρατίας. Κράτος χωρίς Κράτος Δικαίου είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Όπως η Ελλάδα σήμερα.

«Η Ελλάδα είναι υπό γερμανική κατοχή»

Πολλοί: «Η Ελλάδα είναι υπό γερμανική κατοχή»

Δ. Κ.: Βρισκόμαστε σε διαρκή πόλεμο στην οικονομία σε βάρος των λαών

Γ. Μ. : Η επιβληθείσα τεχνητή κρίση, με χρεοκρατία, πτωχεύει το κράτος και τους πολίτες, στους οποίους επίσης καταστέλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα, για να μην υπάρχουν αντιστάσεις, με τελικό σκοπό, ξένοι επικυρίαρχοι να αποκτήσουν δωρεάν τις μεγάλες κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, τις υποδομές, τη γη και τον ορυκτό πλούτο.

Ε…..ε……: Σήμερα, 200 χρόνια σχεδόν μετά την μεγάλη επανάσταση του 1821, καθώς η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στον εφιάλτη μιας νέας δουλείας, το μήνυμα του ΄21, μας δίνει ξανά την διάσταση του ξεσηκωμού και της δίψας για ελευθερία.

Γράφει ο Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

ΔΗΛΑΔΗ: για όλα φταίνε οι ξένοι.

Η ολυμπιακή που γέμιζε με υπεράριθμους που πληρωνόντουσαν με αστρονομικές αμοιβές και βούλιαζε οικονομικά, το προκάλεσαν οι ξένοι;

Ο ΟΣΕ που γέμιζε με υπεράριθμους και βούλιαζε οικονομικά και που έμπαινες σε ένα τραίνο που δεν ήξερες πότε θα φτάσεις στον προορισμό σου, το προκάλεσαν οι ξένοι;

Η ΔΕΗ που γέμιζε με υπεράριθμους και που οι εργαζόμενοι μπορούσαν να καίνε τα κλιματιστικά μέρα νύχτα πληρώνοντας ένα ευτελές ποσό,  το προκάλεσαν οι ξένοι; (για να μην μιλήσουμε για τους συνδικαλιστές).

Οι αμυντικές βιομηχανίες που γέμιζαν με υπεράριθμους και βούλιαζαν οικονομικά, το προκάλεσαν οι ξένοι;

Τις μεταποιητικές βιομηχανίες που τις έκλειναν την μια μετά την άλλη οι συνδικαλιστές,  το προκάλεσαν οι ξένοι;

Την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη που την έφεραν να μοιάζει με πόλη φάντασμα οι συνδικαλιστές, το προκάλεσαν οι ξένοι;

Την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης που βούλιαξε γιατί την κατάντησαν κομματικό μαγαζάκι, το προκάλεσαν οι ξένοι;  

Τα λιμάνια και τα αεροδρόμια που ήταν στα χέρια μας και που παρέμεναν τριτοκοσμικά και αναξιοποίητα, έφταιγαν οι ξένοι;

Τις μίζες και την διαφθορά και ένα δημόσιο που υπήρχε για να τρελαίνει τους πολίτες, το προκάλεσαν οι ξένοι;

Το πάρτι και το φαγοπότι με τις μίζες, τι υπεξαιρέσεις και τις υπερτιμολογήσεις, το προκάλεσαν οι ξένοι;

Την άρνηση επί δεκαετίες του δημόσιου υπαλλήλου να εξυπηρετήσει αν δεν τα πάρει, το προκαλούσαν οι ξένοι ;;;

Το παραγέμισμα του δημοσίου με αγράμματους και αστοιχείωτους που οδήγησε νομοτελειακά σε ένα κομματικό πελατειακό κράτος, το προκάλεσαν οι ξένοι;;;

Τις τοπικές και τις κλαδικές που ήταν κράτος εν κράτη τις ξεχνάμε ή τις δημιούργησαν και αυτές οι ξένοι;;;

Ένας λαός βυθισμένος και εθισμένος στον λαϊκισμό, ποιος το προκάλεσε;;; οι πολιτικοί του ή οι ξένοι;;;

Τέτοιοι τίτλοι, αφηγήματα και συνθήματα μόνο ένα στόχο μπορεί να έχουν: την πνευματικό λήθαργο και τελικά την εξηλιθίωση.

Με πυροτεχνήματα αυτού του τύπου και αγγίζοντας τα συναισθήματα του ελληνικού λαού που συνδέονται άμεσα με τις ανάγκες που έντεχνα έχουν δημιουργηθεί, αποσκοπούν σε ένα και μόνο πράγμα: πνευματική δουλεία.

Και επειδή ξεχνάμε και επειδή το γνωρίζουν ότι είναι κουραστικό να σκέφτεται κάποιος δεν υπενθυμίσουν ποτέ και κανείς τα παραπάνω. Αντιθέτως ψάχνουν ενόχους έξω, είναι το πιο εύκολο. Άσε που συντηρεί και το σύστημα.

Να μιλήσουμε για τα δάνεια των κομμάτων και τις υπόλοιπες όφειλες τους ;;; ενδιαφέρει κάποιον ;;;

Τροπολογία που απαλλάσσει από την ενδεχόμενη δίωξη για απιστία τα μέλη της διοίκησης τραπεζών που έδωσαν δάνεια σε νομικά πρόσωπα μεταξύ των οποίων και τα πολιτικά κόμματα πέρασε η κυβέρνηση κατά την ψηφοφορία νομοσχεδίου για τις επενδύσεις. (τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο).  “Το 2013,επί συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, ψηφίστηκε τροπολογία που εισήχθηκε λάθρα σε άσχετο νομοσχέδιο και κατέστησε νόμο του κράτους την ατιμωρησία στελεχών, κομμάτων και τραπεζών για χορήγηση εκατομμυρίων ευρώ σε δάνεια χωρίς εγγυήσεις”

Τα δάνεια των κομμάτων και τις σπατάλες τους δεν τις βλέπουμε;;; άνθρωποι που έριξαν έξω οικονομικά το κόμμα τους δεν είναι λογικό ότι θα ρίξουν έξω οικονομικά την χώρα που κυβερνούν ;;; γιατί όλα αυτά τα παραβλέπουμε ;

Δεν βλέπουμε την σαλαμοποίηση των νομοσχεδίων και των τελικών νόμων;;;

(αν αναζητήσουμε φεκ θα δούμε εκεί μέσα την σαλάτα που καταδεικνύει την σαλαμοποίηση των νομοσχεδίων και τελικά των νόμων. κάτι που κάνουν όλες οι κυβερνήσεις με τελική απήχηση στην ομαλή δημόσια ζωή και την Ανάπτυξη)

Όμως γνωρίζουμε καλά να λέμε ότι φταίνε οι άλλοι, φταίει το ευρώ, είμαστε υπό γερμανική κατοχή και άλλες τέτοιες αηδίες.

Είμαστε υπό κατοχή αλλά πνευματική που πολιτικοί, δημοσιογράφοι και συνδικαλιστές την συντηρούν εύκολα, πολύ εύκολα γιατί παρά πολλοί καθίστανται οικιοθελώς φερέφωνα του ψεύδους και του προσωπικού τους συμφέροντας.

Αν δεν συνέλθουμε από τον πνευματικό λήθαργο, αν δεν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, αν δεν δούμε πρώτα τα λάθη μας, δεν έχουμε μέλλον.

Πνευματικός λήθαργος και υπνηλία, η ύπουλη νόσος που εξαπλώνεται

«Αυτό που θέλει ο υπάνθρωπος δεν είναι η πρόοδος αλλά η οπισθοδρόμηση – οπισθοδρόμηση προς πιο πρωτόγονες συνθήκες στις οποίες θα νιώθει άνετα…»

Το ατυχές είναι ότι νέοι άνθρωποι με πτυχία μεταπτυχιακά και διδακτορικά προσκολλούνται στο παλιό, στον λαϊκισμό.

Αν η μόρφωση δεν μπορεί να σε βγάλει από τον λαϊκισμό τότε δεν υπάρχει ελπίδα.

Θέλουμε να είμαστε υπάνθρωποι;;;

Ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες και οι 'Ηρωες των Οχυρών Μεταξά

Τι κοινό έχουν ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες με τους ήρωες των Οχυρών Μεταξά;

Περπάτησα το Ρούπελ (ένα από τα οχυρά Μεταξά) τον Αύγουστο του 2003. Περπάτησα στους διαδρόμους, επισκέφτηκα τους θαλάμους και ατένισα από τα πολυβολεία.

Η αφήγηση του φαντάρου γίνεται επική όταν λέει: στην διάρκεια του Αλβανικού μετώπου κάποιοι φαντάροι το έσκαγαν και πήγαιναν με τα πόδια στο αλβανικό μέτωπο για να ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ. Φυσικά τους έφερναν πάλι πίσω και ο διοικητής τους τους έλεγε: κάντε υπομονή θα έρθει και η δική μας η σειρά.

Και ήρθε: 06 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941. Το τι έγινε εκεί πάνω θα πρέπει οποίος νιώθει άντρας σε αυτή την χώρα να πάει να το δει ιδίοις όμμασι από τις φωτογραφίες των γερμανών πολεμικών ανταποκριτών.

Ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες το έσκασαν από μια άνετη, πολυτελή και τρυφηλή ζωή και πήγαν να συναντήσουν την δόξα.

Οι ήρωες των Οχυρών Μεταξά το έσκαγαν για να πάνε να πολεμήσουν. Αποτέλεσμα: πόνος, αίμα κ θάνατος. Έτσι γράφεται μια εποποιία.

Και εμείς σήμερα το σκάμε. Αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Πετάμε τα δόρατα και τις ασπίδες και το βάζουμε στα πόδια. Αντίθετα από τους Αχιλλέα κι Ίτσιο  εμείς διαλέγουμε καλοπέραση, συμβιβασμό και υποτέλεια.

Αν οι Μυρμιδόνες και οι των Οχυρών Μεταξά πρέσβευαν την Δόξα, την Τιμή και την Αυτοθυσία,

Εμείς σήμερα τι αντιπροσωπεύουμε;;; το ρουσφέτι, την αρπαχτεί και το βόλεμα;;;

Ο Έλληνας ΑΝΤΡΑΣ και ΠΑΤΕΡΑΣ είναι γεννημένος φιλόσοφος, ήρωας, πολεμιστής ή άγιος και τώρα εκφυλίζεται. Σηκώνει σημαίες που δεν του ταιριάζουν.

  

Όταν όλοι οι πολιτικοί στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία

όταν όλοι οι πολιτικοί στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία

και αυτοί και οι οικογένειες τους νοσηλεύονται σε ιδιωτικά θεραπευτήρια, 

θα έχουν γνώση και εικόνα του τι συμβαίνει μέσα στην δημόσια εκπαίδευση και υγεία 

και κατ επέκταση θα βελτιώσουν την παιδεία και την υγεία;

http://autochthonesellhnes.blogspot.com/2016/09/blog-post_1.html

Πως το ελληνικό κράτος έχει καταστρέψει προσπάθειες και πρόσωπα

Ένας μικρός επιχειρηματίας φτιάχνει τα χαρτιά του και μπαίνει σε ένα πρόγραμμα.

Πρέπει  να δαπανά χρήματα μέχρι την έγκριση και είσοδο στο πρόγραμμα.

Πρέπει  να δαπανά χρήματα και μετά  την έγκριση και είσοδο στο πρόγραμμα.

Η επιδότηση ή η ενίσχυση από το πρόγραμμα μπορεί να πάρει 2 ή 3 ή 4 χρόνια μέχρι να φτάσει στα χέρια του.

Αν δεν έχει την οικονομική δύναμη να σταθεί τότε μάλλον θα καταστραφεί μέχρι να πάρει την επιδότηση, πράγμα που έχει συμβεί σε πολλούς. Θα βρεθεί να χρωστάει και η πολιτεία δεν δέχεται συμψηφισμό.

Φταίει η Ευρώπη και το ευρω;;;

Η αδιαφορία υπαλλήλων ή η απαίτηση για γρηγορόσημο έχει επίσης φέρει νέους άλλα και παλαιότερους επιχειρηματίες στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Φταίει η Ευρώπη και το ευρώ;;;

Η εκδικητική συμπεριφορά πολιτικών ή η εύνοια σε δικά τους πρόσωπα έχει επίσης καταστρέψει επιχειρήσεις και καριέρες.

Φταίει η Ευρώπη και το ευρώ;;;

Και βεβαίως η επιμονή πολιτικών να βολέψουν δικά τους πρόσωπα έχει οδηγήσει στην δημιουργία πλεονάζοντος προσωπικού αμφιβόλου δεξιοτεχνιών και προαίρεσης και κατά συνέπεια στην υπερχρέωση και κλείσιμο κρατικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων.

Φταίει η Ευρώπη και το ευρώ;;;

Αλλά ξέχασα, μπορεί να φταίει ο χριστιανισμός.

Όμως θα ακούσουμε το γελοιωδέστατο: επί πασοκ έφαγε ο κόσμος ψωμάκι ή είδαμε χρήματα στις τσέπες μας.

Φυσικά, άμα δανείζομαι και δεν τα χρεωστάω εγώ μπορώ να τα μοιράζομαι και να φαίνομαι ευεργέτης και προφανώς και ηγέτης. Και από την άλλη κλείνω με τρόπο τα εργοστάσια. Και παράλληλα φορτώνω το δημόσιο με διορισμούς και τους πληρώνω με δανεικά.

Που καταλήγει όλο αυτό ;;;

Είναι άδικο να φορτώνουμε τα λάθη μας έως άνθρωποι και έως χωρά σε τρίτους και να επιμένουμε.

Αν δεν δούμε τα λάθη μας δεν θα πάμε μπροστά.   

Πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη στις εντυπώσεις & τα συνθήματα

Και να αναζητήσουμε την ουσία.

Πολιτικός 1: να δώσουμε νόημα και περιεχόμενο σε αυτό που θέλουμε.

Πολιτικός 2: οι πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος επιβάλλον νέο ήθος.

Συμπέρασμα:  μηδέν.

Πρέπει να αρχίσουμε σιγά σιγά να ρωτάμε για συγκεκριμένα πράγματα, όπως: τι θα κάνει; Πως θα το κάνει; Πως θα το χρηματοδοτήσει;