Πρόοδος είναι η δικαιοσύνη, η ισότητα, η διαφορετικότητα…

Η πρόοδος δεν βρίσκεται στη μεγέθυνση των εταιρειών ή στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, αλλά στη δικαιοσύνη, στην ισότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η τεχνολογική πρόοδος δεν σημαίνει τίποτα αν εγκαταλείπει ανθρώπους πίσω. Εταιρείες από τη Σίλικον Βάλεϊ έως τη Σεντσέν υποτιμούν τη σημασία της διαφορετικότητας, τις ζημιές που προκαλούν, την αξία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αλλά πρόοδος υπάρχει όταν κατευθυνόμαστε σε ένα μέλλον δικαιοσύνης και ισότητας, όχι όταν φτιάχνουμε αστραφτερά καινούργια πραγματάκια. Και μετριέται με τη βελτίωση της κατάστασης αυτών που είναι στον πάτο, όχι αυτών που είναι στην κορυφή.

του ©Κώστα Καλλίτση στην Καθημερινή

Είναι απαντήσεις σε έρευνα για να προσδιοριστεί το περιεχόμενο της έννοιας «πρόοδος», της Τεχνολογικής Επιθεώρησης που εκδίδει ένα από τα κορυφαία (κι από τα πιο ακριβά) πανεπιστήμια του κόσμου, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης.

Τις σελίδες της έρευνας διατρέχουν στοιχεία-καταγγελίες, όπως: Η αμοιβή των CEO των 350 μεγαλύτερων αμερικανικών εταιρειών προς τον μέσο μισθό των εργαζομένων σε αυτές είναι 320 προς 1. Παγκοσμίως, 690 εκατ. άνθρωποι υποφέρουν από πείνα. Το 70% των κοραλλιογενών υφάλων θα καταστραφεί αν η θερμοκρασία του πλανήτη αυξηθεί πάνω από 1,5 βαθμό Κελσίου από τα προβιομηχανικά επίπεδα, ενώ αν ξεπεράσει τους 2 βαθμούς, οι εμφύλιες συγκρούσεις στη Γη θα αυξηθούν κατά 50%. Και άλλα ανάλογα.

Σε διπλανή σελίδα: Ο Βρετανός ιστορικός Ερικ Χομπσμπάουμ είχε γράψει: «Λέγεται συχνά ότι η οικονομία της ιδιωτικής επιχείρησης έχει αυτόματα τάση προς την καινοτομία, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η μόνη τάση που έχει είναι προς το κέρδος». Και είχε δίκιο – γράφει ο αρθρογράφος. Στα πρώτα στάδια του προϊόντος η εταιρεία επικεντρώνεται στην καινοτομία, αλλά όταν το προϊόν της καθιερωθεί, ανακαλύπτει ότι της κοστίζει φθηνότερα η διαπλοκή με το πολιτικό σύστημα για να αποτρέπει τον ανταγωνισμό παρά να δαπανά για να καινοτομεί. Το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών (NBER) έχει βρει ότι όσο περισσότερες πολιτικές διασυνδέσεις έχει μια εταιρεία, τόσο λιγότερο καινοτομεί. Κι ο Th. Philippon έχει αποδείξει ότι, στις ΗΠΑ, από τις αρχές του 21ου αι. ο ανταγωνισμός αποδυναμώθηκε δραματικά ενώ εκτοξεύθηκαν στα ύψη οι δαπάνες για πολιτικό λόμπινγκ.

Ετσι καταστρέφονται οι καινοτόμες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το αντίδοτο σε αυτήν την αρτηριοσκλήρωση θα ήταν το ελεύθερο εμπόριο και ο παγκόσμιος ανταγωνισμός.

Αλλά, εν μέρει εξαιτίας της πανδημίας, το πρώτο 10μηνο πέρυσι, τα 20 ισχυρότερα κράτη (G20), σε σύνολο 1.371 πολιτικών παρεμβάσεων που έκαναν, οι 1.067 έπλητταν το ελεύθερο εμπόριο και τον ανταγωνισμό – διαπιστώνει το Κέντρο Ερευνών Οικονομικής Πολιτικής (CEPR). Και κάπου εκεί, πάνω από αυτά τα άρθρα, φιγουράρει με μεγάλα στοιχεία ένα ποσοστό: 43%. Στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ, αυτό είναι το ποσοστό όσων λένε ότι εμπιστεύονται την κυβέρνηση της χώρας τους…

Εξ όνυχος τον λέοντα: Οι αξίες του ουμανισμού και η κριτική σκέψη παίρνουν τη ρεβάνς, ιδεολογήματα που έσυραν τις κοινωνίες σε αφόρητες ανισότητες και μια κλιματική κρίση που έχει αγγίξει το σημείο δίχως επιστροφή σαρώνονται από ρεύματα αμφισβήτησης, μετά τα παλιά πέφτουν και τα νέα τείχη, η ιστορία δεν τέλειωσε, συνεχίζεται από τους νέους ανθρώπους που ονειρεύονται να αλλάξουν τον κόσμο. Ανάμεσά τους, και νέες και νέοι που προετοιμάζονται να τον κυβερνήσουν – όπως στο ΜΙΤ.

https://roides.wordpress.com/2021/05/04/4may21/

04/05/2021