Πόση Αξία έχει για τον Καθένα μας η Ανθρώπινη Ζωή;

Ο 46χρονος Ανδρέας Θάνος από τη Ζαχάρω, στην προσπάθειά του να κολλήσει μια αφίσα σε κολόνα στον κόμβο του αεροδρομίου, στην Ανδραβίδα, κατέληξε νεκρός. Τι έχει γίνει από τότε με τις περισσότερες κολώνες ηλεκτροφωτισμού κατά μήκος του οδικού δικτύου αλλά και μέσα στις πόλεις; Διαβάζω:  δεν έχουν καπάκια και τα καλώδια, ενίοτε «γεφυρωμένα» με μονωτική ταινία, κρέμονται έξω ακάλυπτα περιμένοντας… το επόμενο θύμα τους!

Δύο Γαλλιδούλες, κοριτσάκια, αδερφάκια, πνίγηκαν στην πισίνα πεντάστερου ξενοδοχείου της Ρόδου.

Ένας 50άχρονος στην Χρυσούπολη (Καβάλα) σκοτώνει δύο συμπολίτες του (μια μητέρα και τον γιο της) πάνω στην διαμάχη για το που θα πάρκαρε την νταλίκα αλλά και εξαιτίας της έντασης της μουσικής.

Ένα νέο παιδί στην Χίο καρφώνει σε μπασκέτα και η μπασκέτα του παίρνει την ζωή. Οι  μπασκέτες είχαν τοποθετηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το 2002 πάρθηκε η απόφαση της αντικατάστασής τους, που όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ, παρότι είχε ψηφιστεί και σχετικό κονδύλι.

Γράφει ο Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

Πόσους χάνουμε κάθε χρόνο από πνιγμούς;

Πόσους χάνουμε κάθε χρόνο από πινακίδες που κρέμονται σαν δήμιοι;

Πόσους χάνουμε κάθε χρόνο από τροχαία;

Πόσους ανάπηρους έχουμε κάθε χρόνο από τροχαία;

Πόσους χάνουμε κάθε χρόνο από καρκίνους από τα καμένα πλαστικά;

Πόσους χάνουμε κάθε χρόνο από καρκίνους που προκύπτουν από τις αφλατοξίνες στο γάλα λόγο μουχλιασμένων ζωοτροφών αλλά και μουχλιασμένων ξηρών καρπών;

Πόσες χάνουμε κάθε χρόνο από καρκίνους που προκύπτουν από τις φυλές του ιού των κονδυλωμάτων  που μεταδίδονται σεξουαλικώς και που προκαλούν τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας;

Πρόσφατα η απροσεξία του οδηγού που επιχείρησε να περάσει τις γραμμές  του τραίνου στα Διαβατά στοίχισε την ζωή στην σύζυγο του και το αγέννητο παιδί τους. Επίσης πρόσφατα και έξω από την οικία μου η απροσεξία ενός οδηγού που επιχείρησε να κάνει αναστροφή πάνω σε κεντρικό δρόμο παραλίγο να στοιχίσει την ζωή στην αναβάτρια που οδηγούσε ένα παπάκι.  Εκείνες τις στιγμές διαπίστωσα ότι ένα νέο παιδί περνούσε κάθετα την Αγίου Νικόλαου χωρίς να ελέγχει. Όταν τον ερώτησα γιατί το έκανε μου απάντησε ότι στηρίζεται στην ακοή. Το ίδιο έκανα και εγώ πριν 2 δεκαετές όταν περνούσα ένα σημείο σε αγροτικό δρόμο απ οπού διέρχονται σιδηροδρομικές ράγες. Μέχρι που μια μέρα 4-5 δευτερόλεπτα αφότου πέρασα άκουγα με τρόμο την διέλευση αμαξοστοιχίας η οποία περνούσε με 90-100 χιλιόμετρα ανά ώρα.

Νεαρής ηλικίας αναβάτες με καφέδες στο ένα χέρι

Κάθε μέρα, όλη μέρα, θα διαπιστώσουμε ότι στους δρόμους της Βάρδας νεαρής ηλικίας αναβάτες με καφέδες στο ένα χέρι και το άλλο στο τιμόνι να τρέχουν με μεγάλη μερικές φόρες ταχύτητα με μηχανάκια ( παπάκια) για να κάνουν ντελιβερυ (διανομή) τις παραγγελίες των καφέδων ακόμα και στα Κασταναίικα ακόμα και στο Νησί (Μαλίκι). Αν είναι δυνατόν. Δεν μπορούν να φτιάξουν έναν καφέ και τον παραγγέλλουν οκτώ χιλιόμετρα μακριά;

Το χειρότερο όμως είναι η αδιαφορία όλων απέναντι στα νέα παιδιά.

Όλοι υπήρξαμε νέοι και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην ηλικία μεταξύ των 15 και 25 ετών κυριαρχεί ανωριμότητα και παντελή έλλειψη της αίσθησης του κινδύνου. Συνέπεια αυτών είναι οι τρομακτικά μεγάλες απώλειες λόγο τροχαίων εγκλημάτων. Έχοντας αυτή την εμπειρία και γνώση εμείς οι μεγαλύτεροι αδιαφορούμε σε εγκληματικό βαθμό για την υγεία και σωματική ακεραιότητα των νέων. Και φυσικά ανάμεσα στους αδιαφορούντες είναι και το Αστυνομικό Τμήμα αλλά και οι ιδιόκτητες των καφέ. Οι αστυνομικοί – προφανώς – φοβούμενοι αντιδράσεις αναβατών και γονέων και μισούντες τον γραφειοκρατικό φόρτο αδιαφορούν εντελώς  ενώ οι ιδιοκτήτες των καφέ χωρίς λόγο. Τον ιδιόκτητη του καφέ τον συμφέρει η προστασία του εργαζομένου με κράνος και τα δυο χέρια στο τιμόνι. Τι συμφέρον μπορεί να έχει ένας ιδιοκτήτης καφέ από ένα ατύχημα του εργαζομένου όταν βρίσκεται χωρίς προστασία σε διανομή καφέ;

Και οι μεγαλύτεροι που ανεκαθεν είχαν πάντα ρόλο διαπαιδαγώγησης στην κοινωνία, τι κάνουν οι μεγαλύτεροι; τι κάνει η γένια των πενηντάρηδων που αποτελεί πλέον την ραχοκοκαλιά τη κοινωνίας μας; Αρκείτε σε ανούσιες πολίτικες συζητήσεις και βόλτες σε παράλιες, καφέδες και εξόδους για ποτό.  Πως μπορεί και δείχνει μια ολόκληρη γενιά αδιάφορη για μια γενοκτονία που συντελείται μπροστά της;

Και βεβαίως εκτός της συνεχούς έκθεσης σε κίνδυνο των ντελιβεράδων διαπιστώνω υψηλές ταχύτητες στην Αγίου Νικολάου που κάποιες φορές αγγίζουν τα 130 χιλ ανα ώρα.

Παρατηρώ κάθε φορά που οδηγώ, έλλειψη πεζοδρομίων και φωτιστικών, οδηγούς να αδιαφορούν για το κόκκινο και να περνούν παράνομα, να πετάγονται από διασταυρώσεις, να οδηγούν με υπερβολική ταχύτητα, να οδηγούν με επικινδύνους ελιγμούς, να προσπερνούν από δεξιά, να μην βγάζουν φλας.

Η απροσεξία στοιχίζει ζωές και παράγει ανάπηρους.

Εκτός της απροσεξίας έχουμε και τις σκόπιμες ενέργειες και τις ενέργειες λόγω αδιαφορίας. Σε ένα κοντινό χωριό μου έλεγαν για κάποιον που έχει προκαλέσει κατ επανάληψη ατυχήματα σε μηχανάκια και πεζούς και κυκλοφορεί ελεύθερος. Σε διάφορα σαιτ διαβάζουμε για τροχαία που ουσιαστικά δεν ήταν ατυχήματα άλλα εγκλήματα και που οι οδηγοί κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Και δεν είναι μόνο η απώλεια της ζωής ή η αναπηρία μετά από ένα τροχαίο. Δίτροχα και τετράτροχα μπορούν να βλάψουν την ζωή όχι μόνο μέσω ενός ατυχήματος άλλα και μέσω του θορύβου. Μικροί και μεγάλοι με μηχανές και μηχανάκια από τις 06.00 το πρωί έως και τις 02.00 την νύχτα κρατούν ξάγρυπνους την νύχτα και σε διέγερση αδρεναλίνης την ημέρα το 10-20% των παρακείμενα διαβιούντων σε κεντρικούς δρόμους προκαλώντας τους στρες, συνεχόμενο στρες και αυτό με την σειρά του υποβοηθούμενο και από άλλους παράγοντες (πχ ένα πρόβλημα υγείας ή οικονομικό ή συναισθηματικό) μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη ή πίεση ή ακόμα και σε σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα ή ακόμα και σε καρκίνο. Ακριβώς επειδή το στρες ‘ρίχνει’ το αμυντικό σύστημα.

Η Απροσεξία και η Αδιαφορία στοιχίζουν ζωές και παράγουν ανάπηρους.

Επίλογος

Αυτοί που ψηφίζουμε και μας εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο και που είναι επιφορτισμένοι με το να παίρνουν μέτρα για την ανθρωπινή αξιοπρέπεια και ζωή, για την ποιότητα ζωής και την υγεία, προέρχονται από εμάς. Εμείς στην καθημερινότητα μας αδιαφορούμε για την ζωή και την ποιότητα ζωής του διπλανού μας και καθώς οι πατέρες του έθνους προέρχονται από εμάς, γιατί αγανακτούμε με την δίκη τους αδιαφορία; Υποκρισία απεριόριστη και αχανής.

Πόση Αξία έχει για τον Καθένα μας η Ανθρώπινη Ζωή;