Μπορεί να έφυγαν οι Τούρκοι το 1821

αλλά  έχουμε ακόμη «τουρκοκρατία»
Κοτζαμπάσηδες, Προεστούς, Δημογέροντες .….και  γιουσουφάκια  

Θ. Π.

Η μήτρα του καινούργιου

(η πολιτική σήμερα)

Η προεκλογική περίοδος ξεγυμνώνει, δραματικά και ανέλπιδα, τον εγχώριο ευτελισμό της πολιτικής.

Η διαφθορά, η ανικανότητα, ο τυφλός φανατισμός μπορούν να καταγγελθούν και η καταγγελία να αφυπνίσει τους πολίτες (έστω εφήμερα). Ο ευτελισμός της πολιτικής είναι κάτι άλλο: Για να αντιδράει κάποιος με αποτροπιασμό, προϋποτίθεται καλλιέργεια δυσκατόρθωτη στους καιρούς μας.

Ενας ορισμός της ευτέλειας θα ήταν, να την ταυτίσουμε με τη σκόπιμη υποκατάσταση της πραγματικότητας από τις εντυπώσεις. Η «πολιτική» σήμερα αρχίζει και τελειώνει με αυτή την υποκατάσταση. Εχει υιοθετήσει τη λογική του μάρκετινγκ, τα τεχνάσματα των opinion makers, την «κατασκευή» της πραγματικότητας από τα τηλεοπτικά-ραδιοφωνικά «μέσα» και το «διαδίκτυο». Ευτελισμός της πολιτικής ήταν: να ασκείται η εξουσία (αλλά και η αντιπολίτευση) με αποκλεισμένη (έντεχνα εξουδετερωμένη) τη λογική-κριτική ικανότητα των πολιτών.

Η χρηστική εκδοχή του σχολείου, η αξιολογική υπεροχή (ρεαλιστικότατη) του φροντιστηρίου, ο έλεγχος των πανεπιστημίων από τις κομματικές νεολαίες, η μεθοδική επιβολή της ποδοσφαιρολαγνείας και του τζόγου στις μάζες είναι η στανική (ανεπίγνωστη) «παιδαγωγία» που έχει οδηγήσει την ελλαδική κοινωνία, χρόνια τώρα, στην υποκατάσταση της πολιτικής από τις εντυπώσεις. Η αντίσταση στη μεθοδικότατη αυτή υποδούλωση δεν είναι εύκολη, γι’ αυτό και σπανίζει.

Ζούμε και πολιτευόμαστε με την ψευδαίσθηση ότι επιλέγουμε και αυτενεργούμε, ενώ είμαστε υποταγμένοι στο δόλιο παιχνίδι των μεθοδευμένων εντυπώσεων. Μας λανσάρουν το μαύρο για άσπρο, το άσπρο για μαύρο. Ποιος είναι ο «προοδευτικός» και ποιος ο «συντηρητικός» και «σκοταδιστής» το καθορίζουν τα υπανθρωπάκια κομματικών επιτελείων και το αναμηρυκάζουν θλιβερές μαριονέτες εκφωνητών και «σχολιαστών» σε ραδιόφωνα και τηλεοπτικά κανάλια. Πόσοι Ελληνες έχουν κιόλας λησμονήσει το ιστορικό κορύφωμα ευτελισμού της πολιτικής: την αδιάντροπη «κωλοτούμπα» του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι η οποιαδήποτε «Αριστερά», αλλά η αλαζονικά κλασαυχενιζόμενη σαν «Ριζοσπαστική», πούλησε ξεδιάντροπα, μέσα σε μια νύχτα, την αριστεροσύνη της και τη δημοψηφισματική ετυμηγορία του λαϊκού σώματος, μόνο για την ηδονή της εξουσίας.

Αυτή η έσχατη ευτέλεια, η ατιμωτική ντροπή της ωμής προδοσίας «αρχών» και επαγγελιών, εμφανίζεται σήμερα, στο προεκλογικό παραλήρημα του πρωθυπουργού, σαν σπουδαίο πολιτικό κατόρθωμα. Κατόρθωμα που «απειλείται» από το ενδεχόμενο επανάκαμψης του «παλαιού καθεστώτος», δηλαδή κομμάτων που τη μνημονιακή τους χαμέρπεια αναπαράγει αδιάντροπα ο ΣΥΡΙΖΑ, τρία χρόνια τώρα, λειτουργώντας «αντ’ αυτών».

Πώς να ξεχωρίσει ο πολίτης τον λακεδισμό της «ριζοσπαστικής» Αριστεράς από τον λακεδισμό του «παλαιού καθεστώτος» («Κεντροδεξιάς» - «Κεντροαριστεράς»); Η υποταγή ολόκληρου του κομματικού φάσματος (πλην των άγονα ακραίων) στην απολυταρχία της επιτρόπευσης δεν αφήνει περιθώρια πολιτικών διαφοροποιήσεων – όλοι «γλείφουν εκεί που έφτυναν». Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός του «επικρατείας» (θλιβερή φιγούρα αυτοκαταργημένης αξιοπρέπειας) διεκδικούν τη διαφοροποίηση καταφεύγοντας στην ευκολία της ετικέτας, με τελική συνέπεια τη λασπολογία: Τσουβαλιάζουν όλους αναμίξ τους πολιτικούς τους αντιπάλους κάτω από τους χαρακτηρισμούς: «Λαϊκισμός», «Εθνικισμός», «Ακρα Δεξιά». Το δίλημμα που θέλουν να «χάψει» ο ψηφοφόρος είναι πολωτικό, βάναυσα ανέντιμο. «Ή εμείς ή το χάος» – όλοι οι άλλοι είναι η στενοκεφαλιά της συντήρησης, αυτοί που παγίδευσαν τη χώρα στα μνημόνια.

Το κυβερνητικό «καθεστώς» και τα φερέφωνά του λογαριάζουν όλους τους πολίτες αμνήμονες: Οτι έχουν πάψει να συντηρούν στη μνήμη την εξευτελιστική αλλαξοπιστία και εξωμοσία των «ριζοσπαστών» της «Αριστεράς». Οτι δεν αντιλήφθηκαν ότι τα άλλοτε «μαύρα πρόβατα» του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος μεταμορφώθηκαν (με δόλωμα την εξουσία) σε χαϊδεμένα παιδιά του ίδιου αυτού ιστορικο-υλιστικού στρατοπέδου.

Δεν είναι οπωσδήποτε αμνήμονες οι πολίτες. Κάποιοι θυμούνται τη φασιστική τρομοκρατία των «προοδευτικών δυνάμεων» που εξανάγκαζε και τον Καραμανλή (τον ελάσσονα) να αποφεύγει σχολαστικά τη λέξη «πατρίδα», δέσμιος του συμπλεγματικού φόβου μήπως τον χαρακτηρίσουν «εθνικιστή» – ίδια και με τον Κυριάκο σήμερα.

Ομως στην προεκλογική αμάχη τα κόμματα επιμένουν να λογαριάζουν τον πολίτη όχι μόνο αμνήμονα, αλλά και ηλίθιο. Οι «διαμορφωτές κοινής γνώμης» έχουν πείσει τους κομματανθρώπους ότι πρέπει να εκφράζουν «βεβαιότητα» για τη νίκη τους. Και η φαιδρότητα ξεχειλίζει ασυμμάζευτη, μικρονοϊκή, πραγματικό ρεσιτάλ μωρολογίας και κρετινισμού: «Την επομένη των εκλογών θα είμαστε κυβέρνηση...». «Θα είναι συντριπτική η νίκη μας...». «Θα κερδίσουμε απόλυτη πλειοψηφία...». «Θα νικήσουμε με μεγάλη διαφορά...» – η εντολή των διαφημιστών για «εικόνα αυτοπεποίθησης» παράγει φτηνιάρικη παιδαριωδία.

Η προτεραιότητα των εντυπώσεων και η χρησιμοποίησή τους για τη διαβουκόληση των μαζών είναι το καίριο εύρημα του Ιστορικού Υλισμού (μηδενισμού και αμοραλισμού τόσο των «Αγορών» όσο και του παραισθησιογόνου μαρξισμού). Το καινούργιο στην πολιτική θα υπάρξει, όταν εμφανιστεί πειστική πρόταση για μια ριζικά καινούργια οργάνωση και λειτουργία του σχολείου και του πανεπιστημίου. Είναι η μήτρα της αλλαγής.

http://www.yannaras.gr/e-metra-tou-kainourgiou/

Ζούμε σε βαθύ πνευματικό σκοτάδι

Ο συριζα ανοίγει κερκόπορτες με την Μακεδονία, θέλει να κάνει τις μολότοφ πλημμέλημα, αδιαφορεί για την ανάπτυξη και την οικονομική ανάπτυξη, αγνοεί επιδεκτικά τις αυτοκτονίες και τους καθημερινούς θανάτους και την φτώχεια και προσβλέπει σε αλλοίωση δημογραφικού

(καθώς όταν αδιαφορείς για την οικονομική ανάπτυξη και εμμέσως για την στήριξη της ελληνικής οικογένειας και την στήριξη της αμυντικής βιομηχανίας καθώς αυτά τα δυο εξασφαλίζουν την συνέχεια της ύπαρξης σου τότε άλλα έχεις κατά νου).

Βεβαίως την συνέχεια της ύπαρξης σου την εξασφαλίζουν και άλλα πράγματα, εναλλακτικά, εξαρτάται και από άλλες παραμέτρους όπως, η σύμπνοια, η ομόνοια, η αγάπη για την πατρίδα σου και αυτό με την σειρά του εξαρτάται από το πνευματικό σου επίπεδο.

Από την άλλη μεριά

Βλέπουμε μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λάου να υποστηρίζει τον συριζα, δηλαδή να συμφωνεί με όσα κάνει ή θέλει να κάνει.

Βλέπουμε την νέα δημοκρατία, αυτή που μαζί με το πασοκ έθεσε την Ελλάδα σε τροχιά κατηφορική, να διεκδικεί έως και αυτοδυναμία, και το πασοκ να διεκδικεί ένα σεβαστό ποσοστό στην προσπάθεια του να είναι στην επομένη βουλή.

Δηλαδή, τα κόμματα που έφεραν την Ελλάδα σε σημείο διάλυσης και που εξακολουθούν να την έχουν σε πορεία διάλυσης εξασφαλίζουν περί το 60% των ψήφων.

Και αν δούμε τις νέες πολιτικές κινήσεις

Και παρακολουθούμε προσεκτικά τι λένε και κάνουν διαπιστώνουμε σε ποσοστό 99,9% πατριωτικές ιαχές και κορώνες, δηλαδή νέους εραστές της καρεκλάς.

Συνεπώς

Πνευματική Αφύπνιση και Κριτική Αντιμετώπιση των πραγμάτων. Διαφορετικά το μέλλον της Ελλάδας προαλείφεται σκοτεινό.

Απολογία Πολυζωίδη στην Δίκη των Δικαστών

Απολογία Πολυζωίδη στην Δίκη των Δικαστών

………

Αυτοί που φωνασκούν περισσότερο για χάρη της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι άπληστοι για κυριαρχία και δεσποτισμό.

………


https://www.youtube.com/watch?v=rvlNUVdVXXg

Παντού Ψέμματα

Παντού Ψέματα

Μας λένε για την Αρχαία Ελλάδα και τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό και μας αποκρύπτουν τους εμφυλίους πολέμους, τον θάνατο και τα σκλαβοπάζαρα, μας αποκρύπτουν ότι η Αρχαία Ελλάδα κατέρρευσε από τους ίδιους τους Έλληνες. Δεν μας λένε τι έκαναν στον Σωκράτη, τον Μιλτιάδη και τόσους άλλους. Δεν μας λένε για την διχόνοια, τις συγκρούσεις, τις δολοπλοκίες, τα ξεπουλήματα, τις προδοσίες.

Μας λένε για την επανάσταση του 1821 και μας εξάπτουν τα πατριωτικά αισθήματα με πατριωτικές κορώνες και ιαχές και μας αποκρύπτουν τους εμφυλίους και την παραλίγο καταστροφική εξέλιξη λογω του μίσους και της διχόνοιας μεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων. Και ότι από θαύμα σώθηκε η επανάσταση χάρη στην επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων με την ναυμαχία στο Ναβαρίνο το 1827. Δεν μας λένε ότι έβαλαν φυλακή τον Κολοκοτρώνη και με ποιο τρόπο και υπό ποιες συνθήκες  πέθαναν πολλοί γενναίοι άντρες από αυτούς που αγωνίστηκαν. Δεν μας λένε τι αντιμετώπιση τους επιφύλαξε η ελληνική πολιτεία και οι δημόσιοι υπάλληλοι (που βρήκαν θέση μέσω ρουσφετιού) που έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι σε μια ελεύθερη Ελλάδα που ελευθέρωσαν αυτοί οι άλλοι.

Ιωάννης Καποδίστριας, οι κοτζαμπάσηδες στραφήκαν εναντον του, μέχρι που τον δολοφόνησαν, για να μην χάσουν τα προνόμια τους.

Δεν μας λένε για τους εμφυλίους του 1916-18 και τον εθνικό διχασμό, για τον εμφύλιο του 1946-49 και τις χιλιάδες ψυχές που βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν. Για τους χιλιάδες που εκτοπίστηκαν και έχασαν οικογένειες και περιουσίες.

Δεν μας λένε για το κομματικό και πελατειακό κράτος χτισμένο πάνω στον λαϊκισμό. Δεν μας λένε για την κομπίνα την άπατη και το ρουσφέτι που καλλιεργήθηκαν και απλωθήκαν σαν πανούκλα σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Ψάχνουν φταίχτες και ρίχνουν τις ευθύνες στο ευρώ, την ευρωπαϊκή ένωση και τον χριστιανισμό και αμελούν έντεχνα να αναφερθούν στην αρπαχτή, την κομπίνα, την μίζα, την διαφθορά, τα σκάνδαλα και τα ρουσφέτια που σάρωναν και σαρώνουν την ελληνική επικράτεια.

Και όταν με όλα αυτά τους ξαναψηφίζουμε σημαίνει ότι επικροτούμε το ψέμα, την πλάνη και τον σκοταδισμό, σημαίνει ότι το θέλουμε, ότι είμαστε οπαδοί του και το νομιμοποιούμε.

Ένα έθνος πλασμένο να γεννάει φιλοσόφους, ήρωες, πολεμιστές και αγίους, σέρνεται στην λάσπη της ανοησίας και στον βούρκο της εξηλιθίωσης.

Αυτό που καθόρισε την Ελλάδα από την Παλιγγενεσία μέχρι σήμερα είναι:

Αυτό που καθόρισε την Ελλάδα από την Παλιγγενεσία μέχρι σήμερα είναι:

Κομματισμός – Λαϊκισμός – Πελατειακές Σχέσεις

Αυτό το στο οποίο πρέπει να στηριχτούμε είναι:

Θεσμοί – Αξιοκρατία – Διαφάνεια.

Ο στόχος θα πρέπει να είναι:

Ισχυρή οικονομία    →   Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις  →  Αναστροφή Δημογραφικού

Τα πολιτικά κόμματα:

Ενεργούν με βάση τις ενδοκομματικές ισορροπίες και την ψηφοθηρία. Ενεργούν με βάση το συμφέρον του κόμματος και όχι το συμφέρον της Πατρίδας μας.

Ο ελληνικός Λαός:

Ενεργεί με βάση το προσωπικό συμφέρον και όχι το κοινό συμφέρον.

Ήρθε η ώρα για: Πνευματική Αφύπνιση

Και είναι η τελευταία ώρα, η τελευταία Ευκαιρία.

Το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο

Το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο: 

Για να λειτουργήσει, πρέπει να είναι ανοιχτό

Μ Χ Δ

Πνευματική Αφύπνιση: η μόνη Οδός Σωτηρίας

Ένας λαός απολύτως προσηλωμένος στις τρέχουσες ανάγκες και απολαύσεις, αδιάφορος για τη θέση του στην ιστορία.

Μια πνευματική σκλαβιά, ένα πέπλο σκοτεινό και βαθύ έχει καλύψει σαν καταχνιά τις γωνιές του μυαλού περιορίζοντας τους πνευματικούς ορίζοντες της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Έλκει την καταγωγή του από την αρχαία Ελλάδα; Έχει τις ρίζες του στο Βυζάντιο; Είναι απομεινάρι της οθωμανικής περιόδου;

Γράφει ο Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

Η δημαγωγία ήταν μέρος της καθημερινότητας των αρχαίων Ελλήνων όπως και η διαφθορά όπως και ο εξοβελισμός μεγάλων και σπουδαίων προσωπικοτήτων όπως και οι καταστροφές (σικελική εκστρατεία) αποτέλεσμα της πειθούς δημαγωγών. Όπως και οι απανωτοί εμφύλιοι πόλεμοι, συνέπεια των εκατέρωθεν συμφερόντων.

Το Βυζάντιο κατέρρευσε λόγω διαφθοράς σε μια κοινωνία που τα αξιώματα πουλιόντουσαν και ο τοπικός ηγεμόνας είχε δικαίωμα ζωής ή θανάτου και η κοινωνία δίκαιου ήταν ανύπαρκτη.

Η οθωμανική περίοδος μας αφήνει το μπαξίσι και το ρουσφέτι.

Στα σχεδόν 200 χρόνια ανεξαρτησίας επικρατεί ο κομματισμός, ο λαϊκισμός και το πελατειακό κράτος. Καμία προσπάθεια για αξιοκρατία. Οι βουλευτές τάζουν θέσεις και λύσεις με αντάλλαγμα την ψήφο. Οι επιτελικές θέσεις που χαράζουν πολιτική και οδηγούν το κράτος είτε ψηλά είτε στην κόλαση χαρίζονται σε κομματικούς φίλους και συγγενικά πρόσωπα. Τα πρόσωπα με τα κατάλληλα προσόντα μένουν στο περιθώριο. Η δημόσια διοίκηση κομματοποίειται και καταλαμβάνεται από κομματικά στελέχη του εκάστοτε κόμματος που κυβερνάει.

Οι θεσμοί ελέγχονται και συνεπώς εκφυλίζονται. Παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη, και τελευταία η οικογένεια, αποσαρθρώνονται.

Η ευθύνη είναι των πολιτών δηλαδή ψηφοφόρων ή των κυβερνόντων;

Οι κυβερνώντες εκλέγονται από τους ψηφοφόρους. Συνεπώς οι πολίτες επικροτούν την διαφθορά και το πελατειακό κράτος. Ένα κράτος που ποτέ δεν σεβάστηκε τους θεσμούς, τους πολίτες και το περιβάλλον και ένας λαός που ποτέ δεν σεβάστηκε τον εαυτό του.

Είναι αμορφωσιά και αγραμματοσύνη, ένας λαός που ψηφίζει κάποιον επειδή είναι γνωστός ή επειδή ανέβηκε σε ένα καράβι για την γάζα ή γιατί υπάρχει απλά σε ένα ψηφοδέλτιο. Είναι έγκλημα να ψηφίζονται τραγουδιστές και ολυμπιονίκες επειδή είναι απλά γνωστοί. Είναι έγκλημα να αναρριχούνται σε θέσεις εξουσίας συνδικαλιστές που απλά έχουν την ικανότητα ανακύκλωσης λέξεων με νόησα αλλά χωρίς ουσία. Είναι παγίδα προσέλκυσης ψήφων. Θα είναι απλώς πιόνια στα χέρια του αρχηγού. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης το υπέδειξαν 2400 χρόνια πριν. Εμείς σήμερα γιατί το αγνοούμε επιδεκτικά;

Στα δύσκολα χρόνια και παρά την έλλειψη αξιοκρατίας υπήρξαν μερικοί ηγέτες που τόλμησαν σε ριζικά μέτρα και οδήγησαν σε οικονομική και πνευματική ανάπτυξη. Σε δύσκολους καιρούς που επικρατούσε η αγραμματοσύνη ανεδείχθησαν ηγετικές και ηρωικές μορφές και το βλέπουμε στις ελληνικές ταινίες να υπάρχει ο σεβασμός στους μεγαλύτερους, στον πρόεδρο, τον δάσκαλο και τον ιερέα.

Παρά την αγραμματοσύνη και αμορφωσιά η Ελλάδα επεκτείνεται εδαφικά και οικονομικά.

Σήμερα, με τόσα πανεπιστήμια, με τόσα ερευνητικά ιδρύματα, τει και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια αλλά και μια ατελείωτη λεωφόρο πληροφόρησης, το διαδίκτυο, πόσο γραμματιζούμενοι και μορφωμένοι είμαστε; Έχουν στοιχειώδεις  γνώσεις τα παιδιά, έχουν κριτική σκέψη και αντίληψη οι έφηβοι, έχουν πνεύμα συνεργασίας και άμιλλας οι μεγαλύτεροι;

Σήμερα, με τόσα πανεπιστήμια και τει και ιδιωτικά εκπαιδευτείτε και την πλειοψηφία να έχει απολυτήριο λυκείου και πτυχίο και πλέον μεγάλο ποσοστό μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά,

Η  ΕΛΛΑΔΑ  ΜΕΓΕΝΘΥΝΕΤΑΙ  Ή  ΣΥΡΙΚΩΝΕΤΑΙ  ΕΔΑΦΙΚΑ  ΚΑΙ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ;;;;;

Και παραμένει το ερώτημα:

Αυτή η πνευματική σκλαβιά, η επικέντρωση στον πλούτο, το χρήμα, την πολυτέλεια, την κατανάλωση, τον ατομικισμό, την καλοπέραση, την ατομική ωφέλεια, την ατομική εξυπηρέτηση, τον ωχαδερφισμό, την εξαπάτηση, την πλάνη, το ψέμα, την διαφθορά, την αδικία, ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ την αδιαφορία για θεσμούς, δημόσια διοίκηση, το κοινό καλό, τον πλησίον, την πραγματική μόρφωση, την δικαιοσύνη και  την αγάπη για την πατρίδα, και θεατές σε ένα παιχνίδι εμπορίας εντυπώσεων,

ΓΙΑΤΙ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ,

Πόθεν έλκει την καταγωγή της; Που και πότε επιβλήθηκε;

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΟΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ. Και πνευματική αφύπνιση είναι η απαλλαγή του μυαλού από την καταχνιά της μικροπρέπειας και η στροφή στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και αντίληψης.

Μερικά βιβλία αρχαίων ελλήνων φιλοσόφων όπως Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη, Πολιτικά του Αριστοτέλη, Πολιτεία του Πλάτωνα,  και τα τέσσερα ευαγγέλια μαζί με επιλεγμένους βίους αγίων οδηγούν σε διεύρυνση του ορίζοντα, ανοίγουν την σκέψη και επιφέρουν την κριτική σκέψη και αντίληψη.

Αυτό που καθόρισε την Ελλάδα από την παλιγγενεσία μέχρι σήμερα είναι:

Κομματισμός – Λαϊκισμός – Πελατειακές Σχέσεις.

Αυτό το στο οποίο πρέπει να στηριχτούμε είναι:

Θεσμοί – Αξιοκρατία – Διαφάνεια.

Σωκράτης:

Μὲν οὖν ὁ πρεσβύτης ᾤετ᾽ εἶναι τέλος τὸ γινώσκειν τὴν ἀρετήν, καὶ ἐπεζήτει τί ἐστιν ἡ δικαιοσύνη καὶ τί ἡ  ἀνδρεία καὶ ἕκαστον τῶν μορίων αὐτῆς. ἐποίει γὰρ ταῦτ᾽ εὐλόγως. ἐπιστήμας γὰρ ᾤετ᾽ εἶναι πάσας τὰς ἀρετάς, ὥσθ᾽ ἅμα συμβαίνειν εἰδέναι τε τὴν δικαιοσύνην καὶ εἶναι δίκαιον. ἅμα μὲν γὰρ μεμαθήκαμεν τὴν γεωμετρίαν καὶ οἰκοδομίαν καὶ ἐσμὲν γεωμέτραι.

Στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, όποιο κομματικό σινάφι προλάβει (και διαθέτει την επιδέξια δολιότητα), 

διαμορφώνει την ιστορική συνείδηση της απερίσκεπτης μάζας.

Γιανναράς (http://www.yannaras.gr/proodeutikos-empaigmos/)