Το νέο Νομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση επιδεινώνει την Ελαττωματική Δημοκρατία

23 Απριλίου 2021,  του Επαμεινώνδα Πανά,

σ. Καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Οι πολίτες και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο παρακολουθούν κατάπληκτοι τις πρωτοβουλίες του συστήματος της κομματοκρατίας. Ένα σύστημα που είναι υπεύθυνο για την κακοδαιμονία της χώρας. Η κομματοκρατία έχει επιφέρει μια γενικευμένη και συνεχή ανήκεστη βλάβη σε ότι προσδιορίζει τον ελληνισμό. Στην ιστορία της Ελλάδας δεν υπήρξε πιο καταστροφικό και διαλυτικό σύστημα από την κομματοκρατία.

Οι «βαρώνοι» της κομματοκρατίας ελάχιστα ενδιαφέρονται για τον ελληνικό λαό και για τα δικαιώματά του.  Ενδιαφέρονται όμως να εκλεγούν οι υποψήφιοι που θα λάβουν το χρίσμα των κομμάτων της οικογένειας της κομματοκρατίας, ώστε να αποφευχθούν οι ακραίες υποψηφιότητες. Είναι βέβαιο ότι δεν τους ενδιαφέρει αν ο υποψήφιος είναι επαρκής στην άσκηση των καθηκόντων του. Ο κυνισμός της κομματοκρατίας είναι ωμός, επιθετικός και παντελώς αδιάφορος για την αξία της ψήφου του Έλληνα πολίτη. 

Η προνοητική αυτή στάση είναι το θεμέλιο της κομματοκρατίας. Η κομματοκρατία ποτέ δεν καινοτομεί, ούτε πρωτοπορεί. Απόδειξη αυτού του γεγονότος είναι το σχετικό νομοθέτημα για τις εκλογές στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η φιλοσοφία της κυβέρνησης στο εν λόγω νομοσχέδιο βασίζεται στο  ότι οι όποιες αλλαγές του εκλογικού συστήματος για τους δήμους και τις περιφέρειες σκοπό έχουν την εύρυθμη λειτουργία της κυβερνησιμότητας.

Ας εξετάσουμε σε γενικές γραμμές τι ακριβώς συμβαίνει με το προτεινόμενο εκλογικό σύστημα του Νομοσχεδίου. Συνοπτικά, λοιπόν, έχουμε να παρατηρήσομε:

 

§  Το προτεινόμενο εκλογικό σύστημα είναι πλειοψηφικό και όχι αναλογικό

§  Μικρή ποσοστιαία διαφορά των ψήφων μεταξύ δύο συνδυασμών μεταφράζεται σε μεγάλη διαφορά δημοτικών συμβούλων

§  Το προτεινόμενο εκλογικό σύστημα περιέχει στοιχεία που οδηγούν στην αλαζονεία και τον αυταρχισμό

§  Το νομοσχέδιο παραβιάζει τις ατομικές προτιμήσεις και τα δικαιώματα των πολιτών. Η παραμόρφωση που επιφέρει το πλειοψηφικό σύστημα στην αντιπροσώπευση τελικά εκφυλίζει την Τοπική Δημοκρατία.

§  Το όριο εκλογής του Δημάρχου (ή του Περιφερειάρχη) από το 50% + 1 ψήφο που ισχύει σήμερα, γίνεται 43% + 1 ψήφο.

§  Η παράταξη που θα κερδίσει το 43% + 1, θα έχει το 60% των Δημοτικών Συμβούλων!!!

§  Το όριο εκλογής μιας παράταξης ορίζεται στο 3%

§  Μειώνει τον αριθμό των συμβούλων

§  Το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να θεωρηθεί δίκαιο, γιατί αναδεικνύει την παντοκρατορία του Δημάρχου, είναι δηλαδή καθαρά κομματικοδημαρχοκεντρικό υπόδειγμα.

§  Ουσιαστικά αυτό το υπόδειγμα διοίκησης ενισχύει την αδιαφάνεια

§  Το εκλογικό σύστημα καθιερώνει «την δημοκρατική κλοπή», αφού θεσμοθετημένα πλέον η εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο είναι τελείως διαφορετική από τις προτιμήσεις των πολιτών. Έτσι, η αντιπροσώπευση δεν είναι δίκαιη και αποτελεσματική.

§  Οι δημότες που δεν θέλουν να «σπαταλήσουν» την ψήφο τους σε παρατάξεις που δεν τους εκπροσωπούν θα ακολουθήσουν τον δρόμο της ΑΠΟΧΗΣ (σημαντικός δείκτης της υγείας της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας).

§  Από τον Οκτώβριο του 2023 η θητεία των Δημάρχων και Περιφερειαρχών θα είναι πενταετής.

§  Το Νομοσχέδιο καταργεί τη λαϊκή εντολή μέσω ξεχωριστής κάλπης για την εκλογή υποψηφίων των Κοινοτήτων. Δηλαδή, εορτάζουμε τα 200 χρόνια της Επανάστασης του 1821 καταργώντας – θάβοντας το πρωταρχικό κύτταρό της που ήταν οι Κοινότητες.

§  Η εμπειρική σοφία μας πληροφορεί ότι τα αναλογικά εκλογικά συστήματα παράγουν συναινέσεις, συνεργασίες, διαφάνεια και εμπιστοσύνη. Άλλωστε, χαρακτηριστικό γνώρισμα της Τοπικής Δημοκρατίας είναι οι συνεχείς διαβουλεύσεις για την προσπάθεια της καλύτερης επίλυσης των τοπικών προβλημάτων.

§  Η Δημοκρατία αποτελεί ένα σύνολο θεσμών και πρακτικών για τη διαχείριση όλων των απόψεων και την ανάπτυξη συναινέσεων. Μια ισχυρή Τοπική Δημοκρατία είναι η βάση για μια υγιή Δημοκρατία σε εθνικό επίπεδο.

Από όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω για το εκλογικό σύστημα παρατηρούμε, τελικά, τα εξής:

§  Δεν προάγεται η πολιτική και κοινωνική δικαιοσύνη

§  Προσβάλλεται βάναυσα η αξιοπρέπεια του πολίτη

§  Διαμορφώνονται διαφορετικοί βαθμοί δικαιωμάτων συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο

§  Ουσιαστικά το νομοσχέδιο θεσμοθετεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας

§  Συρρικνώνεται η συμμετοχική διαδικασία με αποτέλεσμα να μειώνεται το κοινωνικό κεφάλαιο. Αν οι δημότες δεν έχουν εμπιστοσύνη προς τον Δήμο τους τότε δεν αναμένεται να υπάρχει και υψηλό επίπεδο συμμετοχής στα κοινά. Αυτό σημαίνει ότι η διακυβέρνηση του Δήμου επηρεάζεται από το κοινωνικό κεφάλαιο.

Μια τέτοια Τοπική Αυτοδιοίκηση, ούτε τοπική είναι, αλλά ούτε και αυτοδιοικητική. Είναι καθαρά ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΤΕΡΟΔΙΟΙΚΗΣΗ. Γιατί λοιπόν απορούμε που και η ΤΑ παρουσιάζει τις ίδιες παθογένειες με την κεντρική διοίκηση;

Ο φιλόσοφος Rawls θεωρεί πως η στοιχειώδης πολιτική ισότητα είναι προϋπόθεση της δικαιοσύνης. Για μια συντεταγμένη, γενικά, δημοκρατική κοινωνία, ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι η ύπαρξη της ισότιμης αξίας της ψήφου.

Σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο ασφαλώς δεν εξασφαλίζονται οι διαδικασίες της εμπιστοσύντης, της συνεργασίας, της αξιοκρατίας, δηλαδή,οι απαραίτητες συνιστώσες που εξασφαλίζουν τη δημιουργία του Κοινωνικού Κεφαλαίου.

Το Νομοσχέδιο επιβεβαιώνει ότι στη χώρα μας δεν επιδιώκουμε την ανάδειξη της «από κάτω προς τα πάνω» διαδικασίας λήψης αποφάσεων, ούτε επιδιώκουμε να βελτιώσουμε τους δείκτες,  οι οποίοι διεθνώς δημοσιεύονται στα πιο έγκριτα περιοδικά, και απεικονίζουν μία εικόνα που δεν αρμόζει για την Ελλάδα.

Η απόδειξη;  Δίνεται από την ετήσια έρευνα του Economist, σύμφωνα με την οποία, η Ελλάδα το 2020 κατατάχθηκε στις «Ελαττωματικές Δημοκρατίες». Τα στοιχεία δίνονται στον Πίνακα 1:

η συνεχεια εδω

https://panas1821.wordpress.com/2021/04/23/%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%b4/