Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Παραγραφή 90.000.000 !!! Ούτε γάτα ούτε ζημιά....

Παραγραφή 90.000.000 ευρώ οφειλής του Δημήτρη Κοντομηνά.

Όταν για μικροποσά στριμώχνονται στον Κορυδαλλό απλοί πολίτες, κυρίως κατεστραμμένοι από τις συνέπειες της κρίσης ή κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους.






Πανεπιστήμιο του Τορόντο - Καναδικός άθλος και Ελληνική αθλιότητα

Δεν αποτελεί στόχο μου η «διαφήμιση» αυτού του δημόσιου πανεπιστημιακού ιδρύματος με την παγκόσμια αναγνώριση. Με το παράδειγμα του, όμως, μου δίνεται η ευκαιρία να αναδείξω την τεράστια αντίθεση που υπάρχει στη θεώρηση της σχέσης ανώτατης εκπαίδευσης και κοινωνίας με τον αντίστοιχο χώρο των ελληνικών πανεπιστημίων, και όχι μόνο. Το πανεπιστήμιο του Τορόντο συγκέντρωσε το ποσό των 2.641.331.307 δολαρίων(!) από 104.059 δωρητές, στην φιλανθρωπική του καμπάνια που έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2018!

Γράφει ο Σωτήρης Παπαδόπουλος 


Το εξαιρετικό αυτό γεγονός μου γνωστοποιήθηκε με προσωπική επιστολή από τον πρόεδρο του πανεπιστημίου Meric S. Gertler. Πρόκειται για μια επιστολή πλούσια σε πολύ χρήσιμες-καινοτόμες πληροφορίες. Αυτό βέβαια δεν έγινε μόνο σ’ εμένα αλλά σε όλους τους αποφοίτους του πανεπιστημίου σε 99 χώρες. Ένα πανεπιστήμιο που εκ των αποτελεσμάτων του (μέσα στα πρώτα 30 καλύτερα του κόσμου) αλλά και της εξαιρετικής, αξιοκρατικής και ανεξάρτητης διαχείρισης, (διατηρεί την αυτονομία του στα οικονομικά και θεσμικά ζητήματα) έχει πείσει τους αποφοίτους του ότι είναι μέλη της ίδιας οικογένειας. Και έτσι είναι.

Δεν υπάρχει δράση, εκδήλωση που να μην έχω προσκληθεί και στρατηγική που να μην μου/μας έχει κοινοποιηθεί σε όλα τα χρόνια από την αποφοίτηση μου. Σε αυτά τα χρόνια έχω κληθεί να συμμετάσχω σε εκτενή ερωτηματολόγια προκειμένου να χαραχτεί, κάθε φορά, η στρατηγική για το μέλλον του πανεπιστημίου και για το οποίο η αριστεία σε όλους του τομείς αποτελεί τον κυρίαρχο στόχο, όπως φαίνεται και από τα δέκα (10) βραβεία Νόμπελ που κατέχει. Ενώ και στους έξωθεν αρίστους προσφέρονται σημαντικά κίνητρα για να ενταχθούν στους κόλπους του. Τους πολλούς δε παγκόσμια διάσημους αποφοίτους έχει καταφέρει να τους εντάξει σε μια διαρκή καμπάνια, προκειμένου αυτοί να βοηθούν την ποιοτική του ανάπτυξη.

Αντίστοιχα στην Ελλάδα του 2015 βλέπουμε τον τότε υπουργό Παιδείας κ. Αριστείδη Μπαλτά να κάνει δηλώσεις ότι η «αριστεία είναι ρετσινιά» και ότι οι Έλληνες πανεπιστημιακοί του εξωτερικού που μετείχαν στα συμβούλια των ΑΕΙ είναι «αφελείς» επειδή δεν γνώριζαν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Έτσι, η μεγαλύτερη επιτυχία στην ανώτατη εκπαίδευση (που θεσμοθετήθηκε το 2011 κατά τα διεθνή πρότυπα), της επιστροφής δηλαδή στην Ελλάδα των διάσημων Ελλήνων καθηγητών από Πρίνστον, Χάρβαρντ, ΜΙΤ κ.λπ, προκειμένου να συμμετάσχουν στα Συμβούλια Διοίκησης των ελληνικών πανεπιστημίων, καταργήθηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ούτε ίχνος βανδαλισμού
Μετά όμως απ’ αυτό και τα πανεπιστήμια έχασαν την ευκαιρία αφενός ν’ αναδείξουν την αριστεία, αφετέρου, ανοίγοντας παράθυρο στην εξωστρέφεια ν’ αναζητήσουν πόρους εκτός της κρατικής χρηματοδότησης – θυμίζουμε τα 2.641.331.307 $ της καμπάνιας του πανεπιστημίου του Τορόντο.

Το συγκρότημα του πανεπιστημίου βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πόλης του Τορόντο και η διέλευση των πολιτών είναι ελεύθερη σε όλους τους δημόσιους χώρους του. Οι δε δρόμοι, τα σοκάκια, οι πεζόδρομοι και οι αυλές του χρησιμοποιούνται καθημερινά από τους κατοίκους σαν σύντομες διαδρομές. Κάθε τόσο μάλιστα μέρος αυτών των μεγάλων δωρεών επενδύεται σε νεα πανεπιστημιακά κτίρια εξαιρετικής σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Πουθενά όμως, μα πουθενά, δεν θα δεις στοιχείο βανδαλισμού ή αταξίας. Αντίθετα μάλιστα, σε όλη την έκταση αυτού του ιστορικού ιδρύματος κυριαρχεί αισθητική υψηλής ποιότητας.

Ας ανατρέξουμε τώρα στα πρόσφατα σχετικά ρεπορτάζ που αφορούν τα αντίστοιχα ελληνικά ιδρύματα.

• Ξένος τύπος: «Ένα καθεστώς χάους και ανομίας κυριαρχεί στην καθημερινότητα της Αθήνας … Αναρχικοί εκτοξεύουν βόμβες μολότοφ έχοντας σαν βάσεις εξορμήσεων τα πανεπιστημιακά ιδρύματα που τους προσφέρουν ασυλία καταδίωξης…η Αθήνα βιώνει ένα κύμα βίας».
• «Έκκληση αγωνίας από τη Σύγκλητο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών: Άκρως ανησυχητική και επικίνδυνη είναι η κατάσταση στο Πανεπιστήμιο που διαμορφώνεται εξ αιτίας της αυξανόμενης και ανεξέλεγκτης παρουσίας τοξικο-εξαρτημένων ατόμων στους χώρους του Ιδρύματος — τουαλέτες, διαδρόμους, σκάλες, ακόμα και αίθουσες διδασκαλίας».
• «Πάνω από 30 βόμβες μολότοφ έριξαν άγνωστοι που βγήκαν από τους χώρους του πανεπιστημίου σε λεωφορείο αστυνομικών των ΜΑΤ την ώρα που σχολούσαν από υπηρεσία στην Θεσσαλονίκη»
• «Ομάδα περίπου 40 φοιτητών εισέβαλε σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου μόλις είχε ξεκινήσει συνεδρίαση της Συγκλήτου, εγκλωβίζοντας για σχεδόν μίαμιση ώρα περίπου 30 πανεπιστημιακούς καθηγητές και μέλη της Συγκλήτου».
• «Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών εκφράζει την έντονη ανησυχία του για όσα απαράδεκτα συμβαίνουν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά και σε άλλους Πανεπιστημιακούς χώρους. Η επικράτηση της ανομίας στους χώρους αυτούς, οφειλόμενη κατά κύριο λόγο στην παντελή αδιαφορία του οργανωμένου κράτους, δεν εξευτελίζει μόνο και απαξιώνει την δημόσια ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας, αλλά αντιστρατεύεται τον ίδιο τον πυρήνα λειτουργίας μιας συντεταγμένης Πολιτείας»

Στον θαμπό, ακραιφνώς ιδεοληπτικό, υποκριτικό και διεφθαρμένο, αλίμονο, πολιτικό μας πολιτισμό και προς εξυπηρέτηση της «δημιουργίας πλειοψηφιών», βιώνουμε σήμερα, ακόμα εντονότερα, την κατάλυση της δημοκρατίας στα πανεπιστήμια από μικρές ομάδες κουκουλοφόρων αναρχικών οι οποίοι καταστρέφοντας και πυρπολώντας καταπατούν κάθε έννοια του ασύλου. Και όπου οι πραιτοριανοί των ακραίων φοιτητικών παρατάξεων καταργούν με τσαμπουκά όποιες από τις πανεπιστημιακές διαδικασίες δεν γουστάρουν.

Διαχρονική ασυνεννοησία
Το ακόμα χειρότερο όμως είναι το ότι η εκάστοτε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, καιροσκοπικά, δεν συναινεί και δεν συνεργάζεται σε οτιδήποτε προτείνεται για την Παιδεία. Της οποίας η κάκιστη διαχείριση από την πολιτική εξουσία, με την ανοχή μας και την γηπεδικού τύπου ψήφο μας, έχει σαν αποτέλεσμα την συνεπακόλουθη, συνεχή απαξίωση και της ανώτατης δημόσιας εκπαίδευσης. Και είναι ακριβώς αυτή η εν γένει διαχρονική ασυνεννοησία που μας καταδυναστεύει και ανέκαθεν εκμεταλλεύονται οι οικονομικοί και γεωπολιτικοί σπεκουλαδόροι, επιβουλευόμενοι και την εθνική μας κυριαρχία.

Η πατρίδα μας σήμερα καταρρέει ακόμα εντονότερα καθοδηγούμενη απ' τους Αλάστορες «Μισθοφόρους» της πολιτικής σπέκουλας. Με την υποκρισία δε που τους διακρίνει και τον αμοραλισμό που συνοδεύεται από την ανοχή της «καλής αριστερής» - πελατειακής βίας, έχουν κυνικά ξεπουλήσει κάθε αρχή προκειμένου να εξυπηρετηθεί το «κομματικό όφελος» ή ν' αποφευχθεί το «πολιτικό κόστος». Οι κατ' επίφαση σημερινοί ταγοί της πολιτικής μας ζωής έχουν δυστυχώς ακόμα περισσότερο πολώσει και εκμαυλίσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση (και όχι μόνο), στο όνομα των λαϊκίστικων, κομματικών τους ιδεοληψιών.

Δεν εξηγείται αλλιώς. Πανεπιστημιακά ιδρύματα «κουτόφραγκων» σαν αυτό του Τορόντο φαίνεται ότι αποτελούν παραδείγματα-ταμπού-προς αποφυγή για την ακραία ιδεοληπτική και ισοπεδωτικής μετριοκρατίας «νέα Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία η Αριστεία θεωρείται ρετσινιά.

..Οι χώρες καρικατούρες όμως, που αντί να σχεδιάζουν (σ)τον χρόνο μίζερα τον διαχειρίζονται, ιστορικά, δεν χάνουν μόνον στο «ταμείο» επειδή κανείς δεν τις παίρνει στα σοβαρά. Το σημαντικό και επικίνδυνο για την υπόστασή τους είναι ότι αυτές χάνουν στα «παζάρια» των πλούσιων διεθνών αγορών το εναπομείναν, πλεον μορφωμένο, δυναμικό και νεανικό ανθρώπινο δυναμικό τους. Μακροπρόθεσμα δε, εξουθενωμένες από την δημογραφική γήρανση και παρακμιακή (δια)φθορά, αναγκάζονται και ενδίδουν στα κυριαρχικά τους δικαιώματα και τελικά συρρικνώνονται...





Οι δεσμεύσεις Μητσοτάκη στη ΔΕΘ

Ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε το πρόγραμμά του με κεντρικό θέμα την «ανάπτυξη για όλους» στην ομιλία του στη ΔΕΘ στις 7 Σεπτεμβρίου, και στη συνέντευξη Τύπου την επόμενη μέρα. Οι τοποθετήσεις του, αν και αρκετά «προσεγμένες» ως προς την υποσχεσιολογία, αποτελούν ένα μεγάλο «θα» με πολλά ερωτηματικά. Υπόσχεται ότι «θα» γίνουν πολλά χωρίς όμως να αναφέρει προγραμματισμούς, μηχανισμούς, διαδικασίες, κεφάλαια κ.λπ. με τα οποία θα επιτευχθούν. Όλα παραπέμπονται στις γνωστές νεοφιλελεύθερες λογικές: «απελευθέρωση», «σάρωση αντικινήτρων», «μείωση φορολογικού και ασφαλιστικού κόστους», «αποκρατικοποιήσεις» κ.ο.κ. Παράλληλα, συνεχίζοντας την παράδοση και τα μέτρα της προηγούμενης κυβέρνησης, φρόντισε να μοιράσει «ψίχουλα» στα λαϊκά στρώματα για να εξασφαλίσει τη «μερίδα του λέοντος» και να ικανοποιήσει το μεγάλο κεφάλαιο. Τα σημαντικότερα θέματα στα οποία αναφέρθηκε ήταν:

Φορολογία: Τα «ψίχουλα» στο λαό είναι η επικείμενη μείωση του αρχικού φορολογικού συντελεστή από 22% σε 9% για εισόδημα έως 10.000 ευρώ και η διατήρηση του σημερινού αφορολόγητου ορίου. Πρακτικά, για ένα μισθωτό ή συνταξιούχο χωρίς προστατευόμενα μέλη με εισόδημα 9.000 ευρώ, το όφελος είναι μόλις 47 ευρώ (3,9 ευρώ μηνιαία)!
Να σημειώσουμε ότι μέχρι το 2015 το εισόδημα αυτό ήταν αφορολόγητο. Συνεπώς η φορολογική επιβάρυνση συνεχίζει να είναι πάνω από τα επίπεδα του 2015. Σύμφωνα με την κοστολόγηση της κυβέρνησης, τα μέτρα αυτά είναι ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ και αφορούν πάνω από 3.000.0000 φυσικά πρόσωπα που δηλώνουν εισόδημα πάνω από το αφορολόγητο όριο.

Την ίδια στιγμή, τα φορολογικά «δωράκια» στο μεγάλο κεφάλαιο είναι ιδιαίτερα σημαντικά και άμεσης απόδοσης. Ο φορολογικός συντελεστής επί των κερδών των επιχειρήσεων ήταν 29%, έγινε 28% από την προηγούμενη κυβέρνηση και θα μειωθεί στο 24% από την παρούσα το 2020 και στο 20% στη συνέχεια. Επίσης, ο φορολογικός συντελεστής των διανεμόμενων κερδών, που ήταν 15%, μειώνεται στο 10%. Σύμφωνα με την κοστολόγηση της κυβέρνησης το μέτρα αυτά είναι ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ,
διπλάσια από αυτά που απευθύνονται στα λαϊκά στρώματα, αφορούν δε μερικές χιλιάδες μεγαλοκεφαλαιούχους οι οποίοι θα δουν τα εισοδήματά τους «εν μέσω κρίσης» για μία ακόμα φορά να εκτοξεύονται.

Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη μείωση του ΕΝΦΙΑ. Να σημειώσουμε ότι από τα 460 εκατομμύρια ευρώ (0,2% του ΑΕΠ!) που είναι μειωμένος ο ΕΝΦΙΑ 2019 έναντι του 2018,
τα 209 εκατομμύρια τα είχε νομοθετήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, και τα 260 η παρούσα. Συνολικά τα ωφελούμενα ποσά λίγων δεκάδων ευρών για τις λαϊκές οικογένειες είναι «σταγόνα στον ωκεανό» μπροστά στις ανάγκες τους. Αντί λοιπόν και εδώ να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ για τις λαϊκές οικογένειες και να επιβληθεί πραγματικός φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η κυβέρνηση συνεχίζει να «μοιράζει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς».

Η Ν.Δ συνεχίζει το μέτρο του ΣΥΡΙΖΑ με τις 
120 δόσεις προκειμένου να εξοφληθούν οι συσσωρευμένες οφειλές των λαϊκών στρωμάτων από τη διαχρονική φοροληστεία. Επαίρεται δε ότι ο λαός προσέρχεται, κάτω από τη «δαμόκλειο σπάθη» των κατασχέσεων, και κάνει τη ρύθμιση.

Η αναστολή για τρία χρόνια του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές και της εφαρμογής του φόρου υπεραξίας μεταβίβασης ακινήτων ελάχιστα ή καθόλου βοηθούν στην τρέχουσα συγκυρία την αγορά. Εξυπηρετούν όμως τα μέγιστα τα σχέδια Λάτση για την ανέγερση των «ουρανοξυστών» στο Ελληνικό, καθώς και όσους έχουν κερδοσκοπήσει τα τελευταία χρόνια αγοράζοντας «κοψοχρονιά» ακίνητα που θα μπορούν να τα πουλήσουν με τεράστιο κέρδος χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση.

Για μία ακόμα φορά, με μία ακόμα κυβέρνηση μνημονιακού προσανατολισμού, το «οικονομικό σύστημα» πετυχαίνει να εξασφαλίσει τη «μερίδα του λέοντος» για το μεγάλο κεφάλαιο – και ο λαός να καλείται να πληρώσει το κόστος

Φυσικά αυτά τα μέτρα «φοροελαφρύνσεων» ούτε λύνουν τα τεράστια προβλήματα φτώχειας, ούτε βελτιώνουν το εισόδημα της λαϊκής πλειοψηφίας. Αντίθετα, τα μέτρα φορολογικών ελαφρύνσεων του μεγάλου κεφαλαίου αποτελούν ζεστό χρήμα στις τσέπες των «ολίγων και εκλεκτών». Όσον αφορά δε την «αναπτυξιακή» τους επίδραση, εκτιμάται ότι θα είναι αρνητική αφού: α) Εξασφαλίζει άνετα πολλαπλασιασμό (πάνω από 100%) των κερδών που καταλήγει στις «τσέπες» των ολίγων, χωρίς καμία νέα οικονομική προσπάθεια. Ποιος ο λόγος να διακινδυνεύσουν νέα κεφάλαια για επενδύσεις όταν μάλιστα η λαϊκή κατανάλωση, που είναι η κινητήρια δύναμη της παραγωγής, συνεχίζει να κινείται χαμηλά; β) Οι νέοι φορολογικοί συντελεστές αποτελούν ισχυρό κίνητρο, ιδιαίτερα η μειωμένη κατά 50% φορολογία μερισμάτων, για τη διανομή κερδών που έχουν αποθεματοποιηθεί ή ακόμα και αφορολόγητων αποθεματικών (πληρώνοντας τη νέα μειωμένη φορολογία). Συνεπώς, κεφάλαια που θεωρητικά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε επενδύσεις θα καταλήξουν στους λογαριασμούς καταθέσεων των ολιγαρχών, και μάλιστα στο εξωτερικό μετά την άρση των περιορισμών στις κινήσεις κεφαλαίων.

Επενδύσεις: Αντί να παρουσιάσει ένα συγκροτημένο αναπτυξιακό σχέδιο, ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε τη νεοφιλελεύθερη μέθοδο: α) Ικανοποίηση κάθε απαίτησης των 
επενδυτών. Βλέπε ΕλληνικόΣκουριές, Cosco-ΟΛΠ. β) Επιτάχυνση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. γ) Στο όνομα της «πάταξης των αντικινήτρων» απελευθερώνονται τα πάντα για να γίνουν επενδύσεις. Όπου τα αιτήματα των επιχειρηματιών έρχονται σε αντίθεση με την υπάρχουσα νομοθεσία, τροποποιείται ή παρακάμπτεται η συγκεκριμένη νομοθεσία. δ) Επιδοτήσεις επενδύσεων άμεσα ή έμμεσα, όπως εξάγγειλε για τις φαρμακοβιομηχανίες.

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν θα φέρουν την αναγκαία ανάπτυξη για όλους, όπως υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης αλλά τεράστια κέρδη για συγκεκριμένους ολίγους. Για τις τράπεζες θα ετοιμαστεί «λύση», όπως επεξεργαζόταν και η προηγούμενη κυβέρνηση, εγγυήσεων με χρήματα των φορολογούμενων. Κοινώς, τα λαϊκά στρώματα για μία ακόμα φορά θα κληθούν να πληρώσουν για τη «σωτηρία» των τραπεζών.

Εργασιακά: Και εδώ η ίδια νεοφιλελεύθερη συνταγή: προωθείται η «κατάργηση της υπέρ-ρύθμισης» στην αγορά εργασίας και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 5 μονάδες έως το 2023. Δεσμεύθηκε δε ο κ. Μητσοτάκης ότι αυτή η μείωση θα αφορά μόνο τους μισθωτούς πλήρους απασχόλησης. Φυσικά δεν φταίει η «υπέρ-ρύθμιση» που «
οι καταρτισμένοι εργαζόμενοι φεύγουν στο εξωτερικό». Φταίει η υψηλή ανεργία, οι μισθοί πείνας και οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις από το 2010. Ανακοίνωσε ακόμα ότι για την αντιμετώπιση «της υποδηλωμένης εργασίας αλλά και της κατάχρησης των ευέλικτων μορφών εργασίας», θα θεσπίσει «προσαύξηση στην αμοιβή των μερικώς απασχολούμενων κατά 10% την ώρα για υπερωριακή απασχόληση, ώστε να ενθαρρυνθεί η μόνιμη απασχόληση.» Αντί να θεσμοθετήσει μέτρα άμεσου περιορισμού της μερικής απασχόλησης «επιβαρύνει» τον εργοδότη μόνο στις υπερωρίες. Εδώ δουλεύουν 8ωρο και δηλώνονται για 4ωρο, θα τους δώσουν τώρα και υπερωρίες;

Το συμπέρασμα είναι πως για μία ακόμα φορά, με μία ακόμα κυβέρνηση μνημονιακού προσανατολισμού, το «οικονομικό σύστημα» πετυχαίνει τους στόχους του και ο λαός καλείται να πληρώσει το κόστος.

Οι δεσμεύσεις Μητσοτάκη στη ΔΕΘ

 September 24, 2019
Η μερίδα του λέοντος πάει πάλι στα μεγάλα συμφέροντα
Του Παύλου Δερμενάκη
Πηγή: e-dromos.gr




Οδηγούμε επικίνδυνα και κοστίζει ζωές και ανάπηρους

Τι ακριβώς προσπαθεί να πετύχει ο Χατζηδάκης;;;










ο Μπακογιάννης χορηγεί χώρο τιμής ένεκεν στον Λιβάνη

Τι ακριβώς προσέφερε στην Ελλάδα ο κος Λιβάνης για να δικαιούται κάτι τέτοιο;;;


Προφανώς προσφέρουν ο ένας στον άλλον, τα βασικά στελέχη του πολιτικού συστήματος. Μπορεί να δείχνουν σαν ύαινες τα δόντια τους μερικές φορές όμως κατ ουσίαν φροντίζουν ο ένας τον άλλον.









Ααν θέλεις να υποτιμήσεις την Χώρα σου βάλε τον Γεωργιάδη να μιλήσει

Κεφάλαια ύψους άνω των 5 δισ. ευρώ ετησίως θα μπορεί να μοχλεύει σε δύο-τρία χρόνια από σήμερα η Αναπτυξιακή Τράπεζα, όπως επισήμανε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας αργά χτες το βράδυ στο δείπνο που διοργάνωσε το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΕΕΘ) στους κήπους του Κυβερνείου, με την ευκαιρία της 84ης Διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Ο υπουργός χαρακτήρισε ακόμη ως ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη το γεγονός ότι ο φαρμακευτικός κολοσσός Pfizer επέλεξε την πόλη για να ιδρύσει κέντρο έρευνας και ανάπτυξης για την τεχνητή νοημοσύνη.

Δεν είναι μόνο το οικονομικό σκέλος και το σκέλος της απασχόλησης, 200 θέσεις εργασίας καλά αμειβόμενες, είναι το μήνυμα που εκπέμπεται διεθνώς, ότι η Ελλάδα μπορεί να ανταγωνιστεί τις καλύτερες χώρες και να τις ξεπεράσει» υπογράμμισε ο κ. Γεωργιάδης και πρόσθεσε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι το επιχειρείν στην Ελλάδα να γίνει ευκολότερο, .....



Α. Γεωργιάδης: Ο κολοσσός Pfizer επέλεξε τη Θεσσαλονίκη για κέντρο έρευνας και ανάπτυξης
08 Σεπτεμβρίου 2019





Ο Εμφύλιος που Κατέστρεψε την Ελλαδα

«…δέδοικα δὲ μᾶλλον μὴ καὶ τοῖς παισὶν αὐτὸν ὑπολίπωμεν…».
(…πολύ φοβάμαι, ότι θα κληροδοτήσουμε τον πόλεμο στα παιδιά μας…).
-Αρχίδαμος, Σπαρτιάτης βασιλιάς,  [Θουκυδίδου Ἱστορίαι, 1.81.6]
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. (431 π.Χ.- 404 π.Χ.) 
Την άνοιξη του 431 π.Χ., με τη Θηβαϊκή επίθεση στις Πλαταιές, ξεσπά μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, ο «σημαντικότερος από όλους τους έως τότε πολέμους», σύμφωνα με τον Θουκυδίδη. Σχεδόν όλος ο ελληνικός κόσμος, ηθελημένα ή ακούσια, συμμετείχε ως σύμμαχος των μεν ή των δε: η σύγκρουση έγινε η πλέον μακρύτερη. Επί 27 χρόνια, ο Πελοποννησιακός Πόλεμος έφθειρε, όσο κανένας άλλος, τις δυνάμεις του ελληνικού έθνους κατά την αρχαιότητα, ενώ διαίρεσε τους Έλληνες σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Τα 20 πρώτα χρόνια της εκτεταμένης αυτής σύγκρουσης ανάμεσα στις δύο πόλεις περιγράφει με θαυμαστό τρόπο ο Θουκυδίδης, ο Αθηναίος ιστορικός που έλαβε και ο ίδιος μέρος ως στρατηγός στις πολεμικές επιχειρήσεις, ενώ τα τελευταία 7 χρόνια περιγράφει ο Ξενοφών στο έργο του «Ελληνικά».
Το ιστορικό πλαίσιο και οι παραμονές του πολέμου.
Η εσωτερική ησυχία, η οποία επικρατούσε στην Ελλάδα κατά την Πεντηκονταετία και τον «Χρυσό Αιώνα», έδινε αισιοδοξία στους Έλληνες. Ήταν γενική η εντύπωση ότι τα πάθη τα οποία χώριζαν τις ελληνικές πόλεις έσβησαν και ότι οι εμφύλιοι πόλεμοι δε θα αναστάτωναν πλέον την χώρα. Η εντύπωση αυτή ενισχύθηκε το 445 π.Χ. όταν Αθηναίοι και Σπαρτιάτες συνυπόγραψαν την Tριακονταετή Eιρήνη. Στην πραγματικότητα όμως η κατάσταση δεν ήταν καθόλου ευχάριστη˙ η Σπάρτη, της οποίας το κύρος είχε καταπέσει εξ αιτίας της κακής διαγωγής του στρατηγού Παυσανία, περιορίστηκε στο κράτος της, αλλά δεν έπαψε να καιροφυλακτεί. Συγκέντρωνε και οργάνωνε τις δυνάμεις της για να πραγματοποιήσει στην κατάλληλη στιγμή το παλιό και φιλόδοξο σχέδιό της: να κυριαρχήσει στην Ελλάδα, αρνούμενη να αναγνωρίσει ως μόνιμη κατάσταση την ηγεμονία της Αθήνας. Οι προθέσεις της Σπάρτης φάνηκαν όταν εξ αιτίας της ματαιώθηκε το σχέδιο του Περικλή για πανελλήνιο συνέδριο με σκοπό την ένωση όλων των Ελλήνων υπό την ηγεμονία της Αθήνας. Αλλά και η αυθαίρετη διαγωγή των Αθηναίων προς τους συμμάχους συντέλεσε ώστε να γεννηθούν μίση και να φουντώσουν τα παλιά πάθη σε μεγάλο βαθμό. Την ευκαιρία αυτή επωφελήθηκαν οι Σπαρτιάτες και παρουσιάστηκαν ως προστάτες των καταπιεσμένων. Υπό τέτοιες συνθήκες ήταν αδύνατο να διατηρηθεί η ειρήνη. Μια ασήμαντη αφορμή χρειαζόταν για να ανάψει την καταστρεπτική φλόγα του πολέμου. Και αυτό δεν άργησε να συμβεί…
Τα αίτια και οι αφορμές του πολέμου. 
«τὴν μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ, τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι μεγάλους γιγνομένους καὶ φόβον παρέχοντας τοῖς Λακεδαιμονίοις ἀναγκάσαι ἐς τὸ πολεμεῖν».
Θουκυδίδου Ἱστορίαι, 1.23.6. 
Ο Θουκυδίδης, η πιο έγκυρη πηγή σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, είναι σαφής˙ η πραγματική αιτία του πολέμου ήταν ο φόβος της Σπάρτης για την αύξηση της δύναμης της Αθήνας μετά τους Περσικούς Πολέμους, ενώ αφορμές αποτέλεσαν τα «Κερκυραϊκά», τα «Ποτιδαιατικά» και το περίφημο «Μεγαρικό Ψήφισμα». 
Τα Κερκυραϊκά.
Η αρχαία Επίδαμνος, αποικία των Κερκυραίων στα παράλια της Ιλλυρίας, μαστιζόταν από την εμφύλια σύγκρουση μεταξύ δημοκρατικών και ολιγαρχικών και την εχθρότητα των γειτονικών βαρβάρων και έτσι ζήτησε τη βοήθεια της Κορίνθου. Οι Κορίνθιοι άδραξαν την ευκαιρία να αναλάβουν πρωτοβουλίες στην περιοχή αυτή και ανταποκρίθηκαν αμέσως στο αίτημα, αποστέλλοντας βοήθεια. Ωστόσο, η παρέμβαση της Κορίνθου σε μια ζώνη κερκυραϊκής επιρροής προκάλεσε την οργή της Κέρκυρας, με αποτέλεσμα την επίθεσή της στην Επίδαμνο. Το γεγονός αυτό ανάγκασε την Κόρινθο να κινηθεί πιο δραστικά, αποστέλλοντας τον στόλο της στην περιοχή. Στη ναυμαχία που ακολούθησε το 435 π.Χ. οι Κορίνθιοι γνώρισαν την ήττα, ενώ την ίδια μέρα παραδόθηκε στους Κερκυραίους και η Επίδαμνος, μαζί με την κορινθιακή φρουρά που την υπεράσπιζε. Ακολούθησαν 2 χρόνια πυρετωδών πολεμικών προπαρασκευών από την πλευρά της Κορίνθου προκειμένου να πάρει εκδίκηση για την ταπείνωσή της. Οι προετοιμασίες των Κορίνθιων θορύβησαν τους Κερκυραίους, οι οποίοι με τη σειρά τους απευθύνθηκαν για βοήθεια στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι μολονότι γνώριζαν, ότι, με το να βοηθήσουν τους Κερκυραίους, παραβίαζαν την Τριακονταετή Ειρήνη, συνέπηξαν μαζί τους μια επιμαχία (αμυντική συμμαχία) και δεν έχασαν την ευκαιρία να κάνουν σύμμαχο την Κέρκυρα, ένα νησί με αξιόλογη ναυτική δύναμη και εξαιρετική γεωγραφική θέση. Εν τέλει, το καλοκαίρι του 433 π.Χ. οι στόλοι Κορίνθιων και Κερκυραίων συγκρούστηκαν στα Σύβοτα, με τη συμμετοχή μιας μικρής Αθηναϊκής μοίρας 10 τριήρεων. Οι Κορίνθιοι κέρδισαν τη ναυμαχία, ωστόσο η επίκαιρη άφιξη 20 αθηναϊκών τριήρεων εμπόδισε την ολοκληρωτική νίκη τους.
Τα Ποτιδαιατικά.

Οι τεταμένες σχέσεις Αθηναίων και Κορίνθιων επιδεινώθηκαν ακόμη περισσότερο εξ αιτίας της Ποτίδαιας. Η Ποτίδαια ήταν μέλος της αθηναϊκής ηγεμονίας, παράλληλα όμως, ως παλιά κορινθιακή αποικία, δεχόταν τους ετήσιους άρχοντές της από την Κόρινθο. Τον χειμώνα του 433/2 π.Χ. οι Αθηναίοι διέταξαν τους Ποτιδαιάτες να σταματήσουν να δέχονται πλέον τους Κορίνθιους άρχοντες και να γκρεμίσουν το νότιο τείχος της πόλης που έβλεπε προς το εσωτερικό της χερσονήσου, φοβούμενοι προφανώς αποστασία της πόλης λόγω της έντονης κορινθιακής επιρροής. Η ασφυκτική παρουσία της Αθήνας ζημίωσε εμπορικά τόσο την Ποτίδαια και την Κόρινθο, όσο και τον βασιλιά Περδίκκα της Μακεδονίας, οι οποίοι αποφάσισαν να αντιδράσουν˙ η Ποτίδαια ζήτησε τη βοήθεια της μητρόπολης της Κορίνθου και της Σπάρτης, έχοντας παράλληλα τη στήριξη του Μακεδόνα βασιλιά, με τον οποίο οι Αθηναίοι βρίσκονταν ήδη σε ανοιχτό πόλεμο. Κατά παράβαση των Τριακονταετών Σπονδών, που απαγόρευαν ρητά την υπόθαλψη αποστασιών στους δύο συνασπισμούς, οι Σπαρτιάτες υποσχέθηκαν να εισβάλλουν στην Αττική σε περίπτωση αθηναϊκής επίθεσης, ενώ η Κόρινθος ετοιμάστηκε να αποστείλει ένα σώμα εθελοντών υπό τον Αριστέα για να ενισχύσει την άμυνα της πόλης. Η Ποτίδαια τότε σχημάτισε ένα Κοινό (συμπολιτεία) με τις πόλεις της Χαλκιδικής, συμμάχησε με τους Βοττιαίους και αποστάτησε από την Αθηναϊκή Συμμαχία.
Το Μεγαρικό Ψήφισμα.
Το 446 π.Χ. τα Μέγαρα είχαν εγκαταλείψει την Αθηναϊκή Συμμαχία, της οποίας ήταν μέλη, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο την οργή των Αθηναίων, οι οποίοι έψαχναν αφορμή για να τους πλήξουν. Η αφορμή αυτή δόθηκε όταν τα Μέγαρα υποστήριξαν ανοιχτά τους Κορίνθιους στην Ποτίδαια. Με αρχηγό τον Περικλή, οι Αθηναίοι πέρασαν ψήφισμα από την Εκκλησία του Δήμου, σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν η προσέγγιση των πλοίων των Μεγάρεων στα λιμάνια των πόλεων που ήταν μέλη της Αθηναϊκής Συμμαχίας, καθώς και η πώληση σε αυτά των εμπορευμάτων τους (432/1 π.Χ.). Η διένεξη οξύνθηκε όταν οι Κορίνθιοι και οι λοιποί σύμμαχοι στράφηκαν επίσημα προς τη Σπάρτη που ήταν επικεφαλής της Πελοποννησιακής Συμμαχίας. Σε τόνο τελεσιγράφου, η Κόρινθος απείλησε ότι θα αναζητούσε άλλο σύμμαχο, αν η Σπάρτη δεν κήρυσσε πόλεμο κατά της Αθήνας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι Σπαρτιάτες να κηρύξουν τον πόλεμο, με τη δικαιολογία ότι οι Αθηναίοι είχαν παραβιάσει την Ειρήνη. Το ίδιο αποφάσισαν και οι άλλοι Πελοποννήσιοι σύμμαχοι.
Το συνέδριο στη Σπάρτη και η απόφαση για τον πόλεμο.
Με αφορμή την ανησυχία της Κορίνθου, η Σπάρτη κάλεσε στο συνέδριο όσους είχαν παράπονα από τη συμπεριφορά των Αθηναίων, προκειμένου να τα εκθέσουν. Αφού άκουσαν τόσο τους Μεγαρείς, όσο και τους Κορίνθιους και τους Αιγινήτες, τους ζήτησαν να αποσυρθούν προκειμένου να συσκεφθούν και να αποφασίσουν. Τον λόγο τότε έλαβε ο ένας από τους Σπαρτιάτες βασιλείς, ο φιλειρηνικός Αρχίδαμος, ο οποίος εκπροσωπούσε την πολιτική μερίδα που επεδίωκε την συνύπαρξη της Σπάρτης με την Αθήνα, ή τουλάχιστον τη διεξαγωγή πολέμου με αυτήν, έπειτα από την αρμόζουσα προετοιμασία. Επισημαίνοντας τη διαφορετική πηγή δύναμης της Αθήνας από αυτή της Σπάρτης, υποστήριζε ότι όφειλαν να διατηρήσουν τον σεβασμό προς τις Τριακονταετείς Σπονδές και να μην κηρύξουν πόλεμο. Η πρότασή του όμως δεν εισακούστηκε.
Στη συνέχεια, εκπροσωπώντας τη φιλοπόλεμη μερίδα, τον λόγο έλαβε ο Σπαρτιάτης έφορος Σθενελαΐδας, ο οποίος έχοντας εμπιστοσύνη στις ικανότητες του στρατού της Πελοποννησιακής Συμμαχίας, εκφώνησε έναν σύντομο αλλά γεμάτο ένταση λόγο. Προκειμένου να εξασφαλίσει τη συντριπτική πλειοψηφία για την κήρυξη του πολέμου, χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα˙ προφασιζόμενος ότι δεν μπορεί να διακρίνει ποια βοή είναι η μεγαλύτερη, επέβαλε τη φανερή ψηφοφορία ζητώντας να χωριστούν τα μέλη της εκκλησίας σε δύο ομάδες. Η ομάδα που θεωρούσε ότι οι Αθηναίοι είχαν καταπατήσει τις Σπονδές ήταν η μεγαλύτερη. Από τη στιγμή εκείνη έπαψε να υπάρχει ειρήνη στην Ελλάδα και το καλοκαίρι του 432 π.Χ. η Σπάρτη αποφάσισε τον πόλεμο. Σε μια τελευταία προσπάθεια αποφυγής του πολέμου, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Αρχίδαμος, φίλος από φιλοξενία του Περικλή, έστειλε στην Αθήνα έναν από τα μέλη της προηγούμενης πρεσβείας με σκοπό κάποια ύστατη υποχώρηση. Οι Αθηναίοι όμως, δεν τον άφησαν ούτε στην πόλη να εισέλθει και απαίτησαν να βρίσκεται αυθημερόν εκτός των συνόρων της  Αττικής. Τους Αθηναίους που τον συνόδευαν, αποχαιρέτισε με τη φράση:
 «ἥδε ἡ ἡμέρα τοῖς Ἕλλησι μεγάλων κακῶν ἄρξει».
Ο καταστρεπτικός εμφύλιος πόλεμος είχε αρχίσει… 
«[…]Μετά τα λίγα αυτά λόγια, ο Αρχίδαμος διάλυσε την συνάθροιση και, πριν από οτιδήποτε άλλο, έστειλε στην Αθήνα τον Σπαρτιάτη Μελήσιππο του Διακρίτου για να μάθει μήπως οι Αθηναίοι, βλέποντας τον εχθρό να βρίσκεται κιόλας κοντά, θα ήσαν περισσότερο ενδοτικοί. Οι Αθηναίοι, όμως, δεν τον άφησαν να μπει στην πόλη ούτε φυσικά να παρουσιαστεί στην Εκκλησία του Λαού και τούτο επειδή, προηγουμένως, είχε ψηφιστεί πρόταση του Περικλή, να μην γίνει δεκτός κανένας κήρυκας ή πρεσβεία των Λακεδαιμονίων από την στιγμή που θα είχαν αρχίσει αυτοί την εκστρατεία. Έδιωξαν, λοιπόν, τον Μελήσσιππο χωρίς να τον ακούσουν και τον διάταξαν να βγει, αυθημερόν, από τα σύνορα της Αττικής. Πρόσθεσαν ότι από τότε κι ύστερα θα μπορούν οι Λακεδαιμόνιοι, αν θέλουν, να στέλνουν πρέσβεις μόνο αν αποσυρθούν στο έδαφός τους. Έστειλαν και φρουρούς με τον Μελήσιππο, ώστε να μην επικοινωνήσει με κανέναν. Όταν έφτασε στα σύνορα κι έπρεπε να χωριστεί απ᾽ τους συνοδούς, πριν ξεκινήσει, γύρισε και είπε τα λίγα αυτά λόγια: «Η μέρα η σημερινή είναι αρχή μεγάλων κακών για τους Έλληνες».
– Θουκυδίδου Ἱστορίαι, 2.12
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Θουκυδίδου Ἱστορίαι
Ιωάννης Σ. Τουλουμάκος, Ιστορία των Αρχαίων Ελλήνων
François Lefèvre, Ιστορία του Αρχαίου Ελληνικού Κόσμου
Umberto Eco, Αρχαία Ελλάδα
Εφημ. Ελευθεροτυπία, Ιστορικά-Πελοποννησιακός Πόλεμος
23 Αυγούστου 2019 at 22:04

Κράτα το




Ο Βρούτσης Δινει 1.600€ τον μήνα στους συνταξιούχους βουλευτές και δικαστικούς

Μειώσεις στις συντάξεις από τον Βρούτση από σήμερα στα ΑΤΜ για να πληρώσει τις αυξήσεις κατά 1.600€/μήνα στους συνταξιούχους βουλευτές και δικαστικούς

Το βάφτισε «επανυπολογισμό» ο Γιάννη Βρούτσης, αλλά από κάπου έπρεπε να βρεθούν τα χρήματα για τις αυξήσεις κατά €1.600 τον μήνα που έδωσε στις υψηλές συντάξεις βουλευτών, δικαστών κι άλλων, ανεβάζοντας τον πλαφόν από τα €3.000 στα €4.600

Κι έτσι αφαίρεσε από όλες τις συντάξεις, όπως πχ των 502 ευρώ … 23 ευρω.
Πήρε λίγα από του πολλούς, για να πληρώσει πολλά στους λίγους της ελιτ







Μερικές Αλήθειες για την Ελληνική Επανάσταση

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Ξοδεύουμε, αγοράζονται και δεν χρησιμοποιούνται

Ο φάκελος «Drones» φαίνεται πως ανοίγει και πάλι για την Ελληνική Αστυνομία καθώς αυτή τη στιγμή στο δυναμικό της διαθέτει δύο μικρά ηλεκτροκίνητα drones, αλλά και έξι μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV (Unmaned Aerial Vehicle) τα οποία αν και έχουν αγοραστεί το 2014 δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ.

10 Σεπτεμβρίου 2019 16:05

Εξοπλισμός εκατομμυρίων αγοράστηκε για την σιδηροδρομική γραμμή Πάτρας Κυπαρισσίας Καλαμάτας και ξαφνικά κόβεται η γραμμή, αναστέλλεται η λειτουργία της. Τι έγινε αυτός ο εξοπλισμός;;;

Εξοπλισμός σε νοσοκομεία και υπουργεία που δεν χρησιμοποιήθηκε πότε.

Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ πεταχτήκαν και κανείς δεν είπε λέξη.

Κατά τα άλλα φταίνε οι κακοί ευρωπαίοι και όχι η σπατάλη και η παντελής απουσία ορθολογικού προγραμματισμού και σωφροσύνης.







Κώστας Τασούλας στην «Κ»: Βάλτε πλάτη όλοι για την κανονικότητα

........................ 
Η Ελλάδα ήταν πάντα ένα πελατειακό κράτος, λιγότερο ή περισσότερο, αλλά πελατειακό γιατί έτσι το αντιλαμβανόμαστε όλοι μας μηδενός εξαιρουμένου, απλώς οι ευθύνες του καθενός, για τη μακροημέρευσή του, ήταν διαφορετικές. Εγώ φταίω 100 τόνους ο πολίτης ένα γραμμάριο... Θα έλεγα, λοιπόν, ότι η πρόκληση είναι η κατάκτηση μιας κανονικότητας. Να εξυπηρετείται ο ασθενής στο νοσοκομείο χωρίς πολιτική παρέμβαση, να γίνονται οι προσλήψεις στο Δημόσιο με απόλυτα αντικειμενικό τρόπο, να μην υπάρχουν φωτογραφικές διατάξεις, να μη χρειάζεται να παρέμβει πολιτικός για να τύχει κάποιος μιας γρηγορότερης απονομής σύνταξης... Ο,τι απαλλάσσει τη λειτουργία της διοίκησης από την πολιτική παρέμβαση, είναι μια μικρή επανάσταση για τη χώρα μας. Και η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο πρέπει να εργαστούν προς αυτήν την κατεύθυνση γιατί δεν πάει άλλο.
..........................

Νομίζω ότι πέρα από τα μεγάλα διδάγματα της χρεοκοπίας που υπέστη η χώρα, δεν είναι ότι κλάταρε κάποιο άλλο κράτος, αλλά κλάταρε το πελατειακό κράτος το οποίο έφτασε στα όριά του και τίναξε τα πέταλα παρασύροντας σταδιοδρομίες, ζωές, ευημερίες, προοπτικές, σχέδια, που πρέπει να επανατοποθετήσουμε αλλά στη βάση της κανονικότητας, όχι στην πελατειακή.  
...........................

«έχουν αντιληφθεί πως δεν μπορεί να συνεχιστεί η ηθελημένη ή αθέλητη συμμετοχή τους στην οικοδόμηση μιας απολύτως απαξιωτικής εικόνας στα μάτια της κοινής γνώμης. Και αισθάνονται την ανάγκη να στείλουν ένα διαφορετικό μήνυμα στην κοινωνία. Το βλέπω, όχι από όλους, περισσότερο όμως από άλλες συνθέσεις».

ΔΗΛΑΔΗ, απο 1981, Τριτοετής φοιτητής της Νομικής, που αναλαμβάνει ιδιαίτερος γραμματέας του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, εργαζοταν για το στησιμο ή την συνεχιση του πελατειακου κρατους που εδιωξε ή κατεστρεψε την κανονικοτητα. Και τωρα μας λεει οτι δεν παει αλλο. 


από το άρθρο της Καθημερινής
Κώστας Τασούλας στην «Κ»: Βάλτε πλάτη όλοι για την κανονικότητα
ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ







Κυριάκο γιατί οι 20.000 κυβικά καύσιμης ύλης στο ΜΑΤΙ


Δεν έγιναν κομποστ;

Και δεν καταλαβαίνω την επίσκεψη σου εκεί.

Φυσικά την καταλαβαίνουν όλοι αυτοί που περιορίζονται στις εντυπώσεις.







Ο Κυριάκος για τα τροχαία στην Κρήτη

Τα τροχαία στην Κρήτη οδήγησαν τον Πρωθυπουργό σε σύσκεψη με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη Λευτέρη Οικονόμου στην εξαγγελία μια σειράς μέτρων.

ΔΗΛΑΔΗ κύριε Πρωθυπουργέ,

Α. δεν είχες καμία πρόβλεψη στο πρόγραμμα σου για τα τροχαία και κατά συνέπεια δεν σε απασχολεί η ανθρωπινή ζωή.

Β. δεν υπάρχει μόνο η Κρήτη υπάρχει και η υπόλοιπη Ελλάδα άλλα μάλλον και αυτό δεν σε απασχολεί.









Κρατίστη δημοκρατία, «όπου τοις πονηροίς ουκ έξεστιν άρχειν»

Δήλωση (1959) τού Δαυίδ Μπεν – Γκουριόν, 
επί σειράν ετών πρωθυπουργού τού Ισραήλ (1948 – 1953, 1955 – 1963) θεωρουμένου και ως πατέρα τού εβραϊκού Έθνους:

«Το πιστεύετε ότι έμαθα την αρχαία ελληνική μόνο και μόνο για να διαβάσω τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς στο πρωτότυπο και για να μάθω τι ακριβώς λένε;» (…) Ίσως πολλά πράγματα θα ήσαν διαφορετικά στην ιστορία μας και στην ιστορία του πολιτισμένου κόσμου, αν απλώς εκείνοι από τους λογίους μας που γνώριζαν ελληνικά είχαν μεταφράσει τα έργα του Σοφοκλέους, του Θουκυδίδη, του Πλάτωνος και των άλλων σπουδαίων στοχαστών της Ελλάδος, την ίδια περίοδο που τα ιερά μας βιβλία μεταφράζονταν στα ελληνικά». (“Παρόν”,18/8/19).

Επτά Σοφών Συμπόσιον. Οικοδεσπότης ο Πλούταρχος. Συνδαιτυμόνες οι Σόλων, Βίας, Θαλής, Ανάχαρσις, Κλεόβουλος, Πιττακός και Χίλων.

1.    Ο Σόλων: «πόλις ριστα πράττειν κα μάλιστα σζειν δημοκρατίαν, ν τν δικήσαντα το δικηθέντος οδν ττον ο μ δικηθέντες προβάλλονται κα κολάζουσι». Ευτυχέστερη πόλη και επιπλέον αυτή που διαφυλάττει με τον καλύτερο τρόπο την Δημοκρατία είναι εκείνη στην οποία αυτόν που διέπραξε ένα αδίκημα τον καταγγέλλουν και ζητούν την τιμωρία του εξ ίσου αυτοί που υπήρξαν θύματα της αδικίας του, αλλά και αυτοί που δεν υπήρξαν.
2.    Ο Βίας: «Κρατίστην εναι δημοκρατίαν ν πάντες ς τύραννον φοβονται τν νόμον». Άριστη Δημοκρατία είναι αυτή, όπου όλοι οι πολίτες φοβούνται τον νόμο, όπως φοβούνται τον τύραννο.
3.    Ο Θαλής: «Τν μήτε πλουσίους γαν, μήτε πένητας χουσαν πολίτας». Εκείνη που δεν έχει ούτε πολύ πλούσιους ούτε πολύ φτωχούς πολίτες.
4.    Ο Ανάχαρσις: «Εν ή των άλλων ίσων οριζομένων, αρετή το βέλτιoν ορίζεται, και κακία το χείρον». Εκείνη όπου οι πολίτες εκτιμώντας με τον ίδιο τρόπο όλα τ’ άλλα, ορίζουν το καλό με κριτήριο την αρετή και το κακό με κριτήριο την κακία.
5.    Ο Κλεόβουλος: «Μάλιστα σωφρονείν δήμον, όπου τον ψόγον μάλλον οι πολιτευόμενοι δεδοίκασιν, ή το νόμον». Εκεί όπου οι δημόσιοι άνδρες φοβούνται περισσότερο τον ψόγο παρά τον νόμο.
6.    Ο Πιττακός: «Όπου τος πονηρος οκ ξεστιν ρχειν κα τος γαθος οκ ξεστι μ ρχειν». Εκεί όπου στους κακούς δεν επιτρέπεται να ασκούν εξουσία και στους καλούς να μην ασκούν.
7.    Ο Χίλων: «Τν μάλιστα νόμων κιστα δ ητόρων κούουσαν πολιτείαν ρίστην εναι.». Το καλύτερο πολίτευμα είναι αυτό που δίνει πολύ μεγάλη προσοχή στους νόμους και ελάχιστη στους ρήτορες.