Η στατιστική είναι η επιστήμη της αλήθειας, δεν μπορεί να
κρύψει και να κρυφτεί, δεν μπορεί να πει ψέματα, εκτός και αν τα παραποιήσεις.
Στατιστικά είμαστε καταδικασμένοι, είναι θέμα χρόνου,
80-100 ετών περίπου. Θα χαθούμε σαν τους Σπαρτιάτες. Ήρεμα και ανώδυνα. Θα μείνουμε
όμως στα βιβλία ιστορίας που θα εξυμνούν τους θρύλους ηρώων και την λεβεντιά
αγίων.
Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Το Πολιτικό Σύστημα κάνει παιχνίδι, παίζει μπάλα στην έδρα
του και κερδίζει. Είναι αλλιώς να αγωνίζεσαι στα πεδία των μαχών και να κερδίζεις
βασιζόμενος στην γενναιότητα σου και την στρατηγική σου και διαφορετικά να προσφέρεις
γη και ύδωρ χωρίς αγώνα. Έτσι προσφέρεται και στο πολιτικό σύστημα, άνευ αγώνος.
Το Πολιτικό Σύστημα κερδίζει γιατί απλώς του προσφέρουμε την νίκη.
Παπάς, Μυωνής, Παπαγγελόπουλος, Τουλουπάκη, Γεωργιάδης, Νοβαρτις
και ατέλειωτο μελάνι όπου κανείς δεν μπορεί να βγάλει άκρη. Γιατί δεν πρέπει να
βγάλει άκρη. Γιατί έτσι παίζεται το παιχνίδι. Βγήκε άκρη στα τόσα σκάνδαλα από
το 1974 και μετά ; και εδώ μπαίνει ένα βασικό ερώτημα: Μας ενδιαφέρουν τα σκάνδαλα και η κατάχρηση
του δημόσιου χρήματος; Όχι βέβαια. Γιατί αν μας ενδιέφεραν θα τα παίρναμε
στα σοβαρά και θα ζητούσαμε εξηγήσεις. Άσε που όλοι αυτοί δεν θα βρίσκονταν στο
κοινοβούλιο. Άσε που θα επιβάλλαμε όλα αυτά να είναι αντικείμενο της Ποινικής Δικαιοσύνης
και όχι της βουλής. Αντικείμενο της βουλής σημαίνει Πολιτικό Παιχνίδι.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΑΔΑ είναι να παρακολουθείς τον πολιτικό αντίπαλο
και να εντοπίζεις αθέμιτα και θεμιτά σημεία, να τα βάζει στην φαρέτρα και να τα
χρησιμοποιείς όταν έρθει η κατάλληλη ώρα με τον κατάλληλο τρόπο. Αν δεν τα εντοπίζεις
τότε τα κατασκευάζεις. Αυτή είναι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΑΔΑ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ και οι
ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ στην ΕΛΛΑΔΑ δεν ενδιαφέρονται για την ΕΛΛΑΔΑ και το ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ. Ενδιαφέρονται
για την ΚΑΡΕΚΛΑ την ΕΞΟΥΣΙΑ και το ΧΡΗΜΑ.
Και επειδή είναι ΚΑΘ ΕΙΚΟΝΑ
και ΚΑΘ ΟΜΟΙΩΣΗ ΜΑΣ, οι πολιτικοί μας, γι αυτό συμβαίνουν όλα αυτά. Γιατί απλώς
οι περισσότεροι από εμάς θα ήθελαν να είναι στην θέση τους. Στην καρέκλα και
στο χρήμα. Συνεπώς, η κατάσταση θα διαιωνίζεται αέναα.
Ας φύγουμε από το
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ και ας πάμε στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
Βιτριόλια σε δράση, απαγωγές δεκάχρονης από 33χρονη με υπονοούμενα
για σεξουαλική εκμετάλλευση, ένας αφροαμερικανός που σκοτώθηκε από αστυνομικούς,
ένας ψευτογιατρός, παίζουν συνεχώς σε
όλα τα μεγάλα κανάλια. Τι σημαίνει αυτό; Δεν έχουμε άλλα σημαντικότερα γεγονότα;
Δεν συνέβαιναν πάντοτε αυτά; Αλλά τα παρακολουθούμε και συμμετέχουμε και τα σχολιάζουμε
και τα αναπαράγουμε. Γινόμαστε ζωντανό μέρος των ειδήσεων που προβάλλουν τα μεγάλα
κανάλια.
Αυτόχειρες δηλαδή αυτοβούλως και εθελοντικά.
Να που συνίσταται η νίκη του Πολιτικού Συστήματος. Του τη
χαρίζεις χωρίς μάχη. Οι πολιτικοί και οι κατασκευαστές και συντονιστές των ειδήσεων
σε ‘παίζουν’ και δεν παίρνεις είδηση τίποτε και σε πάνε εκεί που θέλουν. Στην απόκτηση Ψηφιακών Δεξιοτήτων του Μητσοτάκη. Βυθίσου σ
τα κινητά, τα λαπ τοπ, το φεις μπουκ και το ισταγραμ και μην βγαίνεις από εκεί.
Έχει και οπισθοτένουσες και οπισθοτένοντες και βυζοπροβάλλουσες. Κάτσε εκεί. Άσε το λογισμικό
να εργάζεται για τον εγκέφαλο σου
(ζητώ συγγνώμη για την πιθανόν άστοχη
λεξοπλαστική).
Και ας περάσουμε
στον Πατριωτικό χώρο και τις Νέες Πολιτικές Κινήσεις.
Τι διαβάζουμε στα καταστατικά, στις διακηρύξεις και τα άρθρα
τους; Για τον φρόνημα των ελλήνων, την ανδρεία στα πεδία των μαχών, την αδιάλειπτη
ξενοκρατία, την συνεχή σκλαβιά των ελλήνων στους δυτικούς. Για την λεβεντιά
στην μάχη του Σκρα, για τον απαράμιλλο ηρωισμό του 40, για την εισβολή λαθρομεταναστών,
για την ανάγκη ανακήρυξης αοζ, για την δουλική συμπεριφορά απέναντι στους τούρκους,
για τους Αγίους μας. Ναι, δυστυχώς η Ορθοδοξία μπορεί και γίνεται πολίτικο
εργαλείο.
Όλα για το συναίσθημα. Εκεί ποντάρουν όλοι. Στο συναίσθημα,
στην επίδραση του εντυπωσιασμού και του συναισθηματικού κέντρου του εγκέφαλου. Βεβαίως
έχουν και μερικά θα, όπως, θα φτιάξουμε την οικονομία, θα φτιάξουμε τις ένοπλες
δυνάμεις, άλλα αν τους ρωτήσεις πως δεν μπορούν να σου πουν,,, γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζουν.
Κανείς μα κανείς δεν ποντάρει και δεν στοχεύει στην
ΛΟΓΙΚΗ. Κανείς στην ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. Εκτός του Γιανναρά και
ενός – δύο άλλων ακόμα.
Και βέβαια δεν προωθούν κανένα άλλον αν δεν είναι της παρέας.
Μόνο της παρέας.
Θα πάμε να αντιμετωπίσουμε τους τούρκους με δημόσιους υπαλλήλους
και ελλείμματα, με σκάνδαλα και αναξιοκρατία. Με προκηρύξεις θέσεων στο Δημόσιο.
Με κατηγορίες υπουργών κατά εισαγγελέων και κατηγορίες εισαγγελέων κατά υπουργών.
Γιατί αυτά παράγουμε. Βέβαια παράγουμε και κάτι αστέρια στην μεσημεριανή ζώνη
της τιβι. Ενώ οι απέναντι παράγουν και βαλλιστικά συστήματα και όπλα ηλεκτρονικού
πόλεμου και φρεγάτες και τεθωρακισμένα. Και όχι μόνο.
Βέβαια, οι έξυπνοι
και οι του συστήματος θα πουν – και θα το περάσουν και στους ανόητους- ότι δεν μπορούμε
να έχουμε βαριά βιομηχανία και αμυντική βιομηχανία. Και σκόπιμα ξεχνούν το
εργοστάσιο αεροπλάνων το 1936, τα τρακτέρ του Μαλκοτση το 1950, το πρώτο και τελευταίο
ηλεκτρικό όχημα του Γουλανδρή στο Νεώριο αλλά και ένα βαλλιστικό σύστημα ΚΡΟΥΙΖ
πριν λίγα χρόνια όπως και ένα ραντάρ εντοπισμού στελθ. Αλλά για το βαλλιστικό σύστημα
ας αφήσω τον Δρ Κεφαλά να τα πει:
Προσφάτως
παρουσιάστηκε από την τουρκική αμυντική βιομηχανία κινητήρας προώθησης βλημάτων
cruise εγχώριας κατασκευής. Ο
κινητήρας εντάσσεται εντός του πλαισίου των τεχνολογικών επιτευγμάτων της
Τουρκίας στον αμυντικό τομέα και συνεπώς δεν αποτελεί είδηση. Αυτό όμως που αποτελεί είδηση είναι ότι
ένας αντίστοιχος κινητήρας είχε κατασκευαστεί πριν από μία δεκαετία από
ελληνική εταιρία χωρίς ουδείς αρμόδιος ή αναρμόδιος, πολιτικός, στρατιωτικός ή
τεχνοκράτης, να ενδιαφερθεί για το εγχείρημα, ώστε να εντάξει τον ελληνικό κινητήρα εντός ενός
πλαισίου κατασκευής ελληνικών βλημάτων, τα οποία με ένα σχετικά χαμηλό κόστος
θα αναβάθμιζαν την ισχύ της χώρας. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε, και
ακόμα κινείται, και η απουσία ανάληψης κρατικών πρωτοβουλιών για εθνικό
σχεδιασμό «έξυπνων» στρατηγικών όπλων, όπως μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV),
αισθητήρων RADAR, πυραύλων κ.λπ., όταν η αντίστοιχη τεχνολογία είναι σήμερα
ευκόλως προσβάσιμη.
(, 23 Ιουνίου, 2020, Αλκιβιάδης Κ. Κεφαλάς)
Ενώ εμείς τρέχουμε να κρυφτούμε κάτω από την ποδιά της μαμάς
Ευρώπης επικαλούμενοι το διεθνές δίκαιο. Αλλά δεν σταματάμε ποτέ τις προκηρύξεις
θέσεων.
Όταν είσαι αδύναμος και μικρός δεν έχεις παρά να παρακαλάς
άλλους. Όταν όμως έχεις μυαλό και ψυχή τότε σε σέβονται.
Βέβαια υπάρχουν και οι άλλοι που θα πουν:
Δεν μας αφήνουν. Ποιοι δεν μας αφήνουν, τους ρωτάω. Οι ευρωπαίοι,
οι ΗΠΑ, οι σκανδιναβοί και κάποιοι του Ισημερινού, μου λένε.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ
ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ, ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ
ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΜΙΖΑΣ. Κοινώς ζητούσαν μίζες και ποσοστά οι υπουργοί μας. Η Σουηδία,
η Νορβηγία και η Φιλανδία έχουν κολοσσούς που κατασκευάζουν από κινητά μέχρι μαχητικά
αεροσκάφη, ποιος τους εμπόδισε; Το Ισραήλ ποιος το εμπόδισε; Την Τσεχία ποιος
την εμπόδισε; Την Σερβία (που την βομβάρδισαν κιόλας) ποιος την εμπόδισε να αναπτύξει
αμυντική βιομηχανία;
Όλα αυτά περί: δεν μπορούμε ή δεν μας αφήνουν, είναι για τους
ανόητους. Και εξυπηρετούν την εξηλιθίωση.
Και ας περάσουμε
στα σαιτ και στα ιστολόγια.
Πόσα λένε την Αλήθεια; Ποσά ενδιαφέρονται για την Αλήθεια;
Πόσα προωθούν την Αλήθεια;
Ένας φίλος με ενημέρωσε ότι έχει εντοπίσει μόνο έξι και μόνο
αυτά διαβάζει.
Την πλειονότητα των ιστολογίων,
αν τα διαβάζουμε συνεχώς για μερικές εβδομάδες θα δούμε ότι προωθούν συγκεκριμένα
πρόσωπα. Και κατά κανόνα αυτόν που έχει άποψη και επιδιώκει την ΑΛΗΘΕΙΑ τον αφήνουν
στο περιθώριο, δεν βάζουν τα άρθρα του, τον αγνοούν, τον φοβούνται.
Και μετά υπάρχουν
και όλοι οι άλλοι.
Και να δώσω ένα παράδειγμα. Δεν γνωρίζω αν η παρακάτω κυρία
ανήκει σε κάποια πολιτική κίνηση ή κόμμα και δεν με ενδιαφέρει.
Άκουγα, λοιπόν, στο γιου τιουμπ κάποια κυρία Μαρία Νεγρεπόντη
Δεληβάνη, πρώην Πρύτανη του
Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στον Hellas FM με τον Δημήτρη Φιλιππίδη.
Επισημαίνω κάποια σημεία:
Η Ελλάδα δεν
έχει κερδίσει την Ανεξαρτησία της. Στο 17.50’
Ο Καποδίστριας
δολοφονήθηκε γιατί ήθελε μια ανεξάρτητη Ελλάδα. Στο 20’
Και επ αυτών έχω να πω τα εξής: δεν ήταν οι Έλληνες που έστειλαν
επιστολή στην Αγγλία ζητώντας να μπει η Ελλάδα υπό την προστασία της καθώς αναγνώριζαν
ότι δεν μπορούν να κυβερνηθούν μόνοι τους; Ναι ή όχι;
Ο Καποδίστριας τα έβαλε με τους Μαυρομιχαλέους και τους Κοτζαμπάσηδες
ναι ή όχι; Και όταν κάποιος μας τσαντίσει τραβάμε όπλο ναι ή όχι; Το έχουμε στα
γονίδια μας να οργιζόμαστε και να ζητάμε εκδίκηση όταν κάποιος μας θίξει ή μας αδικήσει
ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε; Αν μελετήσει κάποιος το παρελθόν μας και την ιδιοσυγκρασία
μας θα δει ποσό εύκολα σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον.
Όμως τον Καποδίστρια πρέπει να τον σκοτώσουν οι αγγλογάλλοι,
οι ρώσοι, οι σκανδιναβοί. αλλά το χειρότερο είναι ο εθελοντισμός στην βλακεία.
Σου πασάρουν την άποψη της συνωμοσίας και σπεύδεις άκρατα και ταχύτατα να την υιοθετήσεις.
Και ξεχνάς την νοοτροπία μας, την κουτοπονηριά
μας, τον ωχαδερφισμό μας και τον προσωποωφελισμό, δηλαδή ότι ο καθένας κοιτάζει
μόνο την πάρτη του. Όταν τα βάζεις με τους Κοτζαμπάσηδες, ε, κάποιος θα τραβήξει
πιστόλι.
Και όσον αφορά την εν λόγο κυρία (που δεν την γνωρίζω και
δεν έχω κάτι μαζί της) ο πολιτικός της λόγος μετά το 20’ σε κάποια σημεία είναι
άστοχος. Βεβαίως υπάρχουν και σημεία που τοποθετείται ορθά. Τέτοιοι λόγοι ΟΜΩΣ σο
σύνολο τους οδηγούν και άλλους σε λάθος μονοπάτια σκέψης και βεβαίως σε λάθος τοποθετήσεις
και απόψεις.
(Jun 17, 2020,
Να δώσω ένα ακόμα παράδειγμα:
Όταν τα Σπαρτιατόγγονα και οι Μανιάτισσες έδιωξαν τον
Ιμπραήμ
24 June 2020 Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων
Έμφαση στο συναίσθημα.
Να δώσω ένα ακόμα;
Συνεχίζεται η μετατροπή της Ελλάδος σε Γερμανική Αποικία.
Βασίλης Βιλιάρδος, 24/06/2020,
https://analyst.gr/2020/06/24/sinexizetai-i-metatropi-tiw-elladas-se-germaniki-apoikia/
Μια πολύ ωραία ανάλυση που γίνεται όμως στο ρετιρέ. Καμία
κουβέντα για τα θεμέλια. Τα θεμέλια είναι το παν όχι το ρετιρέ.
Όποιος μετατρέπει την Ελλάδα σε γερμανική αποικία είναι γιατί
οι ψηφοφόροι τον έβαλαν εκεί. Οι ψηφοφόροι τοποθετούν εκεί κοτζαμπάσηδες και δωσίλογους.
Δεν τους έβαλε ούτε η Γερμανία, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η εε, ούτε το νατο. Οι ψηφοφόροι.
Εγώ ψηφίζω αλλά άλλος μου φταίει είναι και ανόητο και παιδαριώδες και επικίνδυνο.
Προσπάθησε ποτέ κανείς να σταματήσει αυτή την κατρακύλα
των ψηφοφόρων;;;
Είναι χάρισμα να μπορείς να κάνεις αναλύσεις. Είναι ταλέντο
να μπορείς να ξεδιπλώνεις και ξετυλίγεις και να πασάρεις την προπαγάνδα και την
πλάνη. Το ερώτημα μου είναι: γίνεται εκ φύσεως ή σκόπιμα;
Είδαμε ή ακούσαμε κάποιον να ομιλεί για διαφθορά; Για κακή
νοοτροπία; Για λάθος επιλογές; Κανέναν. Όλοι ποντάρουν στο συναίσθημα. Κανείς
στην λογική, στο γεγονός, στην κριτική.
Με τρεις παίχτες (πολιτικό σύστημα, κατεύθυνση ειδήσεων
και νέες πολιτικές κινήσεις) να στοχεύουν επί της ουσίας στον ίδιο μηχανισμό
και συνεπώς στο ίδιο αποτέλεσμα, την εντύπωση και το συναίσθημα, και κατ επέκταση
στο έδρανο της βουλής, έχει κερδηθεί το παιχνίδι για κάποιους αλλά έχει χαθεί
για την ΕΛΛΑΔΑ.
Και για την ουσία του θέματος, τον πυρήνα του προβλήματος
;;; κανείς. Τσιμουδιά.
Τα δεδομένα που εισέρχονται
στο στατιστικό πρόγραμμα και αυτό πιστοποιεί το ιστορικό μας τέλος είναι τα εξής:
-λιγότερες γεννήσεις με περισσότερους θανάτους
-πνιγμοί, τροχαία, νεκροί και ανάπηροι – στο δρόμο - πάνω
από 100 κάθε μήνα
-τεκνοποίηση σε μεγαλύτερη ηλικία σημαίνει περισσότερες πιθανότητες
νοητικής καθυστέρησης
-μετανάστευση προς τα έξω και εισερχόμενη μετανάστευση με
αλλόθρησκους.
-αυτοκτονίες
-σκάνδαλα και διαφθορά συνεχώς
-οικονομία σε συνεχή υποχώρηση
Η μόνη ανάσα και ελπίδα γενετικής ανανέωσης και αύξησης καταπνίγεται
με την μέθοδο της απόξεσης και αριθμεί 350.000 με 500.000 εκτρώσεις ανά έτος.
Κάθε 2-3 χρόνια είναι δυνατή η πληθυσμιακή μας αύξηση κατά ένα εκατομμύρια Έλληνες, προφανώς όμως
δεν το επιθυμούμε σαν λαός. Δεν το θέλουν και οι πολιτικοί μας που
για κάποιον λόγο έχουν προφανώς σαν στόχο τους μακροπρόθεσμα να μας μετατρέψουν
σε ισλαμική δημοκρατία.
Παράλληλα ο νόμος είναι σαφής και αν σκοτώσεις άνθρωπο με
το αυτοκίνητο μιλάμε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Αδίκημα που διώκεται σε
βαθμό πλημμελήματος. Ακόμα κι αν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για εγκατάλειψη
θυμάτων και πάλι διώκεται σε βαθμό πλημμελήματος.
Όμως αν γιαουρτώσω
τον πρωθυπουργό μάλλον θα πάω φυλακή.
Θάνατοι από τροχαία + ανάπηροι + 500.000 εκτρώσεις + αυτοκτονίες
+ ψυχολογικά προβλήματα + αυτούς που δεν μπορούν για οικονομικούς λογούς να κάνουν
οικογένεια = περίπου ένα εκατομμύριο (1.000.000) ψυχές ετησίως στην Ελλάδα στερούνται
την γέννηση.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του τρόπου που σκεφτόμαστε, ζούμε
και ψηφίζουμε.
Είναι αποτέλεσμα του ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ.
Και δεν έχουν καμιά δουλειά οι ξένοι. Οι ξένοι (ευρωπαίοι,
ΗΠΑ κλπ) έχουν διαθέσει σε εμάς, στην Ελλάδα, ποταμούς χρήματος για να φτιάξουμε
την χώρα μας αλλά και πάλι οι ‘έξυπνοι’ και οι ανόητοι θα πουν: μας τα έδωσαν
για να μας υποδουλώσουν. Όταν όμως γινόντουσαν δωράκια δεν μιλαγε κανένας.
Μα τα μισά στα χάρισαν, στα έκαναν δώρο, εκατοντάδες δισεκατομμύρια
ευρώ ήταν δώρο. Τι έγιναν αυτά τα λεφτά; Μίζες, επιδόματα, δωράκια και αρπαχτές,
προφανώς. Αλλά όταν είμαστε γύρω από το τραπέζι και τρώμε, ελάχιστα μας απασχολεί
η προέλευση του γεύματος. Όταν μας καλομάθουν επί δεκαετίες και κάποια στιγμή
πουν: ωπα, τέρμα, εφεξης θα εργάζεστε για να τα αποκτήσετε. Τότε έρχεται η οργή
για τον επί μακρόν ΠΑΡΟΧΟ, τον ΣΠΟΝΣΟΡΑ. Τώρα είναι άδικος και σε στραγγαλίζει,
πριν ήταν κάλος.
Όμως με την βλακεία και την ανοησία δεν μπορώ να τα βάλω.
Έτσι παραιτούμαι.
Στα παραπάνω συνηγορεί και ο Γιανναράς (Η Ελλάδα αργεί να πεθάνει, 26 Aug 2019): προκλητικές, εξόφθαλμες πράξεις προδοσίας, ανενδοίαστα
κοινωνικά κακουργήματα, είναι αδιανόητο να τιμωρηθούν. Ο εξωφρενικός
υπερδανεισμός της χώρας, η αποδοχή της «επιτρόπευσης» όταν οι γαλλο-γερμανικές
Τράπεζες κατείχαν την πλειονότητα των απαξιωμένων ελληνικών «ομολόγων», η
συναίνεση να περιέλθουν οι εντόπιες Τράπεζες στην ιδιοκτησία των δανειστών της
χώρας, είναι πολιτική μισθαρνίας που μένει περιέργως ατιμώρητη από τους
ψηφοφόρους.
Και κλείνει το άρθρο του λέγοντας: Όταν σε ένα κράτος με εννέα, περίπου, εκατομμύρια πληθυσμό, τα
τεσσεράμισι εκατομμύρια κατοικούν στην πρωτεύουσα και ένα εκατομμύριο στην
(παρηγορητικώς) «συμπρωτεύουσα» Θεσσαλονίκη, αυτό το κράτος, ορθολογικά και εκ
των πραγμάτων, είναι αδύνατο να συνεχίσει να υπάρχει ιστορικά. Έχει
προδιαγεγραμμένη την ιστορική του εξαφάνιση.
ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ
Η καλλιέργεια Κριτικής
Σκέψης.
ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ
Οι Θεσμοί.
Μόνο με τους θεσμούς
πας μπροστά. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να χανόμαστε σε ατέρμονες συζητήσεις. Σε
μαλακοφιλοσοφίες. Να περνάμε την ώρα μας δηλαδή. Τελεία και παύλα.
Κινούμαστε Με Ορίζοντα το Ιστορικό μας Τέλος