ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (ΜΕΡΟΣ Α')

 Το Ουκρανικό Ζήτημα

Δυστυχώς καταδεικνύεται η μια και μόνη Αλήθεια και Πραγματικότητα στα μερικές χιλιάδες χρόνια γραπτής ιστορίας: έχουμε την μοναδική ικανότητα να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, άνθρωπος να σκοτώνει άνθρωπο, ότι κυβερνούν τα συμφέροντα και φυσικά πόσο εύκολα σηκώνεται η σημαία της υποκρισίας. Στα 3000 χρόνια γραπτής ιστορίας δεν έχουμε διδαχτεί τίποτε σαν ανθρωπότητα, οι σελίδες της ιστορίας είναι γεμάτες με θάνατο, πόνο και αίμα. Και όσο και να σας φανεί παράξενο όλο αυτό ανάγεται στον τρόπο που ψηφίζουμε, τις τελευταίες δεκαετίες τουλάχιστον.

Πονάει πιο πολύ η μάνα του 20χρονου ουκρανού στρατιώτη από την μάνα του 20χρονου ρώσου στρατιώτη όταν αμφότερες λαμβάνουν τα παιδιά τους μέσα σε φέρετρα; Οι λίγοι καθορίζουν την μοίρα των πολλών και δεν υποφέρουν το ίδιο σε ένα θέατρο όπου πονηροί κουτοπόνηροι και δημαγωγοί κλέβουν την παράσταση. Είναι Δημοκρατία αυτό;

Επίσης ένα πολύ σημαντικό μάθημα είναι ότι:  οι εθνικισμοί διαλύουν, δεν ενώνουν, και αξιοποιούνται ως όχημα για παρεμβάσεις τρίτων (Μακροδημόπουλος).

Το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο συνεχίζουν να ρέουν από τους αγωγούς που διασχίζουν την Ουκρανία, ενώ την ίδια στιγμή παραδίπλα Ρώσοι και Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώνονται. Πάνε να χωρίσουν τον κόσμο στα δυο αγαπητοί φίλοι, και θα το πετύχουν, και φυσικά μετά θα τον αιματοκυλίσουν.

 

Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης      

 

Ουκρανία και Ρωσία

Σήμερα με τόσα πανεπιστήμια, ιεκ και ιντερνετ πιθανόν να είμαστε οι πιο αμόρφωτοι διαχρονικά πάνω σε αυτό τον πλανήτη. Αν ρωτήσουμε τι σχέση έχει η Ουκρανία με την Ρωσία πιθανόν το 95% να μην γνωρίζει ή να υποθέτει ότι είναι όλα Ρωσία.

Η σύγχρονη Ρωσία θεωρεί ως κοιτίδα και έναρξη της ιστορίας της το Κίεβο. Πολλές πόλεις στην Ανατολική Ουκρανία ιδρύθηκαν από Ρώσους τσάρους και τσαρίνες και εγκαταστάθηκαν ρώσοι αλλά και άλλες εθνικότητες. Πολλά τοπωνύμια έχουν σημασία για την σύγχρονη Ρωσία καθώς έλαβαν χώρα σημαντικά γεγονότα όπως η μάχη της Παλτάβα. Φαίνεται η Ανατολική Ουκρανία αλλά και το Κίεβο όπως και η Οδησσός να συνδέονται στενά με την Ρωσική ιστορία ενώ η δυτική Ουκρανία κι οι άνθρωποι της λιγότερο.

Τα τελευταία 100 χρόνια έχει επιχειρηθεί να δημιουργηθεί Ουκρανική εθνική συνείδηση και να αποχωριστεί έτσι από το σοβιετικό άρμα και συνείδηση. Όμως, προφανώς ένα μέρος του Ουκρανικού πληθυσμού έχει ρωσική συνείδηση ενώ το υπόλοιπο νιώθει εχθρικό προς αυτήν. Η μισή Ουκρανία έχει καταβολές εντελώς διαφορετικές από την Ρωσία και κατά συνέπεια εντελώς διαφορετική εθνική συνείδηση.

 

Το Ουκρανικό Ζήτημα

To Ουκρανικό ζήτημα όπως και κάθε διασυνοριακό και διακρατικό ζήτημα έχει βαθιές ρίζες. Μπορεί Ουκρανία και Ρωσία να είναι πρωτοξάδελφα (ή και αδελφικά) κράτη και έθνη και να μιλούν σχεδόν την ίδια γλώσσα όμως αυτό δεν εμπόδισε τον Στάλιν στο να οδηγήσει σε λιμό τον Ουκρανικό λαό με εκατομμύρια νεκρούς μερικά χρόνια πριν τον Β ΠΠ. Έτσι εντελώς φυσιολογικά ένα μέρος του Ουκρανικού λαού (δυτικό) υποδέχονταν τους Γερμανούς κατά τον Β΄ΠΠ σαν ελευθερωτές. Όπως ο ελληνισμός της Μικρός Ασίας τους Οθωμανούς δύο αιώνες πριν την πτώση της Βασιλεύουσας. Η Σταλινική βίαιη κολεκτιβοποίηση το 1932-1934, διαβάζω ότι, στοίχισε την ζωή σε περίπου 10 εκατομμύρια Ουκρανούς.

(Οι Ουκρανοί του Χίτλερ: “Αστυνομικά τάγματα”, 14η Μεραρχία Εθελοντών SS

https://www.defence-point.gr/news/oi-oykranoi-toy-chitler-quot-astynomika-tagmata-quot-14i-merarchia-ethelonton-ss  05/03/2022)  

(εφεξής σε παρένθεση οι πηγές)

 

Σε μη υπογεγραμμένο κείμενο στο διαδίκτυο διαβάζω ότι κατά το χρονικό διάστημα 1941-1943 ουκρανοί ακροδεξιοί σκότωσαν πολλούς αμάχους με τους περισσοτέρους  να είναι ρωσικής εθνότητας. Εβραίοι, πολωνοί αλλά και στρατιώτες που είχαν αιχμαλωτιστεί από τους Γερμανούς.  Στο ίδιο κείμενο διάβασα για φρικαλεότητες που δεν τολμώ να μεταφέρω.

Τα ζητήματα και τα προβλήματα συνήθως έχουν μακριές ρίζες και ακόμη μακρύτερες απολήξεις. Όταν δε κυριαρχούν και διέπονται από τα συμφέροντα, τοπικά, περιφερειακά ή και διεθνή τότε το αλαλούμ είναι σίγουρο και η κόλαση μερικά βήματα μακριά. Και ποιος την πληρώνει; Οι απλοί άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ήρεμα και εν ειρήνη.

Στην Κρίση της Κούβας (1962) οι αμερικανοί απείλησαν ευθέως με πόλεμο αν οι Σοβιετικοί εγκαθιστούσαν πυρηνικά στο έδαφος της Κούβας. Εντελώς φυσιολογική αντίδραση. Δεν θα μπορούσαν να έχουν στο μαλακό τους υπογάστριο μια μοίρα πύραυλων με πυρηνικές κεφάλες να τους σημαδεύει. Τώρα αυτό ακριβώς το ίδιο πράγμα απαιτούν από τους Ρώσους να το κάνουν δεκτό. Να γίνει δηλαδή μέρος του ΝΑΤΟ η Ουκρανία και κατά συνέπεια να δεχθεί στο έδαφος της διάφορα νατοϊκά οπλικά συστήματα. Είναι δυνατόν να το δεχθούν οι Ρώσοι; Και δεν γνωρίζουν την πρόθεση των Ρως οι Νατοϊκοί;

Κατά την επίτευξη συμφωνίας στην κρίση της Κούβας οι Αμερικανοί υποσχεθήκαν απομάκρυνση των πυρηνικών από Τουρκία. Το έπραξαν;

Μερικές δεκαετίες αργότερα έδωσαν ακόμα μια υπόσχεση για μη επέκταση του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας. Το έπραξαν;

Διαβεβαίωση του τότε Υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Μπέηκερ προς τον Πρόεδρο της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (09 Φεβρουαρίου 1990) «πως το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ούτε μια ίντσα προς Ανατολάς».

(U. Klussmann et al, Did the West Break its Promise to Moscow, www.spiegel.de 26 November 2009).

Είχε προηγηθεί η διαβεβαίωση του Τζορζτ Μπους προς τον Μ. Γκορμπατσώφ, τον Δεκέμβριο του 1989, στη Μάλτα.

https://panas1821.wordpress.com/2022/02/25/%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b1%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b5%ce%b4%ce%b4/

Τότε με τις συνομιλίες Τζ. Μπους – Μ. Γκορμπατσόφ, αποφασίστηκε η μη επέκταση του ΝΑΤΟ πέραν του ποταμού Έλβα, ουσιαστικά πέραν του Βερολίνου, όπως αποδεικνύεται από αμερικανικά έγγραφα. 

 

Θέσεις και τοποθετήσεις Μπάιντεν κ Κλίντον

Ο Τζο Μπάιντεν το 1997 είχε δηλώσει: «Η Ρωσία θα αντιδράσει σφοδρά εάν οι Βαλτικές χώρες γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ» . Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπίλ Κλίντον είχε δεσμευθεί το 1994 προς τον τότε Ρώσο πρόεδρο Μπόρις Γιέλτσιν ότι η οποιαδήποτε επέκταση του ΜΑΤΟ (προς τα ανατολικά) θα γινόταν σταδιακά προς όφελος της ειρήνης και πάντα σε συνεργασία και συνεννόηση με την Ρωσία. Τώρα με την απόπειρα εισόδου της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι κάτι που θεωρήθηκε από τη Μόσχα του Β .Πούτιν, ως «παραβίαση της συμφωνίας του 1994».

(Τζο Μπάιντεν 1997: «Η Ρωσία θα αντιδράσει σφοδρά εάν οι Βαλτικές χώρες γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ»  

https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/tzo-mpainten-1997-i-rosia-tha-antidrasei-sfodra-ean-oi-valtikes-xores-ginoun-meli-tou-nato/     14.03.2022 )

 

Ο Μάζης και άλλοι έκρουαν το Κώδωνα του Κινδύνου από το 2004

Την µείζονα σημασία της Ουκρανίας (όπως άλλωστε και της Βαλκανικής και του Καυκάσου) ως κρίσιµης γεωπολιτικής περιοχής για τον έλεγχο του Ευρασιατικού Χώρου εξαίρουν, διαχρονικά, οι Δυτικοί αναλυτές (Γερµανοί και Αγγλοσάξονες). Σε  πλήρη εξέλιξη βρίσκονται ευρείας εκτάσεως Ψυχολογικές Επιχειρήσεις ξένων Υπηρεσιών σε αυτές τις περιοχές και αποδεικνύονται από πονήματα όπως η εξαιρετική ανάλυση του Jonathan Steele («The Guardian», 26/11/04), υπό τον εύγλωττο τίτλο «Το µεταµοντέρνο πραξικόπημα της Ουκρανίας» (“Ukraine’s postmodern coup d’état”), όπου επισημαίνεται: «Η παρέμβαση σε ξένες εκλογές, υπό το πρόσχηµα του αμερόληπτου ² ενδιαφέροντος για την βοήθεια της κοινωνίας των πολιτών, έχει καταστεί η διαδικασία του µεταµοντέρνου πραξικοπήματος – µία εκδοχή των καθοδηγουμένων από την CIA εξεγέρσεων στις χώρες του Τρίτου Κόσµου προσαρμοσμένη τώρα στις µετασοβιετικές συνθήκες.»

Η γεωστρατηγική σχεδίαση του τ. Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Zbigniew Brzezinski  αποτελεί, εν πολλοίς, µία «επικαιροποιηµένη» επανέκδοση της κλασσικής Γερμανικής Γεωστρατηγικής περί Μεσευρώπης, όπως είχε εκτεθεί ήδη το 1914, ενώπιον της Γερμανικής Βουλής, από τον τότε Καγκελάριο κατά την ανάγνωση των Πολεµικών Αντικειμενικών Σκοπών έναντι της Ρωσίας και η οποία προέβλεπε τον διαμελισμό της (Τσαρικής τότε) Ρωσίας σε τέσσερα τουλάχιστον τµήµατα: α) Ουκρανία, η απόσπαση της οποίας εθεωρείτο conditio sine qua non. β) Μουσουλμανικές Περιοχές του Καυκάσου. γ) Σιβηρία. δ) Εναπομείνασα Ρωσία. (Στα ανωτέρω θα µπορούσαν να προστεθούν και οι Βαλτικές Χώρες, οι οποίες, ούτως ή άλλως, εθεωρούντο ως ανήκουσες στην γεωπολιτική και γεωπολιτισµική ζώνη επιρροής της φραγκονοτευτονικής Δύσεως και όχι της ρωσοβυζαντινής Ανατολής).

Από το 1914 λοιπόν οι Γερμανοί έχουν στρέψει το βλέμμα προς την Ουκρανία και τον Καύκασο.

(Πηγή:

Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων. Έκτακτο Υπηρεσιακό Υπόμνημα Τεύχος 27 Αθήνα, 6 Δεκεμβρίου 2004, ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ /ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ, ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Επιστημονικός Υπεύθυνος: καθηγητής Ι.Θ. Μάζης.)

 

Η σύνοδος του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι

Αρχές Απριλίου του 2008, οι ηγεσίες των τότε 26 χωρών-μελών της Συμμαχίας συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας.  Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σημείο υπ’ αριθμόν 23 της Διακήρυξης των ηγεσιών των χωρών-μελών της Συμμαχίας που είχαν πάρει μέρος σε εκείνη τη σύνοδο στις 3 Απριλίου 2008: «Το ΝΑΤΟ καλωσορίζει τις ευρωατλαντικές φιλοδοξίες της Ουκρανίας και της Γεωργίας για ένταξη στον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Συμφωνήσαμε σήμερα ότι αυτές οι χώρες θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Το ενταξιακό σχέδιο δράσης – MAP είναι το επόμενο βήμα για την Ουκρανία και τη Γεωργία στον δρόμο τους προς την ένταξη».   Από το Βουκουρέστι όπου και εκείνος βρισκόταν για να πάρει μέρος στο Συμβούλιο ΝΑΤΟ – Ρωσίας, ο Βλ. Πούτιν είχε τότε προειδοποιήσει πως κάθε περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς θα αντιμετωπιζόταν από τη Μόσχα ως «άμεση απειλή».   Χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία είχαν εκφράσει τότε την αντίθεσή τους στην προοπτική ένταξης της Ουκρανίας και της Γεωργίας, πλην όμως ο Μπους επέμεινε, όπως σημειώνει σε πρόσφατο άρθρο του ο συντάκτης των New York Times Ρότζερ Κόεν. Αντιδράσεις είχαν υπάρξει ωστόσο και εντός του αμερικανικού «στρατοπέδου», με τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στη Μόσχα και νυν αρχηγό της CIA, Γουίλιαμ Μπερνς, να προειδοποιεί την τότε επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Κοντολίζα Ράις, πως η προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αποτελεί την πιο κόκκινη από τις κόκκινες γραμμές της ρωσικής πλευράς.

(Ουκρανία: Πώς η σύνοδος του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι εξηγεί το σήμερα

https://www.skai.gr/news/world/polemos-stin-oukrania-pos-i-synodos-tou-nato-to-2008-sto-voukouresti-eksigei-to-simera  03/04/2022    Πηγή: kathimerini)

 

 

Και φτάνουμε στο 2004 και στην Ουκρανία

2004 νίκη Γιαννουκόβιτς  και προσφυγή Γιουστσένκο

Το 2004 ο Γιαννουκόβιτς  κερδίζει τις προεδρικές εκλογές αλλά ο φιλοδυτικός αντίπαλός του (Βίκτορ Γιουστσένκο) προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο, αμφισβητώντας το αποτέλεσμα. Παράλληλα θα ξεσπάσει και η Πορτοκαλί Επανάσταση που οργανώθηκε και υποστηρίχτηκε προφανώς από τις ΗΠΑ και πιθανόν και την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα των εκλογών ακυρώθηκε και πρόεδρος έγινε ο Γιουστσένκο ο οποίος διόρισε ως πρωθυπουργό την φιλοδυτική Γιούλια Τιμοσένκο. Στις προεδρικές εκλογές του 2010 ο Γιανουκόβιτς καταγράφει μια σημαντική νίκη ενώ ο απερχόμενος πρόεδρος της Ουκρανίας, Γιουστσένκο, θα λάβει μόλις το 5,45% των ψήφων ενώ στην Τιμοσένκο ασκήθηκε δίωξη για οικονομικές ατασθαλίες και καταδικάστηκε.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Γιαννουκόβιτς αρνήθηκε τη σύνδεση της χώρας του με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά κοίταξε προς την Ρωσία

 Όλα ξεκίνησαν όταν λίγα χρόνια μετά (2013) ο Γιαννουκόβιτς αρνήθηκε τη σύνδεση της χώρας του με την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια της «Ανατολικής Συνεργασίας» που απευθύνονταν από τις Βρυξέλλες σε μετασοβιετικά κράτη, προκρίνοντας την τελωνειακή ένωση που προωθούσε η Ρωσία με πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Δηλαδή να μην ενταχθεί η Ουκρανία στη δυτική σφαίρα επιρροής αλλά στη ρωσική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ξεσπάσουν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας με επίκεντρο την πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου όπου επικεφαλής τέθηκαν ο ένοπλος ναζιστικός "Δεξιός Τομέας" και το εθνικοσοσιαλιστικό "Σβόμποντα". Στις  5 Δεκεμβρίου 2013 ο Γερμανός ΥΠΕΞ Γκίντο Βέστερβελε διαδήλωσε στα οδοφράγματα στο Κίεβο μαζί με τους διαδηλωτές για να ακολουθήσει  η επικεφαλής της Εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Κάθριν Άστον και μετά η βοηθός ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ και τέλος ο προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων το 2008 Τζο Μακκέιν, που επισκέφθηκαν το Κίεβο ενθαρρύνοντας τους διαδηλωτές κατά της νόμιμης πολιτειακής εξουσίας της χώρας. Στο Βερολίνο η καγκελάριος συναντιόταν με τους επίδοξους ανατροπείς της νόμιμης εξουσίας του Κιέβου.

(Το μήνυμα της εισβολής  στην Ουκρανία, Μακροδημόπουλος Δημήτρης)

 

ο Υφυπουργός των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, έσπευσε να εγκαλέσει την κυβέρνηση της Ουκρανίας να «ακούσει τη φωνή του λαού». Μετά ανέλαβαν δράση οι ακροβολιστές. Αμέτρητοι οι νεκροί στις τάξεις των διαδηλωτών, αλλά και των αστυνομικών δυνάμενων. Όλοι χτυπημένοι από τα ίδια όπλα! Το απεδείκνυαν οι ιατροδικαστικές εξετάσεις των πτωμάτων. Ο Γιανουκόβιτς εγκαταλείπει το Κίεβο και καταφεύγει για την ασφάλειά του στο Χαρκίβ, αρνούμενος όμως να παραιτηθεί. Μετά ακολουθεί η  αντισυνταγματική καθαίρεση του από το αξίωμα του Προέδρου και στη θέση του διορίζεται ο πρόεδρος της βουλής Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ. Για να ακολουθήσει μετά έκδοση εντάλματος σύλληψής του με την κατηγορία της «μαζικής δολοφονίας πολιτών» και παράλληλα η απόδοση πολιτικής αμνηστίας σε όλους τους μέχρι τότε αντιφρονούντες, συμπεριλαμβανομένης και της ποινικής Τιμοσένκο. 

Ακολούθως δημιουργούνται τα γνωστά «τάγματα» και ξεκινούν τα προβλήματα στην Ανατολική Ουκρανία. Στο Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ ανακηρύσσουν την αυτονομία τους ενώ οι κάτοικοι της Κριμαίας σε δημοψήφισμά τους ζητούν την προσάρτηση της Κριμαίας στην «μητέρα Ρωσία». Όπως και έγινε. Προφανώς ο Πούτιν επέλεξε να μην το τραβήξει μέχρι τα άκρα και να περιοριστεί μόνο στην προσάρτηση της Κριμαίας. Και φτάνουμε στις προεδρικές εκλογές του 2019. Ένα νέο κόμμα γεννιέται! Μιντιακό. Το έφτιαξε ένα τηλεοπτικό κανάλι. Με πιασάρικο όνομα: «Υπηρέτης του Λαού». Και με υποψήφιο πρόεδρο έναν ηθοποιό, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ρωσόφωνος ο τύπος. Και με προεκλογικό πρόγραμμα να τα βρει με τη Ρωσία. 

(Όλη η αλήθεια για την Ουκρανία – Αφιερωμένο σε όλους όσους έσπευσαν να ξεχάσουν το χθες.

https://www.militaire.gr/oli-i-alitheia-gia-tin-oykrania-afieromeno-se-oloys-osoys-espeysan-na-xechasoyn-to-chthes/  01/03/2022 )

 

Η C14, ο ιδρυτής και η Φώτο με τον Τζο Μπάιντεν  τον Απρίλιο του 2014

Η C14 ξεκίνησε ως η πτέρυγα νεολαίας του κόμματος Svoboda, που ιδρύθηκε από τον Oleh Tyahnybok, που φωτογραφήθηκε με τον Τζο Μπάιντεν, τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, τον Απρίλιο του 2014.

Η C14 υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση της πόλης του Κιέβου για περιπολία στους δρόμους της στις αρχές του 2018. Μήνες αργότερα ξεκίνησε μια εκστρατεία πογκρόμ κατά των καταυλισμών των Ρομά. Το «14» στο C14 αναφέρεται σε 14 λέξεις που επινόησε ο Αμερικανός νεοναζί Ντέιβιντ Λέιν «Πρέπει να εξασφαλίσουμε την ύπαρξη του λαού μας και ένα μέλλον για τα λευκά παιδιά».

(Νεοναζιστικό κρεσέντο στην Ουκρανία! Τάγμα Αζόφ, C14 & Γερμανοί εθελοντές στρατολογούν & εγκληματούν

https://www.pentapostagma.gr/kosmos/enoples-syrraxeis/7073936_neonazistiko-kresento-stin-oykrania-tagma-azof-c14-germanoi     04.03.2022)

 

Το Τάγμα Αζόφ και οι παραστρατιωτικές δυνάμεις 

Στις 13 Απριλίου 2014, ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών Aρσέν Αβάκοφ  εξέδωσε διάταγμα που επιτρέπει τη δημιουργία νέων παραστρατιωτικών δυνάμεων από πολίτες μέχρι 12.000 άτομα. Το Τάγμα Αζόφ δημιουργήθηκε στις 5 Μαΐου 2014 στο Μπερντιάνσκ. Το 2018, το Εθνικό Σώμα δημιούργησε μια νέα θυγατρική της Αζόφ γνωστή ως National Druzhyna. Αυτή η ομάδα ήταν υπεύθυνη για πολλαπλές βίαιες επιθέσεις εναντίον Ρομά, Εβραίων και άλλων μειονοτικών ομάδων, καθώς και πολιτικών αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένων ακαδημαϊκών.  Εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν από το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουν συνδέσει το τάγμα Αζόφ με εγκλήματα πολέμου όπως μαζικές λεηλασίες, παράνομες κρατήσεις και βασανιστήρια.

(Τάγμα Αζόφ: Η ιστορία της ουκρανικής νεοναζιστικής πολιτοφυλακής - Το ιστορικό της δράσης της και τα εγκλήματα πολέμου. 01/03/2022

https://newpost.gr/kosmos/621e28eb7a1a3eb8543998ce/tagma-azof-i-istoria-tis-oykranikis-neonazistikis-politofylakis-to-istoriko-tis-drasis-tis-kai-ta-egklimata-polemoy?utm_term=Autofeed&utm_medium=Social&utm_source=Facebook&fbclid=IwAR1qD-yLr8mtH-mjYSvErFqng7QHLGdIQEEXvCwT1ccHB1vFHP8Cci9uu3c#Echobox=1646152967)

 

Ως τάγμα η ομάδα πολέμησε στις πρώτες γραμμές εναντίον των φιλορώσων αυτονομιστών στο Ντονέτσκ. Λίγους μήνες αφότου επανακατέλαβε τη Μαριούπολη από τους αυτονομιστές, η μονάδα αναβαθμίστηκε σε σύνταγμα και ενσωματώθηκε στην Εθνοφυλακή της Ουκρανίας τον Νοέμβριο του 2014, αποτελώντας επίσημα στρατιωτικό σώμα της χώρας. Μάλιστα απέσπασε και τους επαίνους του τότε Ουκρανού προέδρου Πέτρο Ποροσένκο, που είπε ότι είναι οι καλύτεροι μαχητές.

(Νεοναζί παραστρατιωτικοί Ουκρανίας

https://www.documentonews.gr/article/neonazi-parastratiotikoi-oykranias/ )

 

Το αμερικανικό Κογκρέσο το 2018 απαγόρευσε ρητά να λαμβάνει όπλα, εκπαίδευση ή άλλη βοήθεια από τις ΗΠΑ το Τάγμα Αζόφ, χαρακτηρίζοντάς το νεοναζιστική οργάνωση μίσους. Το 2019, 40 βουλευτές, με πρωτοβουλία του Δημοκρατικού Μαξ Ρόουζ, σε επιστολή τους προς τον Αμερικανό τότε ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο, ζήτησαν να ενταχθεί το Τάγμα Αζόφ στη λίστα των ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων, περιγράφοντάς το ως ένα «διεθνές τρομοκρατικό δίκτυο ανάλογο της Αλ Κάιντα, που επιτίθεται κατά μουσουλμάνων, Εβραίων ή εγχρώμων». Σε αυτό επισημαινόταν πως ο δράστης των επιθέσεων σε τζαμιά στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας το 2019, που στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 50 άτομα, έφερε το σύμβολο του Τάγματος Αζόφ και στο μανιφέστο του έλεγε πως εκπαιδεύτηκε στην Ουκρανία.

(«Τάγμα Αζόφ»: Του Αδόλφου τα παιδιά βγήκαν παγανιά

https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/334515_tagma-azof-toy-adolfoy-ta-paidia-bgikan-pagania     04.03.2022)

Η Σφαγή της Οδησσού το 2014

Μέλη του ναζιστικού «Δεξιού Τομέα» και της λεγόμενης «Αυτοάμυνας του Μαϊντάν» έσπασαν κιόσκια οργανώσεων που μάζευαν υπογραφές υπέρ του να γίνει δημοψήφισμα για την ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας και κατά του «Μαϊντάν» και κυνήγησαν τον κόσμο προς την πλατεία του Σπιτιού των Συνδικάτων. Εκεί οι κυνηγημένοι εισήλθαν στο Σπίτι των Συνδικάτων. Το κτίριο πυρπολήθηκε και κάποιοι σκότωναν όποιον προσπαθούσε να γλιτώσει πηδώντας από τα παράθυρα. Ο επίσημος απολογισμός ήταν 48 νεκροί – ανάμεσά τους επτά γυναίκες και ένα παιδί – και 247 τραυματίες. Οι αρχές προχώρησαν σε «έρευνα» της τραγωδίας, η οποία τυπικά δεν έχει κλείσει. Ουσιαστικά, όμως, τα μέχρι τώρα «ευρήματά» της είναι ότι… οι άνθρωποι στο Σπίτι των Συνδικάτων κάηκαν μόνοι τους! Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι μισοί από τους συλληφθέντες για την τραγωδία ήταν μέλη του κινήματος του «αντι-Μαϊντάν», δηλαδή οι στόχοι των φασιστών. Μέχρι σήμερα ούτε ένα πρόσωπο από αυτά που ήταν υπεύθυνα για το φρικιαστικό έγκλημα, δεν έχει προσαχθεί στη δικαιοσύνη.

https://www.youtube.com/watch?v=H4dJRnI-X8Q&t=1s

(8 χρόνια από τη Σφαγή της Οδησσού από Ουκρανούς φασίστες, ουδείς από τους εγκληματίες δεν έχει τιμωρηθεί | Βίντεο

https://agonaskritis.gr/8-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bf%ce%b4%ce%b7%cf%83%cf%83%ce%bf%cf%8d-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%bf%cf%85/?utm_campaign=shareaholic&utm_medium=facebook&utm_source=socialnetwork&fbclid=IwAR3cqDcsee8ucQ0PCIhbvr2la-L8jOOF5T2vzJ7Nar2ZO_hLc3rXq1b57hE   28/02/2022)

Ένα ντοκιμαντέρ - έρευνα του γάλλου δημοσιογράφου Paul Moreira σχετικά με τα γεγονότα που έχουν συμβεί στην Ουκρανία το 2014 πραγματοποιήθηκε το 2016. Η προβολή της έρευνας/ταινίας στη Γαλλία  προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων των επίσημων αρχών του Κιέβου. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει και τη φρικιαστική πυρπόληση από τους νεοναζί του Σπιτιού των Συνδικάτων, στην Οδησσό, κατά την οποία δεκάδες άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί ή ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου.

(Οι μάσκες της επανάστασης. PAUL MOREIRA

https://www.youtube.com/watch?v=IIAfML_4tdQ )

(με ελληνικούς υπότιτλους)

 

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ένα Ελληνικό Δελτίο ειδήσεων (του Alpha) το 2014.

Παρουσιάζει ο Αντώνης Σρόιτερ. Περιέχει σχολιασμό του Διεθνολόγου & διευθυντή του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου Κωνσταντίνου Φίλη...

https://katohika.gr/diethni/thymasai-katalaves-ti-paizei-i-ochi-akoma-pame-pali/

https://www.facebook.com/dgiassiranis/posts/10221030119009314

Σε αυτό, ο ηγέτης του Δεξιού Τομέα εισέβαλε στο γραφείο εισαγγελέα και τον χτυπάει και άλλη στιγμή εισβάλλει σε συνεδρίαση τοπικού κοινοβουλίου ή δημοτικού όπου έβγαλε καλάσνικοφ.

 

Η συμφωνία του Μινσκ μετά το Πραξικόπημα του 2014

Από την αιματηρή ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης το 2014, άνοιξε ο δρόμος κυριαρχίας των ενόπλων εθνικιστικών ταγμάτων που είχαν ανδρωθεί με πιθανότατα έξωθεν επιδοτήσεις. Το 2015 υπογράφηκε η Συμφωνία του Μινκ παρουσία των ηγεσιών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας. Όμως οκτώ χρόνια μετά το σκηνικό περιλαμβάνει μεταξύ των άλλων επιθέσεις από την πλευρά του καθεστώτος της Ουκρανίας και την άρνηση να υλοποιήσει τις συμφωνίες του Μινσκ που είχε υπογράψει.

https://sputniknews.gr/20220222/rosia-dysi-kai-oykrania-alloy-ta-kakarismata-kai-alloy-gennane-oi-kotes-24229926.html

Για χρόνια μικρά παιδιά κρυμμένα στο κελάρι, στην περιοχή του Ντόνμπας. Εδώ και οχτώ χρόνια οι άμαχοι της ανατολικής Ουκρανίας υπέφεραν, αλλά κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε. Αντίθετα, εξόπλισαν και πότισαν με το ναζιστικό δηλητήριο μικρό μέρος του πληθυσμού της Ουκρανίας, αρκετό να δημιουργήσει μία εφιαλτική κατάσταση για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Έχει σημασία το γεγονός ότι δύο από τους φωτογράφους που τράβηξαν τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, σκοτώθηκαν από τον ουκρανικό στρατό. Ο φωτογράφος  Andy Rochelli  Που τράβηξε τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, δολοφονήθηκε από τα ναζιστικά τάγματα του ουκρανικού στρατού.

(Πατριάρχη Βαρθολομαίε, αυτά τα παιδιά που υποφέρουν εδώ και 8 χρόνια δεν έχουν ψυχή;

https://www.olympia.gr/1468562/diethni/patriarchi-vartholomaie-ayta-ta-paidia-poy-ypoferoyn-edo-kai-8-chronia-den-echoyn-psychi/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter 24/02/2022)

 

 

Ένα Πραξικόπημα, σφαγή στην πλατεία του Μαϊντάν, και το Donbass

Την αποπομπή του εκλεγμένου Προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς στις 22 Φεβρουαρίου 2014 ακολούθησε η σφαγή στην πλατεία του Μαϊντάν στις 20 Φεβρουαρίου  του 2014 κατά τη διάρκεια της οποίας περισσότεροι από 50 διαδηλωτές σκοτώθηκαν. Και 1-2 μήνες αργότερα,  Απρίλιο του 2014, ξεκίνησε η επιχείρηση στο Donbass, η οποία οδήγησε σε εκατόμβες νεκρών αμάχων ρωσόφωνων. Το 2014 έχουμε και τον εμπρησμό στην Οδησσό, κατά τον οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο περισσότερα από 40 άτομα. 

(Μ. Ταρχίνοφ: Ο νο1 καταζητούμενος από την Ρωσία για το πραξικόπημα στην Μαϊντάν και τις σφαγές στο Ντονμπάς  26/02/2022

https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/1061067_m-tarhinof-o-no1-katazitoymenos-apo-tin-rosia-gia )

 

Η Ουκρανία

Είναι η 4η χειρότερη Δημοκρατία στον κόσμο (στην 4η θέση από το τέλος).

Η εξέγερση του Μαϊντάν είχε ως κεντρικά της συνθήματα την «ευρωπαϊκή πορεία» της Ουκρανίας και την πάταξη της διαφθοράς. Συσπείρωσε κυρίως μικροαστικά στοιχεία των πόλεων, αλλά και αρκετά τμήματα του απελπισμένου λαού, που έβλεπε στην υπόσχεση ενός ευρωπαϊκού διαβατηρίου την πιθανότητα για ένα καλύτερο μέλλον. Στον δρόμο όμως, το κίνημα Μαϊντάν είχε μια μεγάλη διαφορά από την «Πορτοκαλί Επανάσταση» και αυτή ήταν ο στρατιωτικός του βραχίονας. Οι ομάδες κρούσης του Μαϊντάν αποτελούνταν από καλά εκπαιδευμένα φασιστικά και εθνικιστικά σώματα. Ένας γαλαξίας κομμάτων και ομάδων, με την ηγεσία τους σε στενή σύνδεση με κέντρα στην Πολωνία, τη Γερμανία και αλλού και μια «ελίτ κρούσης», η οποία εκπαιδευόταν επί χρόνια για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η κατάσταση εκτραχύνθηκε όταν άγνωστοι πυροβόλησαν τους διαδηλωτές. Την ίδια στιγμή εκτυλισσόταν και ένας υπόγειος ανταγωνισμός στο φιλο-δυτικό στρατόπεδο, ο οποίος ήρθε κάπως άγαρμπα στη δημοσιότητα με το τηλεφώνημα της Βικτόρια Νούλαντ (υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ) προς τον Αμερικάνο πρέσβη Τζέφρι Πάιατ, με το ιστορικό «fuck the EU» και την προτροπή να προωθηθεί ο δικός τους υποψήφιος για την πρωθυπουργία.

(Ουκρανία: Πώς η ολιγαρχία του πλούτου οδήγησε μια χώρα στη διάλυση

https://prin.gr/2022/03/ukraine-oligarchs/?utm_source=feedburner&utm_medium=email

05/03/2022)

 

Γ. Κοντογιώργης: Η σύγκρουση εκλεγμένων «μοναρχών» και η Παγκόσμια αναμέτρηση με επίδικο την Ουκρανία

https://www.youtube.com/watch?v=hb-sI7vcS4g

Ουκρανία: Βουτηγμένη στην διαφθορά, και θύμα ενός καθεστώτος

 

 

Η Γιγάντωση της Ακροδεξιάς

Τις παραμονές των εκλογών του 2019, το Κίεβο και οι άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας έβραζαν. Οι πορείες χιλιάδων ακροδεξιών ήταν πολύ συνηθισμένο θέαμα, όπως ήταν και η βία στους δρόμους. Υπερεθνικιστές συγκρούονταν καθημερινά με τις αστυνομικές δυνάμεις, διαδηλώνοντας κατά του τότε Προέδρου Πέτρο Ποροσένκο, που ήταν υποψήφιος για δεύτερη θητεία. Εμφανίζονταν ως προστάτες του δικαίου και πολέμιοι της διαφθοράς, η οποία όντως μαστίζει διαχρονικά το πολιτικό σύστημα της χώρας. Τότε, οι πρέσβεις των 7 ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη έστειλαν μια κοινή επιστολή στο υπουργείο Εσωτερικών της Ουκρανίας, «εκφράζοντας την ανησυχία τους» για την άνοδο της ακροδεξιάς, αλλά και την ενεργή δράση της. Ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει ο υπόλοιπος κόσμος, να «εκφράσει την ανησυχία του. Η Ουκρανία προφανώς είναι ανίκανη να ελέγξει το τέρας που η ίδια δημιούργησε.

(Ουκρανία: Πώς η «χρήσιμη» ακροδεξιά, μετατράπηκε σε εθνικιστικό -και όχι μόνο- εφιάλτη

https://www.cnn.gr/focus/story/302944/oykrania-pos-i-xrisimi-akrodexia-metatrapike-se-ethnikistiko-efialti

27 Φεβρουαρίου 2022)

Τον Νοέμβριο του 2021 ο πρώην αρχηγός του Δεξιού Τομέα Νμίτρι Γιαρός διορίστηκε σύμβουλος του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Και η είδηση πέρασε ασχολίαστη.

 

(Οι Έλληνες της Μαριούπολης και οι πικρές αλήθειες στο Ουκρανικό

https://armyvoice.gr/2022/03/oi-ellines-tis-marioypolis-oi/?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=kalimera_me_armyvoicegr&utm_term=2022-03-05

04 Μαρτίου, 2022)

 

 

Μια Ρωσία Περικυκλωμένη

Δυτικά, η Ρωσία είναι περικυκλωμένη από το ΝΑΤΟ: Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, τρεις Βαλτικές χώρες, Βουλγαρία  συν την Τουρκία. Μένουν η Φινλανδία και η Ουκρανία. Οποιαδήποτε από τις δυο ενταχτεί στο ΝΑΤΟ θα πυροδοτήσει την αντίδραση της Ρωσίας και θα είναι μια αντίδραση για λόγους επιβίωσης.

Το 1990 στη Συμφωνία για την Ενοποίηση της Γερμανίας οι δυτικοί ηγέτες δεσμεύτηκαν να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία, θέτοντας ως ακραίο ανατολικό όριο τον ποταμό Έλβα στην Πολωνία. Το 1999 η Πολωνία, η Τσεχία και η Ουγγαρία μπαίνουν στο ΝΑΤΟ. Το 2004 οι Βαλτικές χώρες. Η Ρωσία αρκείται  σε διπλωματικές διαμαρτυρίες. Το 2008 με την είσοδο της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, η Ρωσία αντιδρά εισβάλλει στη Γεωργία και στην συνέχεια αποχωρεί αφού όμως πρώτα εξασφάλισε την Οσετία.

 

Δήλωση Άρθουρ Σκάργκιλ , 15.03.2022

Η αποκάλυψη ότι η Ουκρανία είχε δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση κοντά στα σύνορα με την Πολωνία και ότι η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ είχαν πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια από κοινού στρατιωτικές ασκήσεις, αποδεικνύει ότι η Ουκρανία ενήργησε κατά παράβαση της συμφωνίας με τη Ρωσία ότι δεν θα εντασσόταν στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ.

(Άρθουρ Σκάργκιλ για Ουκρανικό: “Είναι καιρός να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε αντίθετοι στην παγκοσμιοποίηση”

http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/2022/03/20/arthour-skargkil-gia-oukraniko-einai-kairos-na-ksekatharisoume-oti-eimaste-antithetoi-stin-pagkosmiopoiisi/    20/03/2022)

 

 

 

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (ΜΕΡΟΣ Β')

Ένας Ιταλός δημοσιογράφος μας λέει: 

Σύμφωνα με αυτόν (Φρακάσι) πολλοί ναζί κατέφυγαν στην Αμερική μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και των οποίων οι «γιοι», εκπαιδευμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, έγιναν πρωταγωνιστές στις νέες ηγεσίες των χωρών που αποσχίστηκαν από την πρώην ΕΣΣΔ. Στη Λετονία, στην Εσθονία, στη Λιθουανία, στην Ουκρανία. Όλα, σύμφωνα με τον Φρακάσι, έχουν κοινό παρονομαστή τις «μαύρες» ομάδες, έτοιμες να διεισδύσουν στους δρόμους, στα κοινωνικά κινήματα και στις νέες κυβερνήσεις.

Σε μια κωμόπολη των ΗΠΑ, στην περιφέρεια του Σινσινάτι, στην Πάρμα, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μετακινήθηκαν οι χειρότεροι Ουκρανοί εγκληματίες πολέμου. Όλοι αυτοί οι ναζί έφτασαν στην  κορυφή της πυραμίδας, συνεργάστηκαν με δυτικές μυστικές υπηρεσίες, με πολυεθνικές εταιρείες για να επιστρέψουν έπειτα στην Ουκρανία και να την κατακτήσουν εκ νέου. Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης, ο Φρακάσι κάνει σαφές πως πίσω από τους ναζί και τους φασίστες κρύβονται οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που τους χρησιμοποιούν για να πετύχουν τα σχέδιά τους.

«Το 1991, όταν οι δημοκρατίες της Βαλτικής χωρίστηκαν από τη Ρωσία, το έκαναν με βίαιο τρόπο, με μικρούς εμφύλιους πολέμους. Και αυτοί που μάχονταν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό της εποχής ήταν αυτοί. Ήταν ναζί και φασίστες από την Οδησσό. Στάλθηκαν χιλιάδες εκεί. Οι γιοι των SS των Λετονών, των Λιθουανών και των Εσθονών στάλθηκαν εκεί για να πολεμήσουν τους Ρώσους.

«Στη Λευκορωσία υπήρξε ένα μεγάλο δημοκρατικό κίνημα, που έφερε χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους ώστε να ανατρέψει την τελευταία δικτατορία που υπάρχει… του Λουκασένκο. Από έρευνες που έχω κάνει (Φρακάσι), ανακάλυψα ότι οι διοργανωτές αυτών των διαδηλώσεων είναι οι ίδιοι, όχι φίλοι αυτών… οι ίδιοι ακριβώς που οργάνωσαν το ναζιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2013 -2014 και γύρισαν το 2019 στη Λευκορωσία.

https://www.youtube.com/watch?v=GRfGA-_jP4Y&t=3s

(Πώς φτάσαμε στον πόλεμο της Ουκρανίας

https://www.zougla.gr/kosmos/article/odisos-etsi-i-mavri-die8nis-emplekete-me-ton-polemo-stin-oukrania   Παρασκευή, 4 Μαρτίου 2022)

 

 

SIMON PARKES ABOUT UKRAINE, QFS, GESARA (GREEK SUBS)

https://www.youtube.com/watch?v=2ThDxNI_XMw

Μια πολύ καλή ανάλυση των παρασκηνιακών γεγονότων στην Ουκρανία.

28 Μαρ 2022

 

 

Το Ουκρανικό Παρασκήνιο από τον Jacques Baud

Jacques Baud is a former colonel of the General Staff, ex-member of the Swiss strategic intelligence, specialist on Eastern countries. He was trained in the American and British intelligence services

Στα δυο επόμενα άρθρα, το ελληνικό και το αγγλικό, περιγράφεται το παρασκήνιο που οδήγησε στην σύγκρουση ενώ καθίσταται ξεκάθαρα σαφές η γνώση των Δυτικών για τα γεγονότα που ελάμβαναν χώρα και που αδιαφορούσαν προκλητικά.

Η στρατιωτική κατάσταση στην Ουκρανία (το ελληνικό)

https://armyvoice.gr/2022/04/stratiotiki-katastasi-stin-oykrania-pliris/

11 Απριλίου, 2022

 

The Military Situation In The Ukraine (το αγγλικό)

https://www.thepostil.com/the-military-situation-in-the-ukraine/

April 1, 2022 Jacques Baud

 

Jacques Baud

Jacques Baud is a former colonel of the General Staff, ex-member of the Swiss strategic intelligence, specialist on Eastern countries. He was trained in the American and British intelligence services

 

Αντιγράφω τα βασικότερα σημεία:

Τα δηµοψηφίσµατα που διενήργησαν οι δύο αυτοαποκαλούµενες Δηµοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ τον Μάιο του 2014, δεν ήταν δηµοψηφίσµατα «ανεξαρτησίας» (независимость), όπως ισχυρίστηκαν ορισµένοι αδίστακτοι δηµοσιογράφοι, αλλά δηµοψηφίσµατα «αυτοδιάθεσης» ή «αυτονοµίας» (самостоятельность). ).  Επιπλέον, αυτά τα δηµοψηφίσµατα διεξήχθησαν ενάντια στις συµβουλές του Βλαντιµίρ Πούτιν.

Στην πραγµατικότητα, οι Δηµοκρατίες αυτές δεν επιδίωκαν να διαχωριστούν από την Ουκρανία, αλλά να αποκτήσουν καθεστώς αυτονοµίας, που τους εγγυόταν τη χρήση της ρωσικής γλώσσας ως επίσηµης γλώσσας. Η πρώτη νοµοθετική πράξη της νέας κυβέρνησης που προέκυψε από την ανατροπή του Προέδρου Γιανουκόβιτς, ήταν η κατάργηση, στις 23 Φεβρουαρίου 2014, του νόµου Kivalov-Kolesnichenko του 2012 που όριζε τα ρωσικά ως επίσηµη γλώσσα. Η απόφαση αυτή προκάλεσε θύελλα στον ρωσόφωνο πληθυσµό. Το αποτέλεσµα ήταν µια σφοδρή καταστολή κατά των ρωσόφωνων περιοχών (Οδησσός, Ντνεπροπετρόφσκ, Χάρκοβο, Λούγκανσκ και Ντόνετσκ) που διεξήχθη από τον Φεβρουάριο του 2014 και οδήγησε σε στρατιωτικοποίηση της κατάστασης και ορισµένες σφαγές (στην Οδησσό και τη Μαριούπολη, οι πιο αξιοσηµείωτες).

Δεν υπήρχαν παραδόσεις όπλων και στρατιωτικού εξοπλισµού από τη Ρωσία. Οι αντάρτες ήταν οπλισµένοι χάρη στην αποστασία των ρωσόφωνων ουκρανικών µονάδων που πέρασαν στην πλευρά των ανταρτών. Καθώς οι ουκρανικές αποτυχίες συνεχίζονταν, τα τάγµατα αρµάτων µάχης, πυροβολικού και αντιαεροπορικών πλήθυναν στις τάξεις των αυτόνοµων.

Αυτό ώθησε τους Ουκρανούς να δεσµευτούν στις Συµφωνίες του Μινσκ. Αλλά αµέσως µετά την υπογραφή των Συµφωνιών Μινσκ 1, ο Ουκρανός Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο ξεκίνησε µια µαζική αντιτροµοκρατική επιχείρηση (ATO / Антеристична операція) κατά του Ντονµπάς. Bis repetita place, δηλαδή όσα επαναλαµβάνονται δυο φορές αρέσουν. Mε   λάθος συµβουλές από αξιωµατικούς του ΝΑΤΟ, οι Ουκρανοί υπέστησαν µια συντριπτική ήττα στο Debaltsevo, η οποία τους ανάγκασε να συµµετάσχουν στις Συµφωνίες του Μινσκ 2. Είναι σηµαντικό να υπενθυµίσουµε εδώ ότι οι συµφωνίες του Μινσκ 1 (Σεπτέµβριος 2014) και Μινσκ 2 (Φεβρουάριος 2015) δεν προέβλεπαν το διαχωρισµό ή την ανεξαρτησία των Δηµοκρατιών, αλλά την αυτονοµία τους στο πλαίσιο της Ουκρανίας. Όσοι έχουν διαβάσει τις Συµφωνίες (υπάρχουν πολύ, πολύ, πολύ λίγοι αυτοί που το έχουν πραγµατικά κάνει) θα σηµειώσουν ότι είναι γραµµένο σε όλες τις επιστολές ότι το καθεστώς των Δηµοκρατιών το Κίεβο θα το διαπραγµατευονταν µε τους εκπροσώπους των Δηµοκρατιών, σαν εσωτερικό ζήτηµα της Ουκρανίας.

Τον Οκτώβριο του 2018, µετά από τέσσερα χρόνια πολέµου, ο γενικός στρατιωτικός εισαγγελέας της Ουκρανίας, Anatoly Matios , δήλωνε ότι η Ουκρανία έχασε 2.700 άνδρες στο Ντονµπάς: 891 από ασθένειες, 318 από τροχαία ατυχήµατα, 177 από άλλα ατυχήµατα, 175 από δηλητηριάσεις (αλκοόλ, ναρκωτικά), 172 από απρόσεκτο χειρισµό όπλων, 101 από παραβάσεις των κανονισµών ασφαλείας, 228 από δολοφονίες και 615 από αυτοκτονίες.

Στην πραγµατικότητα, ο στρατός υπονοµεύτηκε από τη διαφθορά των στελεχών του και δεν απολάµβανε πλέον την υποστήριξη του πληθυσµού. Σύµφωνα µε έκθεση του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών, στην ανάκληση εφέδρων τον Μάρτιο / Απρίλιο του 2014, το 70 τοις εκατό δεν εµφανίστηκε στο πρώτο κάλεσµα, το 80 τοις εκατό στο δεύτερο, το 90 τοις εκατό στο τρίτο και το 95 τοις εκατό στο τέταρτο. Τον Οκτώβριο / Νοέµβριο 2017, το 70% των στρατευσίµων δεν εµφανίστηκε στην εκστρατεία ανάκλησης «Φθινόπωρο 2017».

Αυτό δεν υπολογίζεται στις αυτοκτονίες και τις λιποταξίες (συχνά στους αυτόνοµους), οι οποίες έφτασαν έως και το 30 τοις εκατό του εργατικού δυναµικού στην περιοχή ATO. Οι νεαροί Ουκρανοί αρνήθηκαν να πάνε να πολεµήσουν στο Ντονµπάς και προτίµησαν τη µετανάστευση, γεγονός που εξηγεί, τουλάχιστον εν µέρει, το δηµογραφικό έλλειµµα της χώρας.

Έτσι, για να αντισταθµίσει την έλλειψη στρατιωτών, η ουκρανική κυβέρνηση κατέφυγε σε παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές. Αυτές αποτελούνται ουσιαστικά από ξένους µισθοφόρους, συχνά ακροδεξιούς µαχητές. Το 2020, αποτελούσαν περίπου το 40 τοις εκατό των ουκρανικών δυνάµεων και αριθµούσαν περίπου 102.000 άνδρες, σύµφωνα µε το Reuters. Οπλίστηκαν, χρηµατοδοτήθηκαν και εκπαιδεύτηκαν από τις Ηνωµένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά και τη Γαλλία. Υπήρχαν περισσότερες από 19 εθνικότητες — συµπεριλαµβανοµένων των Ελβετών.

Στις διάσηµες µορφές του συντάγµατος Αζόφ ήταν ο αντικαθεστωτικός Ροµάν Προτάσεβιτς, ο οποίος συνελήφθη το 2021 από τις αρχές της Λευκορωσίας µετά την υπόθεση της πτήσης FR4978 της RyanAir. Στις 23 Μαΐου 2021, η αεροπειρατεία ενός αεροσκάφους από ένα MiG-29 — υποτίθεται µε την έγκριση του Πούτιν — αναφέρθηκε ως λόγος σύλληψης του Προτάσεβιτς , αν και οι διαθέσιµες πληροφορίες ήταν εκείνη την εποχή δεν επιβεβαίωσαν καθόλου αυτό το σενάριο. Αλλά τότε ήταν απαραίτητο να δείξουµε ότι ο Πρόεδρος Λουκασένκο ήταν τραµπούκος και ο Προτάσεβιτς ένας «δηµοσιογράφος» που αγαπούσε τη δηµοκρατία. Ωστόσο, µια µάλλον αποκαλυπτική έρευνα που πραγµατοποιήθηκε από µια αµερικανική ΜΚΟ το 2020 ανέδειξε τις ακροδεξιές µαχητικές δραστηριότητες του Προτάσεβιτς. Το δυτικό κίνηµα συνωµοσίας ξεκίνησε τότε και τα αδίστακτα ΜΜΕ άρχισαν να ξεπλένουν το βιογραφικό του.

Η Εθνοφρουρά εποµένως είναι µια εδαφική αµυντική δύναµη που δεν ανήκει στον ουκρανικό στρατό. Περιλαµβάνει παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές, που ονοµάζονται «εθελοντικά τάγµατα» (добровольчі батальйоні), γνωστές επίσης µε το υποβλητικό όνοµα «τάγµατα αντιποίνων» και αποτελούνται από πεζικό. Κατά κύριο λόγο είναι εκπαιδευµένοι για µάχες στις πόλεις, υπερασπίζονται πλέον πόλεις όπως το Χάρκοβο, η Μαριούπολη, η Οδησσός, το Κίεβο κ.λπ.

Πρέπει να επιστρέψουµε στις 24 Μαρτίου 2021. Εκείνη την ηµέρα, ο Volodymyr Zelensky εξέδωσε διάταγµα για την ανακατάληψη της Κριµαίας και άρχισε να αναπτύσσει τις δυνάµεις του στα νότια της χώρας. Παράλληλα, πραγµατοποιήθηκαν πολλές ασκήσεις του ΝΑΤΟ µεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Βαλτικής Θάλασσας, συνοδευόµενες από σηµαντική αύξηση των αναγνωριστικών πτήσεων κατά µήκος των ρωσικών συνόρων.

Στη συνέχεια, η Ρωσία πραγµατοποίησε αρκετές ασκήσεις για να δοκιµάσει την επιχειρησιακή ετοιµότητα των στρατευµάτων της και να δείξει ότι παρακολουθεί την εξέλιξη της κατάστασης.

Κατά παράβαση των Συµφωνιών του Μινσκ, η Ουκρανία διεξήγαγε αεροπορικές επιχειρήσεις στο Ντονµπάς χρησιµοποιώντας drones, µε ένα τουλάχιστον χτύπηµα σε αποθήκη καυσίµων στο Ντόνετσκ τον Οκτώβριο του 2021. Ο αµερικανικός Τύπος αυτό το σηµείωσε, αλλά όχι οι Ευρωπαίοι και κανείς δεν καταδίκασε αυτές τις παραβιάσεις.

Οι προετοιµασίες της Ουκρανίας στη ζώνη επαφής συνεχίστηκαν. Το ρωσικό κοινοβούλιο ανησύχησε και στις 15 Φεβρουαρίου ζήτησε από τον Βλαντιµίρ Πούτιν να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των Δηµοκρατιών, κάτι που αρνήθηκε να κάνει

Στις 17 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία θα επιτεθεί στην Ουκρανία τις επόµενες ηµέρες. Πώς το ήξερε αυτό; Είναι µυστήριο. Όµως από τις 16, οι βοµβαρδισµοί του πληθυσµού του Ντονµπάς αυξήθηκαν δραµατικά, όπως δείχνουν οι καθηµερινές εκθέσεις των παρατηρητών του ΟΑΣΕ. Όπως είναι φυσικό, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε καµία δυτική κυβέρνηση αντέδρασαν ούτε παρέµβηκαν. Αργότερα θα πουν ότι επρόκειτο για ρωσική παραπληροφόρηση. Μάλιστα, φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και ορισµένες χώρες έχουν σιωπήσει εσκεµµένα για τη σφαγή του πληθυσµού του Ντονµπάς, γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε την επέµβαση των Ρώσων.

Στις 18 Ιανουαρίου, οι µαχητές του Ντονµπάς αναχαίτισαν σαµποτέρ, οι οποίοι µιλούσαν πολωνικά και ήταν εξοπλισµένοι µε δυτικό εξοπλισµό και προσπαθούσαν να δηµιουργήσουν επεισόδια µε χηµικά στην Γκορλίβκα. Θα µπορούσαν να ήταν µισθοφόροι της CIA, µε επικεφαλής ή «συµβούλους» Αµερικανούς και αποτελούµενους από Ουκρανούς ή Ευρωπαίους µαχητές, για να πραγµατοποιήσουν ενέργειες δολιοφθοράς στις Δηµοκρατίες του Ντονµπάς.

Στην πραγµατικότητα, από τις 16 Φεβρουαρίου, ο Τζο Μπάιντεν γνώριζε ότι οι Ουκρανοί είχαν αρχίσει να βοµβαρδίζουν τον άµαχο πληθυσµό του Ντονµπάς, βάζοντας τον Βλαντιµίρ Πούτιν µπροστά σε µια δύσκολη επιλογή: να βοηθήσει τον Ντονµπάς στρατιωτικά και να δηµιουργήσει ένα διεθνές πρόβληµα ή να σταθεί δίπλα του και να παρακολουθεί τους ρωσόφωνους του Ντονµπάς να συντρίβονται.

Εάν ο Πούτιν αποφάσιζε να παρέµβει, θα µπορούσε να επικαλεστεί το δόγµα της «ευθύνης προστασίας» του ΟΗΕ (Responsibility To Protect, R2P). Ηξερε όµως ότι όποια και αν ήταν η φύση ή η κλίµακά της, η παρέµβαση θα πυροδοτούσε θύελλα κυρώσεων. Εποµένως, είτε η ρωσική παρέµβαση περιοριζόταν στο Ντονµπάς είτε προχωρούσε παραπέρα για να ασκήσει πίεση στη Δύση για το καθεστώς της Ουκρανίας, το τίµηµα θα ήταν το ίδιο. Αυτό εξήγησε στην οµιλία του στις 21 Φεβρουαρίου. Εκείνη την ηµέρα, συµφώνησε µε το αίτηµα της Δούµας και αναγνώρισε την ανεξαρτησία των δύο Δηµοκρατιών του Ντονµπάς και, ταυτόχρονα, υπέγραψε συνθήκες φιλίας και βοήθειας µαζί τους.

Ο βοµβαρδισµός του ουκρανικού πυροβολικού κατά του πληθυσµού του Ντονµπάς συνεχίστηκε και, στις 23 Φεβρουαρίου, οι δύο Δηµοκρατίες ζήτησαν στρατιωτική βοήθεια από τη Ρωσία. Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Βλαντιµίρ Πούτιν επικαλέστηκε το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωµένων Εθνών, το οποίο προβλέπει αµοιβαία στρατιωτική βοήθεια στο πλαίσιο µιας αµυντικής συµµαχίας. Προκειµένου να καταστήσουµε τη ρωσική επέµβαση εντελώς παράνοµη στα µάτια του κοινού, σκόπιµα αποκρύψαµε το γεγονός ότι ο πόλεµος ξεκίνησε στις 16 Φεβρουαρίου. Ο Ουκρανικός στρατός ετοιµαζόταν να επιτεθεί στο Ντονµπάς ήδη από το 2021, όπως ορισµένες ρωσικές και ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών γνώριζαν καλά.

Τα βίντεο που δείχνουν πολίτες να προσπαθούν να φύγουν από τη Μαριούπολη και ξυλοκοπούνται από µαχητές του συντάγµατος του Αζόφ φυσικά εδώ λογοκρίνονται.

Εξοπλίζοντας τους πολίτες µε τυχαίο τρόπο, όπως συµβαίνει σήµερα, η ΕΕ  τους µετατρέπει σε µαχητές, µε συνέπεια να τους καθιστά δυνητικούς στόχους. Επιπλέον, χωρίς διοίκηση, χωρίς επιχειρησιακούς στόχους, η διανοµή όπλων οδηγεί αναπόφευκτα σε εκκαθαρίσεις, ληστείες και ενέργειες που είναι περισσότερο θανατηφόρες παρά αποτελεσµατικές.

Ο πόλεµος γίνεται θέµα συναισθηµάτων. Η δύναµη γίνεται βία. Αυτό συνέβη στην Ταβάργκα (Λιβύη) από τις 11 έως τις 13 Αυγούστου 2011, όταν 30.000 µαύροι Αφρικανοί σφαγιάστηκαν µε όπλα που έριξαν µε αλεξίπτωτο (παράνοµα) οι Γάλλοι. Παρεµπιπτόντως, το Βρετανικό Βασιλικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (RUSI) δεν βλέπει καµία προστιθέµενη αξία σε αυτές τις παραδόσεις όπλων. Επιπλέον, στέλνοντας όπλα σε µια χώρα που βρίσκεται σε πόλεµο, θεωρείσαι ότι συµµετέχεις κι εσύ στον πόλεµο.

Το Facebook εγκρίνει τις εκκλήσεις για τη δολοφονία Ρώσων στρατιωτών και ηγετών.

Είναι σηµαντικό να καταλάβουµε εκ των προτέρων ότι δεν είναι ο ουκρανικός στρατός που υπερασπίζεται τη Μαριούπολη, αλλά η πολιτοφυλακή του Αζόφ, που αποτελείται από ξένους µισθοφόρους. Στην περίληψη της κατάστασης στις 7 Μαρτίου 2022, η ρωσική αποστολή του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη δήλωσε ότι “Κάτοικοι αναφέρουν ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάµεις έδιωξαν το προσωπικό από το νοσοκοµείο γεννήσεων της πόλης Μαριούπολη Νο. 1 και έστησαν πυροβολικό µέσα στις εγκαταστάσεις.” Στις 8 Μαρτίου, το ανεξάρτητο ρωσικό µέσο Lenta.ru δηµοσίευσε τη µαρτυρία πολιτών από τη Μαριούπολη που έλεγαν ότι το µαιευτήριο το κατέλαβε η πολιτοφυλακή του συντάγµατος Αζόφ που έδιωξε τους πολίτες απειλώντας τους µε τα όπλα και επιβεβαίωσαν τις δηλώσεις του Ρώσου πρέσβη λίγες ώρες νωρίτερα.

Αλλά η σειρά των γεγονότων τείνει να επιβεβαιώσει ότι οι ρωσικές δυνάµεις έπληξαν µια θέση του συντάγµατος του Αζόφ και ότι το µαιευτήριο ήταν τότε άδειο από πολίτες. Το πρόβληµα είναι ότι οι παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές που υπερασπίζονται τις πόλεις ενθαρρύνονται από τη διεθνή κοινότητα να µην σέβονται τα έθιµα του πολέµου.

Φαίνεται ότι οι Ουκρανοί επανέλαβαν το σενάριο του µαιευτηρίου της πόλης του Κουβέιτ το 1990, το οποίο σκηνοθέτησε εξ ολοκλήρου η εταιρεία Hill & Knowlton έναντι 10,7 εκατοµµυρίων δολαρίων για να πείσει το Συµβούλιο Ασφαλείας των Ηνωµένων Εθνών να παρέµβει στο Ιράκ µε την Επιχείρηση Desert Shield / Καταιγίδα. Οι δυτικοί πολιτικοί έχουν αποδεχτεί τους βοµβαρδισµούς αµάχων στο Ντονµπάς εδώ και οκτώ χρόνια, χωρίς να έχουν υιοθετήσει κυρώσεις κατά της ουκρανικής κυβέρνησης. Έχουµε µπει εδώ και καιρό σε µια δυναµική όπου οι δυτικοί πολιτικοί έχουν συµφωνήσει να θυσιάσουν το διεθνές δίκαιο για τον στόχο τους να αποδυναµώσουν τη Ρωσία.

 

 

Τι Ζητάει η Ρωσία ;

βασικοί στόχοι της Μόσχας ήταν και είναι:

 

- αποστρατιωτικοποίηση

- αποναζιστικοποίηση και

- φινλανδοποίηση, δηλαδή ουδέτερο καθεστώς

 

Και δηλώνει ότι είναι αδιαπραγμάτευτοι και θα υλοποιηθούν σε κάθε περίπτωση, είτε με τη διπλωματία είτε με όπλα.

 

 

Αυτός είναι και ο λόγος της Ρωσικής Επιχείρησης (Εισβολής)

Και τον επαληθεύει ζωντανά στο Σκαι έλληνας που ζει στην Ουκρανία. Κάντε κλικ και ακούστε:

https://www.youtube.com/watch?v=SLTRAwhgYT8

Πώς να φύγεις; Άμα βγεις στον δρόμο μπορεί να σε πετύχει η ταξιαρχία του ΑΖΟΦ που είναι ουκρανοί φασίστες και γι αυτούς γίνονται όλα, και να σε σκοτώσουν, ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗ.

Για τον ίδιο λόγο μπήκαν και οι Τούρκοι στην Κύπρο, για να προστατεύουν τους τούρκους πολίτες καθώς είχαμε βιαιοπραγίες εις βάρος τους από ελληνοκύπριους.

Μετά από πρόταση της Victoria Nuland, στις 2 Νοεμβρίου 2021, ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky διόρισε τον Dmitro Yarosh, σύμβουλο του Ανώτατου Διοικητή των Ουκρανικών Στρατών, στρατηγού Valerii Zaluzhnyi, με αποστολή την προετοιμασία της επίθεσης στο Donbass και την Κριμαία. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ο Yarosh είναι Ναζί, ενώ η Victoria Nuland και ο Volodymyr Zelensky είναι Ουκρανοί Εβραίοι (καταγωγή για την Madame Nuland που είναι σήμερα Αμερικανίδα). Σε οκτώ χρόνια, από την αλλαγή καθεστώτος μέχρι τη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση που δεν περιλαμβάνεται, οι νεοναζί στην Ουκρανία έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 14.000 Ουκρανούς.

(Το Ισραήλ άναυδο με τους Ουκρανούς νεοναζί

https://www.voltairenet.org/article215894.html

http://oimos-athina.blogspot.com/2022/03/blog-post_1339.html

του Τιερί Μεϊσάν)

 

 

Το τελικό γεγονός που καθόρισε την ημερομηνία της ρωσικής επέμβασης

Σύμφωνα με ουκρανικά επιτελικά έγγραφα που παρουσίασε η Ρωσία (για τα οποία μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία διάψευση, πόσο μάλλον στοιχειοθετημένη, από πλευράς Ουκρανίας), η 28η Φεβρουαρίου, 2022, είχε αποφασιστεί από τους Ουκρανούς ως η ημέρα της γενικής επίθεσης στο Ντονμπάς με εμπροσθοφυλακή τους ναζί της Μεραρχίας Αζόφ. Αυτό, κατά τους ρωσόφωνους, σήμαινε «σχέδιο γενικής σφαγής τους». Έτσι ο κύβος ερρίφθη, και, τέσσερις μέρες πριν, στις 24 Φεβρουαρίου 2022, στις 05:00, ξεκίνησαν οι ρωσικές επιχειρήσεις.

https://www.anixneuseis.gr/%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b8%cf%81%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b2%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba/

(εδώ σε αυτό το λινκ μπορείτε να δείτε τα έγγραφα)

 

 

Ένας πόλεμος που έχει ξεκινήσει από το 2014

(Από την Olia Klioueva, Ρωσίδα της Μαριούπολης) :

Ξέρετε, αγαπητοί, ο πόλεμος δεν ξεκίνησε χθες, ο πόλεμος κρατάει 8 χρόνια τώρα, πέρα το ότι μέχρι τώρα δεν σας ενδιέφερε καθόλου. Που ήσασταν όλοι εσείς όταν ο ουκρανικός στρατός χτυπούσε πόλεις και χωριά;; 152 παιδιά σκοτώθηκαν και πόσα έμειναν ανάπηρα! Όταν εμείς φωνάζαμε "Save Donbass people" εσείς ενοχλημένοι πως σας χαλάμε τη διάθεση από τις εικόνες με σκοτωμένους ανθρώπους, κάνατε στραβά μάτια και κουφά αφτιά. Όταν το 2 Μαϊου το 2014 διαπράχθηκε ένα αποτρόπαιο έγκλημα, όταν μετά από μια ειρηνική διαδήλωση Ουκρανοί ναζί έκλεισαν τους ανθρώπους σε ένα κτίριο και τους έκαψαν ζωντανούς και αυτούς που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τις φωτιές και έπεφταν από τα παράθυρα, τους χτύπαγαν με ρόπαλα μέχρι θανάτου, αυτό δεν ακούστηκε πουθενά και δεν ευαισθητοποίησε κανένα ευρωπαίο ανθρωπιστή προοδευτικό. Όταν τον στόχο των βομβαρδισμών έπεφτε ένα γηροκομείο, και έβλεπες τους σκοτωμένους παππούδες στα αναπηρικά αμαξάκια και λουτρά αίματος από κάτω να τρέχουν..

(ατυχώς αγαπητοί φίλοι ξέχασα το λινκ)

 

Δευτερεύοντες λόγοι αλλά σημαντικοί

Από τις πρώτες κινήσεις των εισβολέων ήταν η ανατίναξη ενός ουκρανικού φράγματος στη Χερσώνα, το οποίο κρατούσε εδώ και χρόνια «διψασμένη» την Κριμαία. Λίγο αφότου η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία, το 2014, η Ουκρανία κατασκεύασε ένα φράγμα από σκυρόδεμα στο κανάλι της Βόρειας Κριμαίας. Τα τελευταία επτά χρόνια όμως, μετά την κατασκευή του φράγματος, η Ουκρανία είχε διακόψει κατά 85% τη ροή του νερού προς την Κριμαία, ασκώντας έτσι διαρκή πίεση στα περίπου δύο εκατομμύρια κατοίκους της. Μοιραία, με το πέρασμα του χρόνου, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις στη χερσόνησο συρρικνώθηκαν από 130.000 εκτάρια το 2013 σε μόλις 14.000 το 2017.

Έκθεση του 2019 της UNICEF επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι, σε παρατεταμένες εμπόλεμες συγκρούσεις, είναι πιο πιθανό να πεθάνουν περισσότερα παιδιά από ασθένειες που συνδέονται με την έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού, παρά από τη βία.

(Ουκρανία: Ο «αθέατος» πόλεμος του νερού

https://www.in.gr/2022/04/06/b-science/oukrania-o-atheatos-polemos-tou-nerou/

6 Απριλίου 2022)

 

 

24 Φεβρουαρίου 2022

Έχοντας έρθει στα χέρια των Ρώσων επιτελών έγγραφα που έδειχναν επιχειρήσεις του τάγματος του Αζόφ στην Ανατολική Ουκρανία, η ημερομηνία εισβολής κλείδωσε οριστικά.

Η Ουκρανία μέχρι τώρα έχει αποφύγει επιμελώς την ευθεία αντιπαράθεση στο πεδίο της μάχης με τους ρώσους γιατί γνωρίζουν προφανώς ότι δεν έχουν καμία πιθανότητα. Και όποιες αντεπιθέσεις που ακούγονται ίσως να είναι και προβοκάτσια.

Οχυρώθηκαν στις πόλεις, χρησιμοποιώντας πλατείες, πάρκα, οικόπεδα, κ.λπ. ως χώρους ανάπτυξης του πυροβολικού τους, με τα σημεία ανεφοδιασμού να είναι σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο. Επέλεξαν να μην εμπλακούν με τους ρωσικούς τεθωρακισμένους σχηματισμούς σε ανοιχτό πεδίο, διότι θα τους εξαφάνιζαν οι Ρώσοι.

Εξαναγκάζουν τους Ρώσους να χτυπήσουν εντός των πόλεων οπότε ενισχύουν την προπαγάνδα τους, μεγιστοποιώντας το επικοινωνιακό και το στρατιωτικό κόστος στον εχθρό. Και δεν αναφέρεται δημοσίως, ότι από τη στιγμή που μια πόλη επιλέγει να αντισταθεί (και δεν κηρύσσεται ανοχύρωτη) μετατρέπεται αυτόματα σε «νόμιμο στρατιωτικό στόχο».

https://www.defence-point.gr/news/ta-symperasmata-gia-ton-polemo-stin-oykrania-me-ti-matia-mias-ellinorosikis-oikogeneias

 

Ένα ερώτημα που πιθανόν απασχολεί πολλούς είναι: πόσο επί τοις εκατό του πληθυσμού στηρίζει την άμυνα απέναντι στους επιτιθέμενους; Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού θα είναι και θα αισθάνονται Ρώσοι και συνεπώς θα ελπίζουν την επικράτηση των ρωσικών στρατευμάτων. Άρα αυτοί ή δεν θα λάβουν μέρος στις μάχες ή θα πυροβολούν στον γάμο του καραγκιόζη. Συνεπώς δεν μιλάμε για καθολική άμυνα αλλά για άμυνα ενός μέρους μόνο του πληθυσμού.

Η άμυνα της Ουκρανίας δεν στηρίζεται μόνο στον τακτικό στρατό. Οι τάξεις του στρατού έχουν πλέον ενισχυθεί με ακροδεξιούς σχηματισμούς όπως το τάγμα Αζόφ και ίσως οι ακροδεξιοί εθελοντές να είναι και η πλειοψηφία. Αυτό επαληθεύεται και από φωτογραφίες ή βίντεο ανταποκριτών όπου βλέπουμε σχεδόν παντού μεσήλικες μουσάτους και ποτέ 20χρονα παιδιά.

Η  δημιουργία ακροδεξιών σχηματισμών με στρατιωτικές προεκτάσεις δεν είναι πάντοτε κατακριτέα. Αν σε ενδιαφέρει η συνοχή του κράτους σου και η παρεμπόδιση αποσχιστικών τάσεων τότε έχεις το δικαίωμα να οργανωθείς και να υπερασπιστείς την γη σου. Αυτό που δεν έχει καμία θέση είναι οι φρικαλεότητες και η στέρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

 

Είναι ένας πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας;;;

Έχει γραφεί σε πολλά Δυτικά ΜΜΕ (BILD, Το Βήμα, η βρετανική Daily Star κ.α.), ότι μέσα στην Ουκρανία δρουν κατά χιλιάδες Αμερικανοί, Άγγλοι, κ.α. «Σύμβουλοι», «Εκπαιδευτές», πράκτορες, μισθοφόροι, και μέλη της αμερικανικής ιδιωτικής εταιρείας μισθοφόρων κομάντος «Security Academy». Αρωγοί των Ουκρανών είναι και οι Τούρκοι χειριστές των UAV Bayraktar TB2. Αυτοί στην ουσία διοικούν πληροφοριακά και επιτελικά τα ουκρανικά στρατεύματα, με δεδομένο ότι ο κύριος όγκος των επιτελικών σχεδίων έχουν εκπονηθεί εδώ και χρόνια από τους Αμερικανούς. Όλες οι κρίσιμες πληροφορίες μάχης προέρχονται από αμερικανικά μέσα που μετέχουν φανερά, όπως: ιπτάμενα ραντάρ, κατασκοπευτικά αεροπλάνα και δορυφόροι που στοχοποιούν τα ρωσικά στρατεύματα και καθοδηγούν τα ουκρανικά. Δημοσίως η Αμερική γνωστοποιεί καθημερινά την παροχή γιγαντιαίας οπλικής και οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία. Το μόνο που δεν κάνουν μέχρι στιγμής οι Αμερικανοί είναι να πολεμούν με δικές τους τακτικές δυνάμεις  στο έδαφος της Ουκρανίας, γιατί ξέρουν ότι η απάντηση θα είναι άμεση και πυρηνική.

Η ανατριχιαστική φράση που αποδίδεται στον πρόεδρο Πούτιν «τι να τον κάνεις έναν κόσμο από τον οποίον θα απουσιάζει η Ρωσία, (…μετά από πυρηνική επίθεση των Αμερικανών)» δείχνει πού ακριβώς βρίσκεται ο πλανήτης. Το κλειδί της πρωτοφανούς αυτής κατάστασης στην σύγχρονη Ιστορία εντοπίζεται στο εάν η Αμερική θα επιμείνει στα πολυετή σχέδιά της (βλ. έγγραφα στη συνέχεια) για ολοκληρωτική εξολόθρευση της Ρωσίας ή θα δεχθεί την ύπαρξη και φυσική της υπόσταση, όπως δεν την έχει δεχθεί ποτέ άλλοτε. Στην πραγματικότητα πρέπει να δεχθεί έναν πολυπολικό… νέο κόσμο, με ό,τι αυτό σημαίνει.

(«Η εξολόθρευση της Ρωσίας βάσει αμερικανικών εγγράφων»-Γ. Ρωμανός

https://www.militaire.gr/i-exolothreysi-tis-rosias-vasei-amerikanikon-eggrafon-g-romanos/#l16sufd9eqq524uyf5

16/03/2022)

 

Γ. Κοντογιώργης: Η σύγκρουση εκλεγμένων «μοναρχών» και η Παγκόσμια αναμέτρηση με επίδικο την Ουκρανία

https://www.youtube.com/watch?v=hb-sI7vcS4g

Ουκρανία: Βουτηγμένη στην διαφθορά και θύμα ενός καθεστώτος.

 

 

Η ουσία βρίσκεται σε ένα ερώτημα: γιατί;

Το να φτάνεις στην αυλή της Ρωσίας και να θέλεις να την εντάξεις στο ΝΑΤΟ σημαίνει βέβαιη αντίδραση της Ρωσίας, συνεπώς γιατί το κάνεις;

Τον κόσμο τον κυβερνούν γεράκια και αλαζόνες και παίρνουν αποφάσεις στο όνομα της Δημοκρατίας και των Λαών. Και ποιος είναι ο τελικός αποδεκτής της καταστροφής, της λαίλαπας, της απώλειας  και του πόνου; Ο λαός. Είναι ακατανόητη η μαζική ψύχωση και ο φανατισμός που συνοδεύει μια μερίδα ανθρώπων και ακόμα πιο ακατανόητο το κακό που μπορούν να προκαλέσουν. Το στράτευμα φυσικά στηρίζεται σε νεαρές ηλικίες που δεν έχουν προλάβει να συνειδητοποιήσουν την αξία της ζωής. Όταν πλέον στα 55 συνειδητοποιείς την αξία της ζωής τότε έρχονται οι αρρυθμίες, οι έκτακτες συστολές, το ζάχαρο, η πίεση και άλλα του ουκ γαρ έρχεται μόνον και δεν μπορείς να την χαρείς.

Οι άνθρωποι εξαπατούν αλλήλους κατά συρροή, φίλοι φίλους, συνεργάτες τους συνεργάτες, σύζυγοι τους συζύγους, εραστές τους εραστές, κατ επανάληψη. Τα κράτη θα μείνουν απ έξω; Ή θα επιδείξουν ηθικό και πνευματικό επίπεδο και θα σέβονται τα λεχθέντα; Όχι. Τα γεράκια θα είναι πάντα γεράκια και οι πάπιες πάπιες.

Οι πόλεμοι είναι συνέπεια των κυβερνόντων που εκλέγουμε και η εκλογή (επιλογή των προσώπων) των προσώπων κατά τις εκλογές συνέπεια και συνάρτηση του πνευματικού επιπέδου ενός λαού. Αν λοιπόν δεν ωριμάσουμε όλοι οι λαοί σε όλα τα έθνη ώστε να εκλέγουμε ηγέτες με αρχές και αξίες, σεβασμό και διορατικότητα, αυτά θα γίνονται πάντα.

 

 

Η Σύγκρουση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί

Σύμφωνα με τον κο Τζήμα, ακόμη και έναν μήνα πριν, θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αν λεγόταν επισήμως ότι η Ουκρανία δεν θα εισέλθει στο ΝΑΤΟ. Ακόμα δεν έχει απαντηθεί γιατί το ΝΑΤΟ έπρεπε να έχει ανοικτή την πόρτα της εισόδου της Ουκρανίας. Προφανώς εδώ που βρέθηκε ο Zελένσκι, μετά από μια στρατιωτική επιχείρηση, θα μπορούσε να είχε βρεθεί με μικρότερο κόστος για την ίδια του τη χώρα και όλη την περιοχή, έχοντας ελαφρώς πιεστεί να εφαρμόσει τις συμφωνίες του Μινσκ. Κατά πρώτον, έπρεπε να μη δηλώνει ότι “δεν μπορούν να εφαρμοστούν”, όπως έλεγε και, δεύτερον, έπρεπε να έδινε την αυτονομία την οποία έπρεπε να δώσει στις συγκεκριμένες περιοχές που αναγνωρίστηκαν από τη Μόσχα ως αυτόνομες. Γιατί οι συμφωνίες του Μινσκ προέβλεπαν ότι οι περιοχές αυτές θα είχαν ένα ιδιαίτερο καθεστώς. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση όσο υπήρχε η λύση της διαπραγμάτευσης. Όλα αυτά δεν έγιναν, όμως. Και γιατί δεν έγιναν; Γιατί η Ουκρανία αποτέλεσε το “δόλωμα” το οποίο έριξαν οι Αμερικανοί ώστε να υπάρξει πόλεμος.

(Ο διδάκτορας Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Θέμης Τζήμας σχολιάζει τις εξελίξεις στην Ουκρανία)

https://voicenews.gr/anoigoun-stomata-themis-tzimas-i-oukrania-itan-to-doloma-pou-erixan-oi-amerikanoi-i-ee-ypotassetai-se-ipa/?fbclid=IwAR3YNlkIUyXVTF9Y6Nb5NoWlI7Z9LgjE2oGgOBKgRoq3o_PlCM1Xq-CN_1U#

 

 

Γενικά δεν μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε τι παιχνίδι παίζεται

Είναι πολλά τα σενάρια που γράφονται και αναπαράγονται. Ίσως για τις ΗΠΑ ο στόχος να είναι να συνεχίζει και να βγάζει λεφτά από την αύξηση του υγραερίου και πετρελαίου και ο Πούτιν να συνεχίζει να αναπολεί το ρωσικό όνειρο για μια ενωμένη σοβιετική Ένωση..   .. όλοι είναι κερδισμένοι,  ο Ρώσος εδάφη και η Αμερική πλούτο.   Ίσως να θέλουν να κάνουν αναδιανομή πλούτου.   Με κυρίαρχες χώρες την Ρωσία Αμερική και Κίνα.   Που θα ελέγχουν συνολικά τις παγκόσμιες τιμές! ...οι χώρες της Ευρώπης δεν έχουν αποθέματα πετρελαίου η υγραερίου .. επίσης αδυνατούν να καλύψουν τις τροφικές ανάγκες  των Ευρωπαίων πολιτών μόνο από ευρωπαϊκές χώρες... Με λίγα λόγια είναι άχρηστες χώρες... 

Δεν έχουν πρώτες ύλες δεν έχουν εύφορα εδάφη σε μεταλλεύματα... δεν έχουν ορυκτό πλούτο..   αλλά μέχρι σήμερα έλεγχαν την οικονομία.. παγκοσμίως... 

(ΠΠ, προσωπική επικοινωνία).

 

Τι είπαν οι Αμερικάνοι φανερώνοντας τις προθέσεις τους. Θα καλύψουμε εμείς τις ανάγκες της Ευρώπης με υγροποιημένο αέριο. Δεν είπαν όμως την τιμή. Ας δούμε όμως και πως οι Αγγλοσάξονες έσπρωξαν τον Πούτιν σε επέμβαση. Τι ζητούσε ο Πούτιν στις διαπραγματεύσεις. Πρώτον να μη γίνει μέλος του ΝΑΤΟ η Ουκρανία και δεύτερον να σεβαστεί η Ουκρανία τη συμφωνία του Μίνσκ για την αυτονομία του Ντονμπάς. Δυο πολύ απλά πράγματα που δεν ήταν σε βάρος κανενός. Γιατί όμως ο Πρόεδρος της Ουκρανίας στάθηκε τόσο ανένδοτος; Απλά γιατί έπαιζε το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου. Για να σκεφτούμε τι θα είχε συμβεί αν ο Ζελένσκι είχε δεχτεί τις διαπραγματεύσεις. Η Ρωσία δεν θα είχε επέμβει, οι Ευρωπαίοι δεν θα επέβαλαν κυρώσεις, ο αγωγός θα γινόταν. Τώρα όμως, οι Αγγλοσάξονες και κυρίως οι ΗΠΑ θα κερδίσουν και από το σιτάρι, θα πλήξουν και την Κίνα που έχει συμβόλαια με την Ουκρανία και απορροφά το 45% της συνολικής παραγωγής της.

(https://giatampaza2.wordpress.com/2022/03/09/%ce%bf-%ce%b6%ce%b5%ce%bb%ce%ad%ce%bd%cf%83%ce%ba%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%80%ce%bb%ce%ac-%ce%b1%ce%ba%cf%8c%ce%bc%ce%b7-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%87%cf%81%ce%ae%cf%83%ce%b9/ )

(Η ΕΕ θα αγοράσει αμερικανικό LNG 6 φορές ακριβότερο από το ρωσικό αέριο

https://www.defencenet.gr/asfaleia/diethnis-asfaleia/917460_na-giati-eginan-ola-i-ee-tha-agorasei-amerikaniko-lng-6-fores?fbclid=IwAR00Clmwx8Kc8VUUjayM3aeweflCxxKE6vhl2N7I9DixP5Y5Wg2U7nL3OEI

25/03/2022)

 

Την σωστή απάντηση μάλλον μου την έδωσε ένας φίλος στον κυριακάτικο καφέ: θέλουν να διαλύσουν οικονομικά την Ρωσία.

 

ΜΠΟΡΟΥΝ;;;

Παρακολουθώντας διάφορα πάνελ των CNN, BBC, Bloomberg και άλλων διεθνών ειδησεογραφικών κολοσσών, αρκετοί οικονομολόγοι και διεθνολόγοι   υποστηρίζουν ότι αν ο πόλεμος διαρκέσει επί μακρόν, η ρωσική οικονομία θα καταρρεύσει και η Ρωσία θα χρεοκοπήσει. Το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ρωσίας σε περίπτωση παράτασης των πολεμικών συγκρούσεων Ρωσίας-Ουκρανίας, μεθοδικά και συγχρονισμένα προπαγανδίζεται και από ελληνικά τηλεοπτικά και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Ο δυναμισμός της ρωσικής οικονομίας αποτυπώνεται στην ανοδική πορεία του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Κατά την περίοδο 2000-2021, το ΑΕΠ της Ρωσίας από 975 δις δολάρια αυξήθηκε σε 4.550 δις δολάρια, με συνέπεια την περίοδο αυτή ο μέσος ετήσιος αναπτυξιακός της ρυθμός να διαμορφωθεί  σε 7,6%, ήτοι από τους υψηλότερους παγκοσμίως. Με ΑΕΠ 4.550 δις δολάρια το 2021, η Ρωσία καταλαμβάνει την έκτη θέση στον πίνακα της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών με το μεγαλύτερο ΑΕΠ.

Η Ρωσία αποτελεί μια από τις λίγες χώρες της υφηλίου που το «ισοζύγιο τρεχουσών της συναλλαγών» παρουσιάζει αξιοσημείωτα πλεονάσματα. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μιας χώρας είναι πλεονασματικό, όταν οι εξαγωγές είναι μεγαλύτερες από τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, επί σειρά ετών το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Ρωσίας εμφανίζει ετησίως πλεονάσματα δεκάδων δις δολαρίων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα έτη 2020 και 2021 τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών της συναλλαγών ανήλθαν αντίστοιχα σε 73 και 110 δις δολάρια.

(Η Ρωσία και οι Αγύρτες επί των Οικονομικών

https://gvamvoukas.wordpress.com/2022/03/27/%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%af-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9/

27 Μαρτίου, 2022,  Γιώργος Βάμβουκας)

Και φυσικά είναι αυτάρκης σε σιτηρά, πρώτες ύλες, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Παράλληλα είναι μέρος ενός εκκολαπτόμενου γίγαντα, του ευρωασιατικού άξονα με Κίνα και Ινδία.